Πώς τα πλανητικά νεφελώματα παίρνουν τα σχήματα τους
Τα μαζικά αστέρια παράγουν πιο φωτεινά και ταχύτερα πλανητικά νεφελώματα από τα αστέρια χαμηλής μάζας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα τεράστια αστέρια έχουν ισχυρότερη πίεση ακτινοβολίας, η οποία ωθεί τα εξωτερικά στρώματα του αστέρι προς τα έξω. Όσο πιο γρήγορα επεκτείνεται το νεφέλωμα, τόσο περισσότερο είναι σε θέση να παραμορφώσει το περιβάλλον αέριο και σκόνη.
Ο ρυθμός με τον οποίο ένα αστέρι χάνει τη μάζα επηρεάζει επίσης το σχήμα του πλανητικού νεφελώματος. Τα αστέρια που χάνουν τη μάζα παράγουν γρήγορα περισσότερα σφαιρικά νεφελώματα, ενώ τα αστέρια που χάνουν τη μάζα παράγουν σιγά -σιγά πιο ελλειπτικά νεφελώματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ταχέως αναπτυσσόμενο αέριο και η σκόνη σε ένα σφαιρικό νεφέλωμα έχει περισσότερο χρόνο να εξαπλωθεί και να γίνει ομοιόμορφα κατανεμημένο.
Η ταχύτητα του επέκτασου του νεφελώματος είναι επίσης σημαντική για τον προσδιορισμό του σχήματος του. Τα ταχέως αναπτυσσόμενα νεφελώματα είναι πιο πιθανό να είναι ασύμμετρες, ενώ οι βραδεία επεκτάσεις των νεφελωμάτων είναι πιο πιθανό να είναι συμμετρικές. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το αέριο και η σκόνη σε ένα ταχέως διευρυνόμενο νεφέλωμα έχει περισσότερο χρόνο να παραμορφωθεί από το μαγνητικό πεδίο του αστεριού και άλλους παράγοντες.
Εκτός από αυτούς τους παράγοντες, το σχήμα ενός πλανητικού νεφελώματος μπορεί επίσης να επηρεαστεί από την παρουσία κοντινών αστεριών ή γαλαξιών. Εάν ένα αστέρι ή ένας γαλαξίας είναι αρκετά κοντά στο νεφέλωμα, μπορεί να ασκήσει μια βαρυτική δύναμη που μπορεί να παραμορφώσει το σχήμα του νεφέπου.
Η μελέτη των πλανητικών νεφελώνων μπορεί να μας πει πολλά για την εξέλιξη των αστεριών και το σχηματισμό νέων αστεριών. Με την κατανόηση των παραγόντων που καθορίζουν τα σχήματα των πλανητικών νεφελώνων, μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στο τέλος της ζωής ενός αστεριού.
