Ο επιστήμονας εξηγεί γιατί το φεγγάρι του Δία θα μπορούσε να έχει ενεργητικούς υγρούς ωκεανούς
Οι ωκεανοί του νερού της Ευρώπης θεωρούνται ότι θερμαίνονται από τις βαρυτικές δυνάμεις του Δία και από τα άλλα φεγγάρια της Γαλιλαίας. Ωστόσο, η ποσότητα θερμότητας που παράγεται από αυτές τις παλιρροιακές δυνάμεις είναι αβέβαιη και είναι πιθανό οι ωκεανοί της Europa να είναι πολύ κρύοι για να υποστηρίξουν το υγρό νερό.
Μια νέα μελέτη του πλανητικού επιστήμονα Dr. Emily Martin της Caltech υποδηλώνει ότι οι ωκεανοί της Europa θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο ζεστοί από ό, τι προηγουμένως θεωρούσαν και μπορεί να είναι αρκετά ενεργητικές για να οδηγήσουν την υδροθερμική δραστηριότητα στο θαλασσινό νερό του φεγγαριού.
Στη μελέτη της, ο Martin ανέπτυξε ένα νέο μοντέλο για να προσομοιώσει την παλιρροιακή θέρμανση των ωκεανών της Europa. Το μοντέλο λαμβάνει υπόψη τις επιδράσεις του πάχους του κελύφους της Europa, την παρουσία της τοπογραφίας της θάλασσας και την περιστροφή του εσωτερικού της Europa.
Ο Μάρτιν διαπίστωσε ότι η ποσότητα της παλιρροιακής θερμότητας που παράγεται από το κέλυφος πάγου της Europa επηρεάζεται έντονα από το πάχος του κελύφους του πάγου. Τα λεπτές κελύφη πάγου παράγουν περισσότερη θερμότητα από τα παχιά κελύφη πάγου, επειδή επιτρέπουν περισσότερο στην παλιρροιακή ενέργεια να διαλυθεί μέσα στον πάγο.
Ο Martin διαπίστωσε επίσης ότι η τοπογραφία της θάλασσας μπορεί να ενισχύσει σημαντικά την ποσότητα της παλιρροιακής θερμότητας που παράγεται από το Ice Shell της Europa. Η τραχιά θαλασσινή τοπογραφία δημιουργεί περιοχές όπου το κέλυφος του πάγου είναι λεπτότερο, επιτρέποντας περισσότερο στην παλιρροιακή ενέργεια να διαλυθεί μέσα στον πάγο.
Τέλος, ο Martin διαπίστωσε ότι η περιστροφή του εσωτερικού της Europa μπορεί επίσης να επηρεάσει την ποσότητα της παλιρροιακής θερμότητας που παράγεται από το κέλυφος πάγου. Η περιστροφή της Europa αναγκάζει το κέλυφος του πάγου να κάμψει, το οποίο παράγει θερμότητα λόγω τριβής.
Το μοντέλο του Martin υποδηλώνει ότι οι ωκεανοί της Europa θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο ζεστοί από ό, τι είχε σκεφτεί προηγουμένως. Η μέση θερμοκρασία των ωκεανών της Europa θα μπορούσε να είναι τόσο υψηλή όσο -20 βαθμοί Κελσίου, η οποία είναι αρκετά ζεστή για να υποστηρίξει το υγρό νερό. Επιπλέον, το μοντέλο του Martin υποδηλώνει ότι η υδροθερμική δραστηριότητα θα μπορούσε να συμβεί στο θαλασσινό νερό της Europa, παρέχοντας μια πιθανή πηγή ενέργειας και θρεπτικών ουσιών για τη ζωή.
Τα αποτελέσματα της μελέτης του Martin έχουν σημαντικές συνέπειες για την αστροβιολογία της Europa. Η παρουσία ζεστών, ενεργητικών ωκεανών κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Europa καθιστά έναν πιο ελπιδοφόρο στόχο για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής.
Η Europa είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φεγγάρια στο ηλιακό μας σύστημα και είναι ένας πρωταρχικός στόχος για μελλοντικές αποστολές εξερεύνησης. Τα αποτελέσματα της μελέτης του Martin θα βοηθήσουν στην ενημέρωση του μελλοντικού σχεδιασμού αποστολών και θα αυξήσουν την κατανόησή μας για την πιθανή κατοικία της Ευρώπης.
