Είναι το "Serial Killer Gene" από το Riverdale Fact or Fiction;

Οι σεναριογράφοι του Riverdale περιελάμβαναν ένα «γονίδιο κατά συρροή δολοφόνο» που ευθύνεται για τη δολοφονία ανθρώπων που περιστασιακά της Betty Cooper. Αυτό δεν είναι εντελώς μυθοπλασία. Οι δικηγόροι έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το επιχείρημα στο παρελθόν για να μειώσουν τις ποινές των πελατών τους. Ωστόσο, τι λένε τα επιστημονικά στοιχεία; Λοιπόν, το μόριο MAO-A μπορεί να βρίσκεται πίσω από αυτό.

Ενώ το Archie Comics spinoff, Riverdale, δεν φημίζεται για την πλοκή ή τη λογική του, προσφέρει μια υγιή δόση ψευδοεπιστήμης σε κάθε επεισόδιο. Ένα ιδιαίτερο στοιχείο είναι το διάσημο πλέον «γονίδιο κατά συρροή δολοφόνων», το οποίο φαίνεται να απαντά στην ερώτησή μας σχετικά με μερικούς από αυτούς τους φρικτούς δολοφόνους. Στην παράσταση, αυτό το γονίδιο στο DNA ενός από τους κύριους χαρακτήρες την κάνει να μπαίνει τακτικά σε κατάσταση φούγκας και να κάνει κακά πράγματα, όπως να διαπράττει φόνο.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, αυτό δεν είναι εντελώς φανταστικό.

Betty Cooper από το Riverdale (Φωτογραφία:elitedaily)

Το γονίδιο "Serial Killer"

Ιταλία, 2010. Ο Abdemalek Bayout, κατηγορούμενος για φόνο, μειώθηκε η ποινή ισόβιας κάθειρξης σε μόλις εννέα χρόνια. Οι δικηγόροι του υποστήριξαν ότι ήταν ψυχικά ακατάστατος και επομένως ήταν μόνο εν μέρει υπεύθυνος για τις πράξεις του. Ναι, ομολόγησε ότι μαχαίρωσε έναν άνδρα μέχρι θανάτου. Αργότερα, οι δικηγόροι του και μια ομάδα επιστημόνων μειώθηκαν περαιτέρω η ποινή του κατά έναν ακόμη χρόνο, υποστηρίζοντας ότι είχε «γενετική προδιάθεση» να είναι εγκληματίας.

Tennessee, 2006. Ο Bradley Waldroup δολοφόνησε τόσο τη σύζυγό του όσο και τη φίλη της, εν ψυχρώ, φαινομενικά ότι είχε να κάνει με τη συνήθεια του Waldroup να πίνει και τα θέματα θυμού του. Ήταν μια ανοιχτή και κλειστή υπόθεση… μέχρι που έκαναν το τεστ DNA του Waldroup. Βρέθηκε επίσης «γενετικά προδιατεθειμένος» να είναι δολοφόνος. Σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, η υπεράσπιση δεν άντεξε και ο Waldroup καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.

Μια φωτογραφία του Bradley Waldroup σε δίκη. Πίστωση:Ευγενική παραχώρηση WRCB Chattanooga

Μετά από περαιτέρω έρευνα, συγκεντρώθηκε ότι ένα τέτοιο γονίδιο κάνει υπάρχει, αλλά το όνομά του άλλαξε για να αυξηθεί η απήχησή του για τους σκοπούς της εκπομπής.

Το διαβόητο «γονίδιο σειριακού δολοφόνου» είναι το γονίδιο μονοαμινοξειδάσης-Α, γνωστό και ως γονίδιο MAO-A ή γονίδιο πολεμιστή. Κωδικοποιεί ένα ένζυμο που μεταβολίζει νευροδιαβιβαστές, όπως η ντοπαμίνη, η νορεπινεφρίνη και η σεροτονίνη.

Η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη είναι οι φημισμένες «ορμόνες της ευτυχίας». Εκκρίνονται όταν τα κέντρα ανταμοιβής του εγκεφάλου μας είναι ενεργά. Η νορεπινεφρίνη ή η αδρεναλίνη είναι ο λόγος πίσω από την απόκρισή μας "μάχη ή φυγή" απέναντι στον κίνδυνο.

Το ζήτημα προκύπτει όταν η έκφραση του γονιδίου MAO-A είναι χαμηλή. Χωρίς αρκετό ένζυμο MAO-A για τη διάσπαση των νευροδιαβιβαστών, οι νευροδιαβιβαστές συσσωρεύονται. Όπως λέει και η παροιμία, όλα τα πράγματα είναι καλά με μέτρο. Τα υψηλότερα επίπεδα ακόμη και αυτών των «χαρούμενων» ορμονών στο σώμα μας έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι τόσο ασήμαντο όσο η κοινωνική αδεξιότητα, αλλά σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει στο άτομο να αναπτύξει εχθρικές συμπεριφορές και ακόμη και τάσεις δολοφονίας.

Ο Hannibal Lecter από το Silence of the Lambs (Πίστωση φωτογραφίας:Gamespot.com)

Υπάρχουν στοιχεία για γονίδιο κατά συρροή δολοφόνο;

Μελέτες που διεξήχθησαν σε μια μεγάλη οικογένεια των Ολλανδών αποκάλυψαν ότι μερικά μέλη της οικογένειας είχαν μια μετάλλαξη που προκάλεσε πλήρη απουσία του γονιδίου MAO-A. Όλοι έδειχναν να επιδεικνύουν ασυνήθιστα βίαιη συμπεριφορά. Αυτά που δεν έφεραν τη μετάλλαξη ήταν σχετικά φυσιολογικά.

Η πρόκληση μεταξύ ανδρών με μειωμένη δραστηριότητα ΜΑΟ-Α είχε ως αποτέλεσμα πιο βίαιες αντιδράσεις από ό,τι σε άνδρες με υψηλότερα επίπεδα δραστηριότητας.

Είναι ενδιαφέρον ότι το αντίθετο παρατηρείται στις γυναίκες. Τα θηλυκά με υψηλότερη δραστηριότητα ΜΑΟ-Α τείνουν να είναι πιο επιθετικά και βίαια. Αυτό αποδίδεται στο γονίδιο MAO-A που βρίσκεται στο χρωμόσωμα Χ. Τα βιολογικά θηλυκά έχουν δύο χρωμοσώματα Χ, επομένως το χρωμόσωμα Χ που φέρει ένα μεταλλαγμένο γονίδιο MAO-A μπορεί να καταστέλλεται από το άλλο χρωμόσωμα Χ. Αυτό, με τη σειρά του, θα καταστείλει τη δραστηριότητα ΜΑΟ-Α. Στην πραγματικότητα, μελέτες έχουν βρει ότι η χαμηλή έκφραση ΜΑΟ-Α κάνει τις γυναίκες να είναι πιο ευτυχισμένες, κάτι που είναι το αντίθετο από αυτό που παρατηρείται στους άνδρες.

Από την άλλη πλευρά, έρευνα που διεξήχθη στη Νέα Ζηλανδία ανέφερε ότι δεν υπήρχε άμεση σχέση μεταξύ των χαμηλότερων επιπέδων ΜΑΟ-Α και της επιθετικότητας, αλλά υπήρχε σύνδεση μεταξύ της παιδικής κακοποίησης και της επιθετικότητας.

Όταν οι Καυκάσιοι άντρες δοκιμάστηκαν για αυτήν τη μελέτη, τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι τα αρσενικά εμφάνιζαν βίαιες διαθέσεις μόνο εάν είχαν υποστεί τραύμα κατά τη διάρκεια των μορφωτικών τους ετών και όχι μόνο επειδή κατείχαν ένα γονίδιο.

Αυτό επιβεβαιώθηκε με περαιτέρω έρευνα. Επιστήμονες και ψυχολόγοι δημιούργησαν προφίλ για κατά συρροή δολοφόνους και διαπίστωσαν ότι η παιδική κακοποίηση και το τραύμα ήταν ένας κοινός παρονομαστής μεταξύ των υποκειμένων τους. Αυτό οφείλεται στη συνήθεια και στην ανοχή στον πόνο που τους προκαλείται. Αυτό σημαίνει ξεκάθαρα ότι, ανεξάρτητα από το αν αυτά τα άτομα είχαν ή όχι μια γονιδιακή μετάλλαξη, η βασική αιτία των τάσεων τους ήταν το τραύμα που αντιμετώπισαν στα πρώτα τους χρόνια.

Η παιδική κακοποίηση έχει επίσης αναγνωριστεί ως ένας παράγοντας που συμβάλλει στον τρόπο με τον οποίο τα κακοποιημένα άτομα επεξεργάζονται πληροφορίες, γεγονός που οδηγεί σε ακανόνιστες και εχθρικές συμπεριφορές, επιθετικότητα και συναισθηματική αστάθεια.

Μια τελευταία λέξη

Οι εγκληματίες δεν πρέπει να απαλλάσσονται από τα εγκλήματά τους αποκλειστικά με βάση μια γονιδιακή μετάλλαξη στο σώμα τους. Τώρα καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι ακριβές μέτρο για να καθοριστεί εάν ένα άτομο έχει ή όχι ψυχοπαθητικές τάσεις.

Το πιο σημαντικό, δεν υπάρχει γονίδιο «σειριακού δολοφόνου». Αν η κατοχή ενός συγκεκριμένου γονιδίου ήταν το μόνο πράγμα που έκανε έναν άνθρωπο κατά συρροή δολοφόνο, ο κόσμος δεν θα είχε τον Τεντ Μπάντι.

Παρά το γεγονός ότι ήταν ένας από τους πιο διαβόητους εγκληματίες που ταξίδεψαν στο πρόσωπο της γης, ο Ted Bundy δεν είχε τη μετάλλαξη του γονιδίου MAO-A.

Ο Ted Bundy διέπραξε 30 φόνους μεταξύ 1974 και 1978. Δεν έχει τη μετάλλαξη του γονιδίου MAO-A. (Φωτογραφία:Wikimedia Commons)

Αυτό μας φέρνει πίσω στο θέμα μας. Οι κατά συρροή δολοφόνοι δεν γεννιούνται. Είναι αποτέλεσμα περιστάσεων και τις περισσότερες φορές ανεξέλεγκτου παιδικού τραύματος που εκδηλώνεται με τρομακτικά κοινωνιοπαθητικούς τρόπους. Το να κατηγορείς ένα γονίδιο για τη βία και το έγκλημα ενός ατόμου είναι ένας πολύ βολικός τρόπος να παραβλέψεις τη λογοδοσία και την προσωπική ευθύνη.