Γιατί δεν μπορούμε να ρυμουλκούμε τις φάλαινες και τα δελφίνια πίσω στη θάλασσα;
1. Άγχος και τραύμα:
Η ρυμούλκηση μιας λανθάνουσας φάλαινας ή δελφίνι μπορεί να είναι εξαιρετικά αγχωτική και μπορεί να τραυματίσει περαιτέρω το ήδη αναξιοπαθούντα ζώο. Η διαδικασία περιλαμβάνει φυσικό χειρισμό, μεταφορά σε αφύσικη θέση και πιθανή έκθεση σε δυνατούς θορύβους και άγνωστο περιβάλλον. Αυτό μπορεί να προκαλέσει πρόσθετη βλάβη και να επηρεάσει αρνητικά τις πιθανότητες επιβίωσης.
2. Τραυματισμοί:
Η ρυμούλκηση μπορεί να προκαλέσει σωματικές βλάβες στο ζώο. Το λεπτό δέρμα τους μπορεί εύκολα να υποστεί βλάβη από σχοινιά, δίχτυα ή άλλο εξοπλισμό ρυμούλκησης. Επιπλέον, ο ακατάλληλος χειρισμός ή οι ξαφνικές κινήσεις κατά τη διάρκεια της ρυμούλκησης μπορούν να οδηγήσουν σε εσωτερικούς τραυματισμούς, ακόμη και αν ακούσια.
3. Αποπροσανατολισμός και ικανότητες εκτροφής:
Οι φάλαινες και τα δελφίνια βασίζονται σε εξελιγμένα συστήματα echolocation και πλοήγησης για να βρουν το δρόμο τους μέσα από τον ωκεανό. Η ρυμούλκησή τους μακριά από το γνωστό περιβάλλον τους διαταράσσει τη χωρική τους συνειδητοποίηση και μπορεί να δυσκολευτεί να επιστρέψουν στο pod τους ή να βρουν κατάλληλα λόγια τροφοδοσίας.
4. Συμπεριφορά παραλίας:
Ορισμένα είδη φάλαινων και δελφινιών είναι πιο επιρρεπείς στην παραλία από άλλα. Εάν ένα άτομο ρυμουλκηθεί πίσω στη θάλασσα χωρίς να απευθυνθεί στους υποκείμενους παράγοντες που οδήγησαν στην αντοχή, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ξαναβρεθεί στο μέλλον.
5. Πολυπλοκότητα και πόρους:
Η ρυμούλκηση μεγάλων θαλάσσιων θηλαστικών απαιτεί εξειδικευμένο εξοπλισμό, έμπειρο προσωπικό και επαρκή υποστήριξη υλικοτεχνικής υποστήριξης. Η οργάνωση αυτών των πόρων μπορεί να είναι προκλητική, ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές ή σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
6. Οικολογικές επιπτώσεις:
Οι μετακινούμενες φάλαινες ή τα δελφίνια σε διαφορετικές τοποθεσίες μπορούν να έχουν ακούσιες οικολογικές συνέπειες. Είναι σημαντικό να εξεταστεί ο πιθανός αντίκτυπος στο τοπικό οικοσύστημα, συμπεριλαμβανομένων των αλληλεπιδράσεων με άλλες θαλάσσιας ζωής και διαταραχής των φυσικών οικοτόπων.
7. Αντίσταση ως δείκτης υγείας:
Μερικές φορές, η αντιστάθμιση μπορεί να υποδεικνύει μεγαλύτερο ζήτημα υγείας ή περιβαλλοντικό πρόβλημα. Η ρυμούλκηση ενός ζώου μακριά χωρίς να επιλύσει την υποκείμενη αιτία μπορεί να αφήσει άλλα άτομα ευάλωτα σε παρόμοιες σκέλη.
8. Πρωτόκολλα διάσωσης και εμπειρογνωμοσύνη:
Οι οργανώσεις διάσωσης θαλάσσιων θηλαστικών έχουν αναπτύξει συγκεκριμένα πρωτόκολλα και εμπειρογνωμοσύνη στο χειρισμό των λανθάνων ζώων. Αξιολογούν προσεκτικά την κατάσταση και δίνουν προτεραιότητα στις ενέργειες με βάση τα συμφέροντα των εμπλεκόμενων ζώων.
9. Κίνδυνος θνησιμότητας:
Η ίδια η διαδικασία ρυμούλκησης φέρει εγγενούς κινδύνους και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συμβάλει στο θάνατο του ζώου. Τα άτομα με άγχος μπορεί να μην επιβιώσουν στη διαδικασία ρυμούλκησης και αυτά που απελευθερώνονται σε άγνωστα περιβάλλοντα ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πρόσθετες προκλήσεις.
Αντί της ρυμούλκησης, οι ομάδες διάσωσης θαλάσσιων θηλαστικών συνήθως επικεντρώνονται στην παροχή επιτόπιας φροντίδας, επανυδάτωσης και βοήθειας στην επιστροφή στο νερό. Εάν είναι απαραίτητο, μπορούν να μεταφέρουν ζώα σε εξειδικευμένες εγκαταστάσεις για περαιτέρω θεραπεία και αποκατάσταση πριν τα απελευθερώσουν πίσω στο φυσικό τους περιβάλλον.
Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τους ειδικούς και τους ειδικούς όταν ασχολείστε με λανθάνουσες φάλαινες και δελφίνια για να εξασφαλίσετε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για αυτά τα ευάλωτα ζώα.
