Πώς μπαίνει ο γραφίτης μέσα σε ένα μολύβι;

Ο μαύρος μόλυβδος μέσα στα μολύβια είναι στην πραγματικότητα ένα μείγμα γραφίτη και αργίλου που αλέθονται μαζί παρουσία νερού και συμπιέζονται μαζί σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες σε λεπτές ράβδους.

Για τον πρωτόγονο άνθρωπο, η ύπαρξη ήταν σαν μια συνεχής μάχη με την άγρια ​​φύση. έπρεπε να είναι σε εγρήγορση ανά πάσα στιγμή για τυχόν σημάδια κινδύνου που θα μπορούσαν να απειλήσουν την ύπαρξή τους, αλλά έπρεπε επίσης να αντιμετωπίσουν τις πιθανότητες και να ταξιδέψουν βαθιά στα δάση για να μαζέψουν τροφή για να επιβιώσουν. Ωστόσο, ακόμη και εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι είχαν βρει ορισμένους τρόπους διασκέδασης και όσο περνούσε ο καιρός, σκόνταψαν σε πολλές άλλες δημιουργικές εργασίες. Η συγγραφή ήταν μια από αυτές τις δραστηριότητες. Στοιχηματίζω ότι δεν σκεφτήκατε τους πρωτόγονους ανθρώπους ως καλλιτέχνες και ποιητές, αλλά σε κάποιο βαθμό - ήταν!

Η γραφή και τα μολύβια μοιράζονται μια πολύ στενή σχέση, περισσότερο λόγω του γεγονότος ότι τα μολύβια υπάρχουν για πολύ περισσότερο από όσο θα φανταζόσασταν. Είμαι σίγουρος ότι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η χρήση μολυβιού είναι αρκετά απλή. Απλώς ακονίζετε την άκρη του μέχρι να βγείτε από το κυλινδρικό σώμα του μολύβδου (το μαύρο πράγμα μέσα στο μολύβι). Τότε, μπορείτε να αρχίσετε να γράφετε μακριά! Αυτό το μέρος είναι απλό, αλλά έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς παίρνουν το προβάδισμα μέσα στον ξύλινο κύλινδρο εξαρχής;

Το μολύβδινο μολύβι δεν είναι στην πραγματικότητα "δυνητικός"

Συντελεστές εικόνας:Wikimedia Commons

Από την αρχή, ας ξεκαθαρίσουμε μια πολύ κοινή παρανόηση για τα μολύβια. Το μαύρο πράγμα μέσα στο μολύβι, που στην πραγματικότητα μας επιτρέπει να γράφουμε, δεν είναι «μολύβι», αν και λανθασμένα αποκαλείται έτσι από πολλούς. Στην πραγματικότητα είναι ένα μείγμα γραφίτη και αργίλου που αλέθονται μαζί παρουσία νερού και συμπιέζονται μαζί σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες σε λεπτές ράβδους.

Γιατί οι άνθρωποι το αποκαλούν "Lead";

Ο άνθρωπος που πιστώνεται με την ανακάλυψη του γραφίτη στην πραγματικότητα νόμιζε ότι είχε βρει μόλυβδο, όταν είχε βρει αυτή τη νέα, πιο χρήσιμη ουσία. Σύμφωνα με το Cumberland Pencil Museum, μια θανατηφόρα καταιγίδα γκρέμισε πολλά δέντρα στο Borrowdale (Αγγλία) τον 16ο αιώνα. Μετά το τέλος της καταιγίδας, μια μεγάλη κατάθεση μαυριδερής ουσίας βρέθηκε γύρω από τα δέντρα. Εφόσον έμοιαζε με μόλυβδο, αυτό υπέθεσαν οι άνθρωποι του Borrowdale, αλλά έκαναν λάθος!

Ένα κομμάτι γραφίτη (Συντελεστές:anekka/Shutterstock)

Πέρασαν πάρα πολύ περισσότερα από 200 χρόνια για να καταλήξουν οι επιστήμονες ότι στην πραγματικότητα δεν ήταν μόλυβδος, αλλά μάλλον γραφίτης – ένας τύπος άνθρακα. Ονομάστηκε γραφίτης επειδή η λέξη «γραφίτης» σημαίνει «γράφω» στα ελληνικά και η γραφή ήταν η κύρια εργασία που εκτελούνταν με αυτήν την ουσία που ανακαλύφθηκε πρόσφατα.

Οι πρωτόγονες εκδόσεις των μολυβιών

Τα μολύβια, στην αρχή, δεν έμοιαζαν σε τίποτα με τα μολύβια που γνωρίζουμε σήμερα. Ήταν απλώς κομμάτια γραφίτη που χρησιμοποιούνταν κυρίως από ξυλουργούς για να κάνουν σημάδια σε ξύλο και άλλα αντικείμενα χωρίς να αφήνουν βαθούλωμα στην επιφάνεια. Στη συνέχεια, το μολύβι εξελίχθηκε σε ένα νεότερο μοντέλο, όπου το ίδιο κομμάτι γραφίτη ήταν τυλιγμένο σε δέρμα προβάτου. Η επόμενη έκδοση ήταν τυλιγμένη σε κορδόνι, πράγμα που σήμαινε ότι ο συγγραφέας έπρεπε να ξετυλίξει τη χορδή καθώς ο γραφίτης φθείρονταν με τη χρήση.

Το πιο πειστικό μοντέλο εμφανίστηκε όταν έβαλαν ένα κομμάτι γραφίτη σε ένα κούφιο ξύλο κέδρου. Στη συνέχεια, οι Άγγλοι έκαναν μια μικρή αλλαγή στη διαδικασία κατασκευής. πρώτα έκοψαν ένα αυλάκι στο ξύλο. Στη συνέχεια έβαλαν ένα κομμάτι γραφίτη και το έσπασαν στο ίδιο επίπεδο με την κορυφή του αυλακιού. Μετά την εισαγωγή του γραφίτη, κόλλησαν απλώς ένα μικρό κομμάτι ξύλου στην άλλη άκρη του μολυβιού, διασφαλίζοντας ότι ο γραφίτης δεν αναδύθηκε από αυτό το άκρο καθώς δεχόταν πίεση κατά τη διάρκεια της γραφής.

Τα σημερινά μολύβια

Συντελεστές:Panayot Savov/Shutterstock

Η διαδικασία κατασκευής μολυβιών έχει μηχανοποιηθεί ιδιαίτερα με τα χρόνια. Σήμερα, για παράδειγμα, μεγάλα κομμάτια κέδρου κόβονται σε πηχάκια και στη συνέχεια ένα μηχάνημα κόβει οκτώ αυλακώσεις και εισάγει ράβδους γραφίτη μέσα τους. Πάνω από το πρώτο κολλάμε άλλο ένα ξύλινο πηχάκι και μόλις στεγνώσει η κόλλα περνάνε τα πηχάκια από μηχανή κοπής, που τα κόβει σε διάφορα σχήματα δίνοντάς μας οκτώ διαφορετικά μολύβια. Μερικές στρώσεις χρώματος εφαρμόζονται τελικά στην επιφάνεια, δίνοντάς τους ένα λεπτό φινίρισμα που μοιάζει με μολύβι.

Όταν σκέφτεστε ανθρώπους στο παρελθόν που απλώς χρησιμοποιούσαν ένα άμορφο κομμάτι γραφίτη για να γράψετε πράγματα, θα πρέπει να σας κάνει να αισθάνεστε αρκετά τυχεροί. Σίγουρα έχουμε κάνει πολύ δρόμο!