Τι συμβαίνει όταν λευκαίνεις τα δόντια σου;

Η χλωρίνη δρα στις ενώσεις που χρωματίζουν τα δόντια μας (όπως οι έγχρωμες ενώσεις στο τσάι, τον καφέ και το κρασί). Η χλωρίνη αλλάζει τη χημική δομή της ένωσης, με αποτέλεσμα η ένωση να γίνει άχρωμη, δίνοντας την όψη λευκών δοντιών.

Στον κόσμο που ζούμε σήμερα, έχει δημιουργηθεί μεγάλη ευαισθητοποίηση σχετικά με την υγεία των δοντιών. Εκτός από τις τερηδόνες και τα σχετικά προβλήματα των δοντιών, η περιοχή που έχει μπει στο προσκήνιο είναι η λεύκανση ή η λεύκανση των δοντιών. Στην πραγματικότητα, μια έρευνα που διεξήχθη μεταξύ οδοντιάτρων ανέφερε ότι ένα τεράστιο 87% των οδοντιάτρων στις ΗΠΑ που πραγματοποιούν διαδικασίες λεύκανσης και λεύκανσης δοντιών είχαν μεγάλη ζήτηση.

(Φωτογραφία:tassel78/Shutterstock)

Γιατί είναι λευκά τα δόντια;

Τα δόντια μας είναι φτιαγμένα από διαφορετικά στρώματα. Υπάρχουν δύο σκληρά και προστατευτικά εξωτερικά στρώματα, το εξωτερικό ονομάζεται σμάλτο και το εσωτερικό τμήμα είναι οδοντίνη, μαζί με τον εσωτερικό μαλακό ιστό.

Το σμάλτο είναι το σκληρότερο στρώμα ενός δοντιού. η σκληρότητά του προέρχεται από τη χημική του σύσταση. Το σμάλτο, όπως και τα οστά μας, αποτελείται από μεγάλες ποσότητες ασβεστίου με τη μορφή υδροξυαπατίτη. Ο υδροξυαπατίτης στη φυσική του κατάσταση έχει λευκό χρώμα, γι' αυτό και τα δόντια μας είναι λευκά.

Ωστόσο, με την ηλικία, τη φθορά, καθώς και την κατανάλωση χρωστικών ουσιών όπως το τσάι, ο καφές, το κρασί και τα τσιγάρα, η λευκότητα των δοντιών μας διακυβεύεται και αποκτούν μια κιτρινωπή απόχρωση.

(Φωτογραφία:YourElechka/Shutterstock)

Τύποι λεκέδων

Οι έγχρωμες ενώσεις που τα μάτια μας αντιλαμβάνονται ως λεκέδες είναι ουσιαστικά χρωμοφόρα . Αυτά τα χρωμοφόρα έχουν συνήθως κιτρινωπό ή καφέ χρώμα. Οι λεκέδες που είναι ορατοί σε εμάς μπορεί να είναι "εσωτερικοί" ή "εξωτερικοί".

Εξωτερικοί λεκέδες είναι επιφανειακοί λεκέδες στο σμάλτο. Σε ορισμένες ουσίες όπως το τσάι και ο καφές, το χρώμα της ουσίας είναι το ίδιο με το χρωμοφόρο και ονομάζονται άμεσοι λεκέδες. Άλλες ουσίες είναι άχρωμες, αλλά εξακολουθούν να λεκιάζουν τα δόντια όταν αλληλεπιδρούν χημικά με το σμάλτο. Αυτό ονομάζεται έμμεση χρώση. Ένα καλό παράδειγμα αυτού είναι τα στοματικά διαλύματα που περιέχουν χλωρεξιδίνη. Η χλωρεξιδίνη είναι ένα αντισηπτικό που προστίθεται σε στοματικά διαλύματα που κρατούν μακριά τις οδοντικές ασθένειες όπως η ουλίτιδα, αλλά η χημική ουσία καταλήγει επίσης να λερώνει τα δόντια.

Οι περισσότεροι εξωτερικοί λεκέδες μπορούν να εξαλειφθούν μηχανικά με βούρτσισμα ή χημικά με διαδικασίες λεύκανσης ή λεύκανσης. Επιπλέον, θα μπορούσατε να απέχετε από τροφές που λερώνουν τα δόντια σας, όπως το τσάι και ο καφές.

Εγγενείς λεκέδες εμφανίζονται από το εσωτερικό του δοντιού, είτε από το εσωτερικό του σμάλτου είτε από την υποκείμενη οδοντίνη.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συμβεί ενδογενής χρώση πριν τα δόντια έχουν αναδυθεί στη στοματική κοιλότητα. Διάφοροι παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων μεταβολικών διαταραχών, η χρήση αντιβιοτικών ευρέος φάσματος όπως η τετρακυκλίνη ή η πρόσληψη περίσσειας φθορίου (φθόριο) κατά τα στάδια διαμόρφωσης της ανάπτυξης των δοντιών μπορεί να προκαλέσουν αυτήν την πρόωρη χρώση.

Οι ενδογενείς λεκέδες που εμφανίζονται μετά την ανάδυση των δοντιών οφείλονται συχνά σε μεγάλα ασημένια σφραγίσματα, τα οποία χρησιμοποιούνταν συνήθως πριν από την εμφάνιση σύγχρονων σφραγισμάτων στο χρώμα των δοντιών ή ως αποτέλεσμα τραύματος στο δόντι.

Τραύμα στο δόντι είναι όταν ένα δόντι πληγώνεται. Φανταστείτε ότι ο αδερφός σου σε γρονθοκόπησε στο πρόσωπο και ενώ πονούσε εκείνη τη στιγμή, σταμάτησες να το σκέφτεσαι λίγες μέρες αργότερα. Μετά από μερικά χρόνια, ωστόσο, μπορεί να παρατηρήσετε ότι ένα ή δύο δόντια φαίνεται να έχουν διαφορετική απόχρωση από τα υπόλοιπα. Αυτό που συνέβη είναι ότι το τραύμα (η γροθιά) προκάλεσε διαρροή αίματος στην εσωτερική στιβάδα της οδοντίνης, η οποία κηλίδωσε το δόντι από μέσα.

Είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπίσεις εγγενείς λεκέδες και συχνά απαιτούν επεμβατικές διαδικασίες.

Τύποι διαδικασιών λεύκανσης δοντιών

Η λεύκανση των δοντιών δεν είναι μια πρόσφατη τάση, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει εδώ και αιώνες! Τα λευκά δόντια ήταν σύμβολο κατάστασης για τους Αιγύπτιους και δεδομένου ότι η σύγχρονη πολυπλοκότητα των διαδικασιών λεύκανσης δοντιών δεν ήταν διαθέσιμη στους Αιγύπτιους το 4000 π.Χ., χρησιμοποιούσαν κλαδιά και ξύδι για να λευκάνουν τα δόντια τους. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι είναι επίσης γνωστό ότι χρησιμοποιούσαν ούρα για να καθαρίσουν τα δόντια τους! Η διαδικασία σκέψης ήταν ότι η αμμωνία στα ούρα θα λεύκανε τα δόντια. Ευτυχώς, τώρα έχουμε αρκετά εξελιγμένα συστήματα διανομής και καλά ερευνημένα χημικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά για λεύκανση.

Οδοντόκρεμα λεύκανσης είναι το πιο κοινό προϊόν λεύκανσης. Αυτές οι οδοντόκρεμες έχουν μεγαλύτερη ποσότητα λειαντικού παράγοντα, που τις βοηθά να απομακρύνουν τους λεκέδες. Αν και τέτοιες οδοντόκρεμες μπορεί να αφαιρέσουν επιφανειακούς λεκέδες, δεν αλλάζουν μαζικά τη σκιά του χρώματος των δοντιών.

Λευκαντικά στοματικά διαλύματα που περιέχουν υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι ένα άλλο κοινό προϊόν λεύκανσης. Λειτουργούν καλύτερα από τις λευκαντικές οδοντόκρεμες καθώς λευκαίνουν περισσότερο τα δόντια. Πρέπει να χρησιμοποιούνται τακτικά για περίπου 3 μήνες για να δείξουν κάποια διαφορά απόχρωσης.

Λευκαντικά τζελ και ταινίες πιθανώς λειτουργούν καλύτερα από τα προϊόντα λεύκανσης που πωλούνται στο εμπόριο. Συστήματα λεύκανσης δίσκων διατίθενται επίσης σε φαρμακεία, αλλά συνήθως διανέμονται σε οδοντιατρικές κλινικές με οδηγίες για τη φόρτωση των δίσκων με λευκαντικά υλικά και η διάρκεια που πρέπει να χρησιμοποιήσετε/φορεθείτε θα περιγραφεί από τον οδοντίατρο.

Λεύκανση ή λεύκανση στο γραφείο οι τεχνικές πραγματοποιούνται αποκλειστικά από οδοντιάτρους. Αυτό είναι αυτό που συνήθως αναφερόμαστε ως χημική λεύκανση. Δεδομένου ότι έχει υψηλότερη συγκέντρωση λευκαντικών χημικών ουσιών από τα προϊόντα λεύκανσης χωρίς συνταγή, τα αποτελέσματα είναι πιο αισθητά, αλλά το κόστος μπορεί επίσης να είναι υψηλότερο.

Η χημεία πίσω από τη χημική λεύκανση

Οι λεκέδες των δοντιών ή τα χρωμογόνα είναι βασικά ενώσεις με σκούρο χρώμα. Τα χρωμογόνα που προκαλούν εξωγενείς λεκέδες περιέχουν συζευγμένους διπλούς δεσμούς, ενώ τα χρωμογόνα που προκαλούν ενδογενείς λεκέδες τείνουν να έχουν μέταλλο στη χημική τους δομή.

Το βήτα-καροτένιο είναι ένα χρωμογόνο που βάφει τα δόντια πορτοκαλί. Υπάρχει σε πολλά πορτοκαλοκόκκινα φρούτα όπως τα καρότα. (Φωτογραφία:StudioMolekuul/Shutterstock)

Τα υπεροξείδια, όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου και το υπεροξείδιο του καρβαμιδίου, είναι οι πιο συνηθισμένοι λευκαντικοί παράγοντες. Το υπεροξείδιο του καρβαμιδίου, όταν έρθει σε επαφή με το νερό, καταλήγει να απελευθερώνει υπεροξείδιο του υδρογόνου.

Η λεύκανση είναι ουσιαστικά μια αντίδραση οξείδωσης όπου η χλωρίνη (υπεροξείδιο του υδρογόνου) οξειδώνει τον διπλό δεσμό στους λεκέδες των δοντιών (χρωμογόνο), προκαλώντας το χρωμογόνο να αλλάξει τη χημική του δομή. Ως αποτέλεσμα, γίνεται μια πιο ανοιχτόχρωμη ένωση και δίνει το αποτέλεσμα αυξημένης λευκότητας.

Η αντίδραση λεύκανσης του υπεροξειδίου του υδρογόνου σε ένα χρωμογόνο με διπλό δεσμό. Με το σπάσιμο του διπλού δεσμού, το υπεροξείδιο του υδρογόνου αλλάζει τη χημική δομή του χρωμογόνου, γεγονός που το καθιστά άχρωμο.

Για ενδογενείς λεκέδες που προκύπτουν από χρωμογόνα με μεταλλικές ενώσεις, ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος λεύκανσης του δοντιού είναι η χρήση όψεων ή στεφάνων αντί χημικής χλωρίνης.

Υπάρχει αρνητική πλευρά στη χημική λεύκανση;

(Φωτογραφία:Νέα Αφρική/Shutterstock)

Όπως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, η λεύκανση έχει τα θετικά και τα αρνητικά της.

Εάν ο λευκαντικός παράγοντας έρθει σε επαφή με τα ούλα ή τη γλώσσα σας, μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα μαλακών ιστών και ενώ η εφαρμογή αντισηπτικών αλοιφών μπορεί να ανακουφίσει τα αποτελέσματα ενός τέτοιου εγκαύματος, πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί κατά το χειρισμό λευκαντικών υλικών. Εάν καταποθούν κατά λάθος, οι λευκαντικοί παράγοντες μπορεί επίσης να προκαλέσουν μικρές στομαχικές διαταραχές, αλλά ευτυχώς, η μικρή συγκέντρωση δεν είναι γνωστό ότι μας επηρεάζει σημαντικά.

Το αποτέλεσμα που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι πώς η χλωρίνη επηρεάζει τα δόντια. Έχει παρατηρηθεί ότι η επιθετική λεύκανση τείνει να αυξάνει την επιφανειακή τραχύτητα του σμάλτου και προκαλεί την αφαλάτωση του σμάλτου. Αυτό προκαλεί τα δόντια να γίνονται πορώδη, κάτι που με τη σειρά του προκαλεί ευαισθησία. Θα πρέπει να γνωρίζει κανείς ότι μπορεί να εμφανίσουν αυξημένη ευαισθησία μετά από ένα σχήμα λεύκανσης. Στην πραγματικότητα, αυτό το φαινόμενο βιώνεται πιο έντονα από τα άτομα που έχουν προηγουμένως γεμίσει κοιλότητες και στη συνέχεια υποβλήθηκαν σε λεύκανση.

Συμπέρασμα

Όλοι γνωρίζουμε ότι κανείς δεν θέλει κίτρινα δόντια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τρέχετε για μια διαδικασία λεύκανσης κάθε μήνα. Είναι, σε τελική ανάλυση, μια χημική διαδικασία και, ενώ μπορεί να μην προκαλεί σημαντικές παρενέργειες, μπορεί να προκαλέσει μερικές ανεπιθύμητες ενέργειες. Ένα καλό πράγμα που πρέπει να έχετε κατά νου είναι να κάνετε πάντα λεύκανση σε μια οδοντιατρική κλινική υπό την επίβλεψη και τον έλεγχο ενός επαγγελματία οδοντιάτρου με ένα διάστημα δύο εβδομάδων μεταξύ δύο διαδικασιών λεύκανσης. Εάν ακολουθήσετε αυτόν τον βασικό κανόνα, οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τη λεύκανση θα είναι ελάχιστοι, καθώς θα έχετε έναν επαγγελματία να σας συμβουλεύσει!