bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> Χημική ουσία

Ο Κανόνας του Abegg στη Χημεία

Κανόνας του Abegg δηλώνει ότι η διαφορά μεταξύ του μέγιστου θετικού και αρνητικού σθένους ενός στοιχείου είναι συνήθως οκτώ. Ένα άλλο όνομα για τον κανόνα είναι «ο νόμος του σθένους και της αντιστάθμισης του Abegg». Ο Γερμανός χημικός Richard Abegg πρότεινε τον κανόνα το 1904.

Παράδειγμα του κανόνα του Abegg

Για παράδειγμα, το αρνητικό σθένος του στοιχείου θείου (S) είναι -2 στην ένωση H2 Το S και το θετικό του σθένος (αντισσθενές) είναι +6 στο H2 SO4 . Η διαφορά μεταξύ -2 και +6 είναι 8.

Πώς λειτουργεί ο κανόνας του Abegg

Στο πλαίσιο του κανόνα του Abegg, το σθένος περιγράφει εάν ένα άτομο δρα ως δότης ή δέκτη ηλεκτρονίων. Αυτό ευθυγραμμίζεται με τη σύγχρονη αντίληψη της κατάστασης οξείδωσης. Για παράδειγμα, τα στοιχεία της ομάδας 5 είναι πεντασθενή (έχουν 5 ηλεκτρόνια σθένους). Ένα άτομο από την ομάδα 5 (π.χ. βανάδιο, νιόβιο, ταντάλιο) δρα ως δότης ηλεκτρονίων (-3) ή μπορεί επίσης να λειτουργήσει ως δέκτης ηλεκτρονίων (+5). Σε κάθε περίπτωση, το άτομο επιτυγχάνει μια σταθερή οκτάδα όταν σχηματίζει χημικούς δεσμούς. Η διαφορά μεταξύ του κανονικού σθένους (-3) και του αντισθένους (+5) είναι 8.

Εξαιρέσεις από τον κανόνα του Abegg

Ο «κανόνας» του Abegg είναι περισσότερο μια κατευθυντήρια γραμμή. Δεν λειτουργεί για όλα τα στοιχεία. Η προφανής εξαίρεση είναι το υδρογόνο, το οποίο κυμαίνεται σε σθένος από +1 έως -1. Με άλλα λόγια, το άτομο υδρογόνου κερδίζει ή χάνει ένα μόνο ηλεκτρόνιο. Με ένα μόνο πρωτόνιο, το υδρογόνο δεν έχει πυρήνα που να μπορεί να φιλοξενήσει αρκετά ηλεκτρόνια για μια οκτάδα.

Άλλα στοιχεία που παραβιάζουν τον κανόνα της οκτάδας μερικές φορές παραβιάζουν τον κανόνα του Abegg. Για παράδειγμα, τα στοιχεία πυρίτιο, φώσφορος, θείο και χλώριο ενίοτε συνδέονται με περισσότερα από τέσσερα άτομα. Πηγαίνουν πέρα ​​από την ικανοποίηση της οκτάδας sp. Τα άτομα από αυτά τα στοιχεία έχουν πέντε 5 τροχιακά που μπορούν να συμμετέχουν στον δεσμό. Η εφαρμογή ενός κανόνα "Ζυγός-Μονός" στον κανόνα του Abegg βοηθά με τις διευρυμένες εξαιρέσεις οκτάδας.

Ένα άτομο μπορεί να παραβιάζει τον κανόνα της οκτάδας (έχει μια διευρυμένη οκτάδα) και εξακολουθεί να ικανοποιεί τον κανόνα του Abegg. Στην περίπτωση του εξαφθοριούχου θείου (SF6 ), το θείο έχει 12 ηλεκτρόνια σύνδεσης (+6) και δεσμούς για τη στερέωση ατόμων φθορίου. Το κανονικό σθένος του θείου είναι -2, ενώ το αντισθένος είναι +6, με διαφορά 8.

Ορισμένα άτομα μπορεί να έχουν καταστάσεις οξείδωσης μεγαλύτερες από +8. Για παράδειγμα, η κατάσταση οξείδωσης του ιριδίου κυμαίνεται από -3 έως +10 σε [PtO4 ]. Αυτά τα άτομα αποτελούν εξαιρέσεις στον κανόνα του Abegg.

Σημασία του κανόνα του Abegg

Ο κανόνας του Abegg είναι σημαντικός λόγω της επιρροής του σε άλλους επιστήμονες. Ο Gilbert N. Lewis εφάρμοσε τον κανόνα του Abegg στη θεωρία του κυβικού ατόμου (1916), η οποία τελικά οδήγησε στην ανάπτυξη του κανόνα της οκτάδας. Το επιδραστικό κείμενο του Linus Pauling του 1938, The Nature of the Chemical Bond, βασίστηκε στο έργο των Abegg και Lewis.

Αναφορές

  • Abegg, R. (1904). «Die Valenz und das periodische System. Versuch einer Theorie der Molekularverbindungen» [Το σθένος και ο περιοδικός πίνακας. Προσπάθεια για μια θεωρία μοριακών ενώσεων]. Zeitschrift für anorganische Chemie (στα γερμανικά). 39 (1):330–380. doi:10.1002/zaac.19040390125
  • Auvert, Geoffroy (2104). «Βελτίωση του κανόνα Lewis-Abegg-Octet με χρήση κανόνα «ζυγού-περιττού» σε χημικούς δομικούς τύπους:Εφαρμογή σε υπο και υπερ-σθένη σταθερών αφόρτιστων αερίων μονοδεσμών μορίων με κύρια στοιχεία ομάδας». Open Journal of Physical Chemistry. 4(2):60-66. doi:10.4236/ojpc.2014.42009
  • Housecroft, Catherine E.; Sharpe, Alan G. (2005). Ανόργανη Χημεία (2η έκδ.). Pearson Education Limited. ISBN 0130-39913-2.
  • Lewis, Gilbert N. (1916-04-01). «Το άτομο και το μόριο». Journal of the American Chemical Society . 38 (4):762–785. doi:10.1021/ja02261a002
  • Pauling, Linus (1960). Η φύση του χημικού δεσμού και η δομή των μορίων και των κρυστάλλων. Εισαγωγή στη Σύγχρονη Δομική Χημεία (3η έκδ.). Cornell University Press. ISBN 0-8014-0333-2.
  • Ritter, Stephen K. (2016). «Κατάσταση οξείδωσης +10 πιθανότητα». C&EN . 94(25).

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του K2 EDTA και του K3 EDTA

Η κύρια διαφορά μεταξύ K2 EDTA και K3 EDTA είναι ότι Το K2 EDTA περιέχει δύο χηλικά ιόντα καλίου ενώ το K3 EDTA περιέχει τρία χηλικά ιόντα καλίου . Επιπλέον, το K2 EDTA αυξάνει ελαφρώς το MCV (μέσος σωματιδιακός όγκος) των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε υψηλότερες συγκεντρώσεις, ενώ το K3 EDTA δεν έχει καμ

Δεσμός υδρογόνου στην αμμωνία

Με απλά λόγια, ο δεσμός υδρογόνου είναι ο σχηματισμός δεσμών υδρογόνου. Εμφανίζεται κυρίως μεταξύ ενός ηλεκτραρνητικού και ενός ατόμου υδρογόνου. Μερικά από τα κοινά ηλεκτραρνητικά άτομα είναι το φθόριο, το χλώριο και το οξυγόνο. Σε σύγκριση με τον ομοιοπολικό ή ιοντικό δεσμό, ο δεσμός υδρογόνου είν

Υβριδισμός ιόντων τριιωδιδίου

Στοιχεία που είναι ασταθή συνδυάζονται συνήθως με άλλα στοιχεία είτε χάνοντας είτε κερδίζοντας είτε μοιράζοντας ηλεκτρόνια. Αυτό λέγεται ότι είναι χημικός δεσμός. Συνήθως, τα στοιχεία συνδυάζονται με άλλα στοιχεία μόνο με τη βοήθεια ηλεκτρονίων σθένους. Τα ηλεκτρόνια σθένους είναι αυτά που υπάρχουν