Στοιχεία:Ταξινόμηση Στοιχείων

Οι περιοδικές ιδιότητες των ατόμων σχετίζονται με το γεγονός ότι τα στοιχεία που υπάρχουν στον περιοδικό πίνακα είναι διατεταγμένα με τη σειρά αυξανόμενων και αυξανόμενων ατομικών αριθμών. Όλα τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα δείχνουν διαφορετικές τάσεις. Επιπλέον, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη βοήθεια του περιοδικού νόμου και του σχηματισμού πινάκων για να προβλέψουμε τις ατομικές, χημικές και φυσικές τους ιδιότητες.

Περιοδικές ιδιότητες στοιχείων

Ατομικό μέγεθος

Η ατομική ακτίνα ενός ατόμου δεν μπορεί ποτέ να προσδιοριστεί καθώς δεν υπάρχει ποτέ μηδενική πιθανότητα να βρεθεί ένα ηλεκτρόνιο και ένα διακριτό όριο στο άτομο. Το μόνο που μπορεί να μετρηθεί είναι το χάσμα μεταξύ δύο πυρήνων, γνωστό ως διαπυρηνική απόσταση. Το μισό της απόστασης μεταξύ των πυρήνων δύο όμοιων ατόμων είναι μια ομοιοπολική ακτίνα. Ταυτόχρονα, μια ιοντική ακτίνα είναι το μισό της απόστασης μεταξύ των πυρήνων δύο ιόντων ενός ιοντικού δεσμού.

Για παράδειγμα, μια απόσταση 74 μ.μ. είναι σε 2 άτομα υδρογόνου σε ένα μόριο Η2. Επομένως, η ατομική ακτίνα του ατόμου υδρογόνου είναι "742 =37 pm 74 2 =37 pm".

Η απόσταση πρέπει να δεσμεύεται για το μικρότερο κατιόν και το μεγαλύτερο ανιόν. Επιπλέον, μια μεταλλική ακτίνα είναι το μισό της απόστασης μεταξύ των πυρήνων δύο ατόμων που βρίσκονται γειτονικά μεταξύ τους σε μια κρυσταλλική δομή. Ωστόσο, τα ευγενή αέρια δεν λαμβάνονται υπόψη στις τάσεις στις ατομικές ακτίνες λόγω του ακραίου επιπέδου συζήτησης και αμφιβολιών για τις πειραματικές τιμές των ατομικών τους ακτίνων. Επιπλέον, οι μονάδες SI που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση των ατομικών ακτίνων είναι:το νανόμετρο (nm) και το πικόμετρο (pm).

Μεταλλικός χαρακτήρας

Ο μεταλλικός χαρακτήρας βοηθά στον καθορισμό των χημικών ιδιοτήτων που αντιπροσωπεύουν τα μεταλλικά στοιχεία. Συνήθως, τα μέταλλα τείνουν να ρίχνουν τα ηλεκτρόνια για την παραγωγή κατιόντων. Επιπλέον, τα αμέταλλα τείνουν να έχουν περισσότερα ηλεκτρόνια για την παραγωγή ανιόντων. Έχουν υψηλό δυναμικό οξείδωσης και γι' αυτό μπορούν να οξειδωθούν αβίαστα και είναι ισχυροί αναγωγικοί παράγοντες. Τα μέταλλα παράγουν επίσης βασικά οξείδια, όπου η βασικότητα του οξειδίου είναι ευθέως ανάλογη με τον μεταλλικό χαρακτήρα. Μερικά παραδείγματα στοιχείων με μεταλλικούς χαρακτήρες είναι:ασήμι, χρυσός, σίδηρος, χαλκός κ.λπ.

Ενώ μετακινείστε από την αριστερή στη δεξιά πλευρά στο τραπέζι, ο μεταλλικός χαρακτήρας μειώνεται. Αυτό συμβαίνει επειδή τα στοιχεία δέχονται εύκολα τα ηλεκτρόνια για να γεμίσουν τα κελύφη σθένους τους, έτσι αυτά τα στοιχεία παίρνουν τον μη μεταλλικό χαρακτήρα του ιόντος. Όταν ανεβαίνετε στο τραπέζι, ο μεταλλικός χαρακτήρας μειώνεται λόγω της τεράστιας έλξης που ασκεί ο πυρήνας στα ηλεκτρόνια που υπάρχουν έξω. Γίνεται δύσκολο για τα άτομα να χάσουν ηλεκτρόνια και να παράγουν κατιόντα λόγω της έλξης.

Μη μεταλλικός χαρακτήρας

Τα αμέταλλα τείνουν να παίρνουν περισσότερα ηλεκτρόνια στις χημικές αντιδράσεις και έχουν υψηλό επίπεδο έλξης για τα ηλεκτρόνια μιας ένωσης. Τα πιο δραστικά αμέταλλα υπάρχουν στο πάνω δεξιά μέρος του περιοδικού πίνακα. Επιπλέον, τα ευγενή αέρια θεωρούνται μια εξαιρετική και εξαιρετική ομάδα επειδή δεν έχουν αντιδραστικότητα. Ακόμα, το πιο δραστικό αμέταλλο είναι το φθόριο και δεν υπάρχει στη φύση ως ελεύθερο στοιχείο. Μερικά παραδείγματα στοιχείων με μεταλλικό χαρακτήρα είναι:χλώριο, οξυγόνο κ.λπ.

Συγκεκριμένα, δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ των μη μεταλλικών και μεταλλικών χαρακτήρων. Ενώ κινείται στον περιοδικό πίνακα, υπάρχει μια αυξανόμενη τάση να δέχεται τα ηλεκτρόνια (μη μεταλλικά) και να μειώνει τις πιθανότητες ένα άτομο να εγκαταλείψει ένα ή περισσότερα από αυτό το ηλεκτρόνιο (μεταλλικό).

Ενέργεια ιονισμού

Η ενέργεια ιονισμού ή το δυναμικό ιονισμού είναι τα ίδια πράγματα με την ίδια σημασία. Είναι η συνολική ενέργεια που απαιτείται για τον διαχωρισμό ενός ηλεκτρονίου και ενός μορίου ή ενός απομονωμένου ατόμου μεταξύ τους. Κάθε διαδοχικό ηλεκτρόνιο που διαχωρίζεται έχει κάποια ποσότητα ενέργειας ιονισμού. Επιπλέον, ένα χημικό στοιχείο που εκφράζεται σε βολτ ηλεκτρονίων ή τζάουλ έχει ένα δυναμικό ιονισμού που μετριέται γενικά σε ένα σωλήνα ηλεκτρικής εκκένωσης. Ένα ηλεκτρικό ρεύμα δημιουργεί ένα ταχέως κινούμενο ηλεκτρόνιο που συγκρούεται με ένα αέριο άτομο. Έχει ως αποτέλεσμα την εκτόξευση ενός από τα ηλεκτρόνια του.

Για παράδειγμα, όταν το νάτριο και το χλώριο συνδυάζονται για την παραγωγή αλατιού, το άτομο νατρίου δίνει ένα ηλεκτρόνιο που οδηγεί σε θετικό φορτίο. Αντίθετα, το χλώριο παίρνει το ηλεκτρόνιο και φορτίζεται αρνητικά.

Συγγένεια ηλεκτρονίων

Η συγγένεια ηλεκτρονίων ορίζεται ως η ποσότητα ενέργειας που ελευθερώνεται κατά την προσθήκη ενός ηλεκτρονίου σε ένα ουδέτερο άτομο για να σχηματιστεί ένα αρνητικά φορτισμένο ιόν. Επιπλέον, είναι δύσκολο και δύσκολο να μετρηθούν οι συγγένειες ηλεκτρονίων των ατόμων. Επομένως, οι τιμές υπάρχουν για λίγα μόνο χημικά στοιχεία, κυρίως αλογόνα. Για παράδειγμα, όταν ένα άτομο φθορίου είναι σε αέρια μορφή και παίρνει ένα ηλεκτρόνιο για να κάνει το F⁻(g), η μεταβολή της ενέργειας θα είναι ="-328 kJ/mol".

Συμπέρασμα

Η ταξινόμηση των στοιχείων – περιοδικές ιδιότητες του υλικού μελέτης ατόμων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο περιοδικός πίνακας έχει διάφορα και πολλαπλά στοιχεία που έχουν διαφορετικές και μοναδικές ιδιότητες, δυνατότητες και χαρακτηριστικά ταυτόχρονα. Η περιοδικότητα των στοιχείων εξηγείται εν συντομία στο άρθρο. Επιπλέον, λέει επίσης ότι η ενέργεια ιονισμού, η συγγένεια ηλεκτρονίων κ.λπ. είναι διαφορετικές και ανόμοιες για όλα τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα.