Διαφορά μεταξύ χρωμίου και ανοξείδωτου χάλυβα

Κύρια διαφορά – Chrome εναντίον ανοξείδωτου χάλυβα

Το χρώμιο και ο ανοξείδωτος χάλυβας χρησιμοποιούνται ευρέως στη βιομηχανία, ειδικά σε κατασκευές και προϊόντα κοινής ωφέλειας. Το χρώμιο είναι μια συντομευμένη μορφή του μετάλλου χρώμιο. Ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι ένα κράμα, που σημαίνει ότι αποτελείται από πολλά στοιχεία. Όπως υποδηλώνει το όνομα, είναι ένα είδος υλικού που δεν διαβρώνεται. Η κύρια διαφορά μεταξύ χρωμίου και ανοξείδωτου χάλυβα είναι ότι Το χρώμιο έχει υψηλότερο δυναμικό οξείδωσης ενώ ο ανοξείδωτος χάλυβας προστατεύεται από την οξείδωση.

Τι είναι το Chrome

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το Chrome αναφέρεται στο χημικό στοιχείο Chromium, το οποίο είναι το 24 κατά ατομικό αριθμό στον περιοδικό πίνακα που ανήκει στα στοιχεία της Ομάδας 6 – το μπλοκ d. Συμβολίζεται με το «Cr» και καθώς είναι στοιχείο d block, έχει την ιδιότητα να υπάρχει σε διαφορετικές καταστάσεις οξείδωσης. Οι πιο κοινές καταστάσεις οξείδωσης στις οποίες βρίσκεται είναι +3 και +6. Το χρώμιο είναι ένα γυαλιστερό και εύθραυστο μέταλλο και έχει γκριζωπό χρώμα.

Το μέταλλο χρώμιο έχει ανακαλυφθεί σε σπάνια ορυκτά. Ωστόσο, σχεδόν όλο το χρώμιο που χρησιμοποιείται για εμπορικούς σκοπούς προέρχεται από τον χρωμίτη, ο οποίος είναι οξείδιο σιδήρου-χρωμίου. Το χρώμιο χρησιμοποιείται συνήθως ως μέταλλο που θυσιάζει για να αποτρέψει την οξείδωση άλλου μετάλλου. Αυτό φαίνεται κυρίως στην περίπτωση του χάλυβα που πρέπει να προστατεύεται από τη σκουριά κατά την έκθεση στον αέρα και την υγρασία. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται επιχρωμίωση , όπου η ρευστοποιημένη μορφή του Χρωμίου εφαρμόζεται στο άλλο μέταλλο που μας ενδιαφέρει, για να μην οξειδωθεί. Η λογική πίσω από αυτό είναι ότι το χρώμιο θα μπορούσε να προστατεύσει οποιοδήποτε άλλο μέταλλο έχει χαμηλότερο δυναμικό οξείδωσης σε σύγκριση με το χρώμιο. Στο διάσημο παράδειγμα του μετάλλου Σίδηρος σε χάλυβα, ο σίδηρος έχει χαμηλότερο δυναμικό οξείδωσης παρουσία χρωμίου, γεγονός που καθιστά το χρώμιο πιο ευαίσθητο στη φθορά, ενώ το σίδηρο παραμένει προστατευμένο.

Τι είναι ο ανοξείδωτος χάλυβας

Ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι η μορφή χάλυβα που δεν διαβρώνεται όταν εκτίθεται στον αέρα και την υγρασία. Αυτό δεν είναι ευαίσθητο στην οξείδωση. Είναι ένα κράμα που αποτελείται κυρίως από σίδηρο, και άλλα στοιχεία όπως άνθρακα και χρώμιο. Γενικά, η περιεκτικότητα σε χρώμιο δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10,5%. Ο ανοξείδωτος χάλυβας διαφέρει από τον ανθρακούχο χάλυβα λόγω της ποσότητας του χρωμίου που υπάρχει. Ο ανθρακούχος χάλυβας σκουριάζει γρήγορα όταν εκτίθεται στον αέρα και την υγρασία. Ο σίδηρος, όταν εκτίθεται στον αέρα, σχηματίζει οξείδια σιδήρου τα οποία καθιζάνουν ως στρώμα σκουριάς που επιταχύνει τη διάβρωση, σχηματίζοντας περισσότερο οξείδιο του σιδήρου.

Ωστόσο, λόγω της παρουσίας χρωμίου, ο σίδηρος στον χάλυβα προστατεύεται από την οξείδωση. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, στην περίπτωση της έκθεσης στον αέρα και την υγρασία, το χρώμιο οξειδώνεται πρώτο. Ο ανοξείδωτος χάλυβας διατίθεται σε διαφορετικές ποιότητες ανάλογα με την ποιότητα και το φινίρισμα του χάλυβα και οι χρήσεις του καθορίζονται ανάλογα. Ο ανοξείδωτος χάλυβας χρησιμοποιείται συχνά όταν απαιτείται τόσο η αντοχή του χάλυβα όσο και η αντοχή στη διάβρωση.