Διαφορά μεταξύ Απαραίτητων και Μη Απαραίτητων Αμινοξέων

Κύρια διαφορά – Απαραίτητα έναντι μη ουσιαστικών αμινοξέων

Τα αμινοξέα μπορούν να περιγραφούν ως δομικά στοιχεία για πρωτεΐνες, ένζυμα, ορμόνες, μόρια μεταφοράς, νευροδιαβιβαστές και άλλες οργανικές ενώσεις που υπάρχουν κυρίως σε ζωντανούς οργανισμούς. Ένα αμινοξύ είναι ένα σχετικά μικρό μόριο που περιέχει άζωτο και 22 αμινοξέα μπορούν να αναγνωριστούν στη φύση. Από αυτά τα 22 αμινοξέα στη φύση, τα 20 υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα. Βιοχημικά, αυτά τα αμινοξέα μπορούν να υποδιαιρεθούν σε δύο ομάδες. απαραίτητα και μη απαραίτητα αμινοξέα. Τα μη απαραίτητα αμινοξέα μπορούν να συντεθούν από το ανθρώπινο σώμα, ενώ τα απαραίτητα αμινοξέα πρέπει να λαμβάνονται από την καθημερινή διατροφή. Αυτή είναι η βασική διαφορά μεταξύ βασικών και μη βασικών αμινοξέων.

Αυτό το άρθρο εξερευνά,

1. Τι είναι τα απαραίτητα αμινοξέα;
     – Σύνθεση, Πηγές, Τύποι

2. Τι είναι τα μη απαραίτητα αμινοξέα;
     – Σύνθεση, Πηγές, Τύποι

3. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Απαραίτητων και Μη Απαραίτητων Αμινοξέων;

Τι είναι τα απαραίτητα αμινοξέα

Όλοι οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών, δεν είναι ικανοί να συνθέσουν 9 από τα 20 αμινοξέα που απαιτούνται από τα ζωντανά κύτταρα και τους ιστούς. Πρέπει να λαμβάνονται από διατροφικές πηγές. Είναι γνωστά ως απαραίτητα αμινοξέα.

Τι είναι τα μη απαραίτητα αμινοξέα

Όλοι οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών, είναι ικανοί να συνθέτουν 10 από τα 20 αμινοξέα που απαιτούνται από τα ζωντανά κύτταρα και τους ιστούς. Είναι γνωστά ως μη απαραίτητα αμινοξέα.

Διαφορά μεταξύ βασικών και μη βασικών αμινοξέων

Τα βασικά και τα μη απαραίτητα αμινοξέα μπορεί να έχουν σημαντικά διαφορετικά λειτουργικά χαρακτηριστικά. Αυτά μπορούν να κατηγοριοποιηθούν στις ακόλουθες υποομάδες,

Σύνθεση στο ανθρώπινο σώμα

Απαραίτητα αμινοξέα δεν μπορεί να συντεθεί από το ανθρώπινο σώμα.

Μη απαραίτητα αμινοξέα μπορεί να συντεθεί από το ανθρώπινο σώμα.

Λήφθηκε από την Καθημερινή Διατροφή

Απαραίτητα αμινοξέα πρέπει να λαμβάνεται από την καθημερινή διατροφή καθώς δεν μπορεί να συντεθεί από τον ανθρώπινο οργανισμό. Η ανεπάρκεια βασικού αμινοξέος μπορεί να αναγνωριστεί ως πρωτεϊνικός ενεργειακός υποσιτισμός, ο οποίος μπορεί να γίνει αντιληπτός ως marasmus ή kwashiorkor. Αυτή η ανεπάρκεια μπορεί να επηρεάσει τις λειτουργίες όλων των οργάνων του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της λειτουργίας του εγκεφάλου και του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξάνοντας κατά συνέπεια τον κίνδυνο μόλυνσης. Πλούσιες διατροφικές πηγές απαραίτητων αμινοξέων είναι το κρέας, τα πουλερικά, το αυγό, το τυρί, το γάλα, ο σπόρος σόγιας, το τόφου κ.λπ.  

Μη απαραίτητα αμινοξέα μπορεί να συντεθεί από το ανθρώπινο σώμα και η σύνθεση εξαρτάται κυρίως από τη διαθεσιμότητα πρόδρομων ουσιών και άλλων ζωτικών θρεπτικών συστατικών, όπως οι βιταμίνες. Ως εκ τούτου, η έλλειψη ενός απαιτούμενου πρόδρομου αμινοξέος ή ενός απαραίτητου θρεπτικού συστατικού μπορεί να δημιουργήσει ένα μη αναλώσιμο αμινοξύ «απαραίτητο υπό όρους». Για παράδειγμα, αν και η γλυκίνη κατηγοριοποιείται ως μη απαραίτητο αμινοξύ, το ανθρώπινο σώμα θα πρέπει να έχει επαρκή ποσότητα βιταμίνης Β6 και ένα ένζυμο που ονομάζεται υδροξυμεθυλοτρανσφεράση σερίνης για την παραγωγή γλυκίνης. Εάν το ανθρώπινο σώμα έχει έλλειψη σε βιταμίνη Β6, το σώμα δεν μπορεί να παράγει γλυκίνη, η οποία στη συνέχεια πρέπει να λαμβάνεται από την καθημερινή διατροφή.

Εναλλακτικά ονόματα

Απαραίτητα αμινοξέα είναι γνωστά ως απαραίτητα αμινοξέα.

Μη απαραίτητα αμινοξέα είναι γνωστά ως αναλώσιμα αμινοξέα.

Παραδείγματα

Απαραίτητα αμινοξέα: ιστιδίνη, ισολευκίνη, λευκίνη, λυσίνη, μεθειονίνη, φαινυλαλανίνη, θρεονίνη, τρυπτοφάνη και βαλίνη.

Μη βασικά αμινοξέα: αλανίνη, ασπαραγίνη, ασπαρτικό οξύ, κυστεΐνη, γλουταμινικό οξύ, γλουταμίνη, γλυκίνη, προλίνη, σερίνη και τυροσίνη.

Αριθμός αμινοξέων

Απαραίτητα αμινοξέα: Οι ενήλικες δεν μπορούν να συνθέσουν 9 αμινοξέα και τα βρέφη δεν μπορούν να συνθέσουν 10 αμινοξέα.

Μη βασικά αμινοξέα: Οι ενήλικες μπορούν να συνθέσουν 11 αμινοξέα, συμπεριλαμβανομένης της αργινίνης, αλλά τα βρέφη και τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να δημιουργήσουν αρκετά αργινίνη ώστε να καλύψει τις μεταβολικές τους απαιτήσεις.

Αργινίνη

Συμπερασματικά, τα αμινοξέα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πρωτεϊνών, νευροδιαβιβαστών και ορμονών σε ζώα και φυτικά πλάσματα. Υπάρχουν 22 διαφορετικά αμινοξέα που έχουν διαφορετικές χημικές δομές και κάθε πρωτεΐνη αποτελείται από 50 έως 2.000 αμινοξέα που συνδέονται μεταξύ τους σε μια συγκεκριμένη αλληλουχία σύμφωνα με τις γενετικές οδηγίες. Αυτά τα αμινοξέα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:απαραίτητα και μη απαραίτητα, με βάση την ικανότητα σύνθεσης από το ανθρώπινο σώμα.

Παραπομπές:

Imura K, Okada A (1998). Μεταβολισμός αμινοξέων σε παιδιατρικούς ασθενείς. Θρέψη. 14 (1):143–8.

J D Kopple και M E Swendseid (Μάιος 1975). Απόδειξη ότι η ιστιδίνη είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ σε φυσιολογικό και χρόνια ουραιμικό άνθρωπο. J Clin Invest. 55 (5):881–891.

Reeds PJ (1 Ιουλίου 2000). Ανεκτίμητα και απαραίτητα για τον άνθρωπο αμινοξέα. J. Nutr. 130 (7):1835S–40S.

ürst P, Stehle P (1 Ιουνίου 2004). Ποια είναι τα απαραίτητα στοιχεία που απαιτούνται για τον προσδιορισμό των απαιτήσεων σε αμινοξέα στον άνθρωπο; Journal of Nutrition. 134 (6 Suppl):1558S–1565S.

Young VR (1994). Απαιτήσεις αμινοξέων για ενήλικες:η περίπτωση μιας σημαντικής αναθεώρησης στις τρέχουσες συστάσεις. J. Nutr. 124 (8 Suppl):1517S–1523S.