Πώς το ένζυμο CGAS διατηρείται εμφιαλωμένο
autoinhibition: Το ένζυμο CGAS έχει μηχανισμό αυτόματου συστήματος όπου οι συγκεκριμένοι τομείς εντός της πρωτεΐνης αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, εμποδίζοντας την ενεργοποίησή του. Αυτή η κατάσταση διαμόρφωσης διατηρεί το ένζυμο σε ανενεργή μορφή έως ότου συγκεκριμένες συνθήκες ενεργοποιήσουν την απελευθέρωσή του.
δέσμευση σε ανασταλτικές πρωτεΐνες: Ορισμένες πρωτεΐνες, όπως ο ανασταλτικός παράγοντας HERC6 (HECT και RLD που περιέχει E3 ουμπικουϊτίνη λιγάση 6), μπορούν να δεσμεύονται με CGAs και να αποτρέψουν την ενεργοποίησή της. Το HERC6 αλληλεπιδρά με το ένζυμο CGAS και καλύπτει την καταλυτική του θέση, εμποδίζοντας έτσι την ικανότητά του να συνθέτει κυκλικό GMP-AMP (CGAMP).
υποκυτταρική εντοπισμός: Στα κύτταρα ηρεμίας, το CGAS εντοπίζεται κυρίως στο κυτταρόπλασμα, όπου παραμένει ανενεργό. Η παρουσία διπλού στρώματος DNA (dsDNA) στο κυτταρόπλασμα, το οποίο μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της κυτταρικής βλάβης ή της λοίμωξης, ενεργοποιεί τη μετατόπιση των CGAs στον πυρήνα, όπου συναντά τα υποστρώματα DNA και ενεργοποιείται.
μετα-μεταφραστικές τροποποιήσεις: Οι μετα-μεταφραστικές τροποποιήσεις, όπως η φωσφορυλίωση και η ουβικιτινίωση, μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη δραστηριότητα και τον εντοπισμό των CGAs. Η φωσφορυλίωση των CGAs από ορισμένες κινάσες μπορεί να ενισχύσει την ενζυματική του δραστικότητα, ενώ η ουβικιτινίωση μπορεί να στοχεύσει CGAs για υποβάθμιση, περιορίζοντας έτσι τη διαθεσιμότητά της.
Αυτοί οι μηχανισμοί διασφαλίζουν συλλογικά ότι οι CGAs παραμένουν ανενεργοί υπό φυσιολογικές κυτταρικές συνθήκες και ενεργοποιούνται μόνο στην ανίχνευση συγκεκριμένων ερεθισμάτων, όπως η παρουσία κυτοσολικού dsDNA, το οποίο είναι ενδεικτικό του κυτταρικού στρες ή λοίμωξης.
