Γιατί υπάρχει δεσμός υδρογόνου στο νερό αλλά όχι υδροηλεκτρικό κλικικό οξύ, αν και και οι δύο έχουν υδρογόνο;
Τα μόρια του νερού (Η2Ο) παρουσιάζουν δεσμό υδρογόνου λόγω της παρουσίας ενός εξαιρετικά ηλεκτροαρνητικού ατόμου οξυγόνου και δύο ατόμων υδρογόνου. Το άτομο οξυγόνου στο νερό προσελκύει ηλεκτρόνια πιο έντονα από το υδρογόνο, δημιουργώντας ένα μερικό αρνητικό φορτίο (δ-) στα οξυγόνο και μερική θετική φορτία (δ+) στα άτομα υδρογόνου. Αυτή η πολικότητα επιτρέπει στα άτομα υδρογόνου ενός μορίου νερού να σχηματίζουν δεσμούς υδρογόνου με το άτομο οξυγόνου ενός άλλου μορίου νερού. Οι δεσμοί υδρογόνου μεταξύ των μορίων του νερού έχουν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό ενός συνεκτικού δικτύου, το οποίο είναι υπεύθυνο για τις μοναδικές ιδιότητες του νερού, όπως η υψηλή επιφανειακή τάση, η υψηλή ειδική θερμική ικανότητα και η ικανότητα διάλυσης πολλών ουσιών.
Δεν υπάρχει σύνδεση υδρογόνου σε υδροχλωρικό οξύ:
Το υδροχλωρικό οξύ (HCl) είναι μια ένωση που αποτελείται από άτομα υδρογόνου και χλωρίου. Σε αντίθεση με το νερό, το υδροχλωρικό οξύ δεν εμφανίζει δεσμό υδρογόνου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η διαφορά ηλεκτροαρνητικότητας μεταξύ υδρογόνου και χλωρίου δεν είναι τόσο σημαντική όσο το υδρογόνο και το οξυγόνο. Το άτομο χλωρίου στο HCl προσελκύει ηλεκτρόνια πιο έντονα από το υδρογόνο, αλλά η διαφορά στην ηλεκτροαρνητικότητα δεν επαρκεί για να δημιουργήσει ένα σημαντικό μερικό διαχωρισμό φορτίου και να επιτρέψει τη σύνδεση υδρογόνου. Επιπλέον, η παρουσία του εξαιρετικά ηλεκτροαρνητικού ατόμου χλωρίου στο HCl καθιστά το άτομο υδρογόνου λιγότερο διαθέσιμο για τη δέσμευση υδρογόνου.
Συνοπτικά, η παρουσία ισχυρής σύνδεσης υδρογόνου στο νερό είναι αποτέλεσμα της υψηλής διαφοράς ηλεκτροαρνητικότητας μεταξύ οξυγόνου και υδρογόνου, η οποία επιτρέπει τον σχηματισμό μερικών φορτίων και τους επόμενους δεσμούς υδρογόνου. Αντίθετα, το υδροχλωρικό οξύ στερείται σημαντικής σύνδεσης υδρογόνου λόγω της χαμηλότερης διαφοράς ηλεκτροαρνητικότητας μεταξύ υδρογόνου και χλωρίου.
