Τι διακρίνει ένα όξινο διάλυμα από μια βασική λύση;

Ένα όξινο διάλυμα έχει τιμή ρΗ μικρότερη από 7, ενώ μια βασική λύση έχει τιμή ρΗ μεγαλύτερη από 7.

Αυτές οι τιμές ρΗ καθορίζονται χρησιμοποιώντας μια λογαριθμική κλίμακα που μετρά τη συγκέντρωση των ιόντων υδρογόνου (Η+) που υπάρχει. Αυτή η κλίμακα κυμαίνεται από 0 έως 14, με τα επίπεδα οξύτητας να αυξάνονται καθώς απομακρύνονται από το ουδέτερο σημείο των 7.

Εδώ είναι ένας πιο λεπτομερής ορισμός μιας όξινης και βασικής λύσης:

- Ένα όξινο διάλυμα είναι ένα από το οποίο η συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου υπερβαίνει τη συγκέντρωση ιόντων υδροξειδίου. Αυτή η περίσσεια των ιόντων Η+ μειώνει την τιμή του ρΗ κάτω από 7 και δίνει στην οξέα την ξινή γεύση, τη διαβρωτική φύση και την ικανότητά τους να αντιδρούν με μέταλλα για να παράγουν άλατα.

- Ένα βασικό διάλυμα, που ονομάζεται επίσης αλκαλικό διάλυμα, είναι ένα από τα οποία η συγκέντρωση ιόντων υδροξειδίου υπερβαίνει τη συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου. Η υψηλότερη συγκέντρωση υδροξειδίου έχει ως αποτέλεσμα τιμή ρΗ πάνω από 7, καθιστώντας αυτά τα διαλύματα ολισθηρά και πικρά στη γεύση. Οι βάσεις μπορούν να αντιδράσουν με οξέα για να παράγουν άλατα και νερό, και συχνά αισθάνονται σαπουνάδα ή ολισθηρά στην αφή.