Ποιος είναι ο ορισμός της διαλυτότητας;

Η διαλυτότητα είναι η μέγιστη ποσότητα μιας ουσίας που μπορεί να διαλύεται σε μια δεδομένη ποσότητα διαλύτη σε καθορισμένη θερμοκρασία. Εκφράζεται ως η μάζα της διαλυμένης ουσίας ανά όγκο μονάδας διαλύτη ή ως ποσοστό κατά μάζα.

Για παράδειγμα, εάν 10 γραμμάρια ζάχαρης μπορούν να διαλυθούν σε 100 χιλιοστόλιτρα νερού στους 25 βαθμούς Κελσίου, η διαλυτότητα της ζάχαρης σε νερό στους 25 βαθμούς Κελσίου είναι 10 γραμμάρια ανά 100 χιλιοστόλιτρα ή 10% με μάζα.

Η διαλυτότητα μιας ουσίας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της φύσης της διαλελυμένης ουσίας και του διαλύτη, της θερμοκρασίας και της πίεσης. Γενικά, η διαλυτότητα μιας ουσίας αυξάνεται με τη θερμοκρασία και μειώνεται με πίεση.

Η διαλυτότητα μιας ουσίας μπορεί επίσης να επηρεαστεί από την παρουσία άλλων ουσιών στον διαλύτη. Για παράδειγμα, η διαλυτότητα της ζάχαρης στο νερό μειώνεται παρουσία αλατιού.

Η διαλυτότητα είναι μια σημαντική έννοια στη χημεία, όπως χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της ποσότητας μιας ουσίας που μπορεί να διαλυθεί σε ένα δεδομένο διαλύτη, καθώς και να διαχωριστούν και να καθαρίσουν ουσίες.