Τι συμβαίνει όταν τοποθετούμε το RBC σε υπο-οόνια λύση;

Όταν τα ερυθρά αιμοσφαίρια (RBCs) τοποθετούνται σε υποτονικό διάλυμα, όπου το εξωτερικό διάλυμα έχει χαμηλότερη οσμωτική πίεση σε σύγκριση με το εσωτερικό του κυττάρου, συμβαίνει τα ακόλουθα:

1. Κίνηση νερού:Λόγω της κλίσης της συγκέντρωσης, τα μόρια νερού μετακινούνται στα RBCs μέσω της όσμωσης. Το υποτονικό περιβάλλον αναγκάζει το νερό να εισέλθει στα κύτταρα σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης των συγκεντρώσεων ουσίας ουσίας και στις δύο πλευρές της κυτταρικής μεμβράνης.

2. Οίδημα και επέκταση:Καθώς το νερό εισέρχεται στα RBCs, διογκώνεται και επεκτείνεται σε μέγεθος. Η κυτταρική μεμβράνη εκτείνεται και γίνεται λεπτότερη λόγω της εισροής νερού.

3. Απώλεια σχήματος:Το σχήμα biconcave των υγιεινών RBCs χάνεται και τα κύτταρα αρχίζουν να γίνονται σφαιρικά. Αυτή η μεταβολή του σχήματος είναι αποτέλεσμα της αυξημένης εσωτερικής πίεσης που προκαλείται από την εισροή νερού.

4. Η αιμόλυση:Εάν το υποτονικό διάλυμα είναι επαρκώς αραιωμένο ή ο χρόνος έκθεσης είναι αρκετά μακρύς, τα RBCs μπορούν να διογκώσουν και να εκρηκθούν, μια διαδικασία που ονομάζεται αιμόλυση. Η κυτταρική μεμβράνη δεν μπορεί πλέον να αντέξει την εσωτερική πίεση και να διαρρήξει, απελευθερώνοντας τα περιεχόμενα του κυττάρου στο περιβάλλον διάλυμα.

5. Έκλευση αιμοσφαιρίνης:Ως συνέπεια της αιμόλυσης, η αιμοσφαιρίνη, η πρωτεΐνη που μεταφέρει οξυγόνο σε RBCs, απελευθερώνεται στο εξωκυτταρικό υγρό. Αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις στη μεταφορά οξυγόνου και μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία εάν ένας σημαντικός αριθμός RBCs λύνεται.

Η έκταση της διόγκωσης και της αιμόλυσης εξαρτάται από την τονικότητα του υποτονικού διαλύματος και τη διάρκεια της έκθεσης. Σε φυσιολογικές ρυθμίσεις, οι RBCs αντιμετωπίζουν μεταβολές σε οσμωτικές συνθήκες καθώς περιηγούνται σε διαφορετικά διαμερίσματα σώματος, αλλά διατηρούν τη δομική τους ακεραιότητα λόγω διαφόρων προστατευτικών μηχανισμών και ρυθμιστικών συστημάτων.