Πώς μετακινούνται το phylum sporozoa;
1. Ορισμένοι:Μερικοί σποροζωπίνες παρουσιάζουν μια κίνηση ολίσθησης, η οποία είναι μια αργή και συνεχής κίνηση σέρνεται σε στερεές επιφάνειες. Αυτή η κίνηση διευκολύνεται από εξειδικευμένες επιφανειακές δομές ή από κυτταροπλασματικές επεκτάσεις που ονομάζονται ψευδοποδία. Για παράδειγμα, οι Gregarines, οι οποίες είναι παρασιτικοί σποροροζωάν, χρησιμοποιούν την ολίσθηση για να προχωρήσουν στην εντερική επένδυση των ξενιστών τους.
2. Κίνηση αμοιβότιας:Ορισμένα σποροζωά, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα αναπτυξιακά τους στάδια, μπορούν να κινηθούν με αμοιβαία μόδα. Η αμοιβαία κίνηση περιλαμβάνει το σχηματισμό προσωρινών κυτταροπλασματικών επεκτάσεων γνωστών ως ψευδοποδίων. Αυτά τα ψευδοποδία βοηθούν τον οργανισμό να κινηθεί μεταβάλλοντας το σχήμα και επεκτείνοντας σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτός ο τύπος κίνησης παρατηρείται συνήθως στην κλάση σποροζωάν Myxosporea.
3. Κίνηση Flagellar:Μερικοί σποροζωά, ειδικά στα κινητικά τους στάδια, διαθέτουν ένα ή περισσότερα μαστίγια. Οι μαστίγες είναι δομές που μοιάζουν με μαστίγια που επιτρέπουν στον οργανισμό να μετακινείται μέσα από υγρά περιβάλλοντα. Η μετακίνηση των μαστιγίων παρατηρείται συνήθως στα αναπαραγωγικά κύτταρα (γαμέτες) των σποροζωών. Για παράδειγμα, οι αρσενικοί γαμέτες (μικρογαμέτες) του Plasmodium, ο αιτιολογικός παράγοντας της ελονοσίας, μαστίζονται και κολυμπούν στο αίμα του ξενιστή για να φτάσουν σε θηλυκές γαμέτες (Macrogametes).
4. Σπόρωση και διασπορά:Η σποριοποίηση είναι ένα μοναδικό χαρακτηριστικό των σποροζωών. Κατά τη διάρκεια της σπορίων, ο οργανισμός υφίσταται πολλαπλούς γύρους κυτταρικής διαίρεσης, με αποτέλεσμα το σχηματισμό πολλών σπόρων. Αυτά τα σπόρια είναι συχνά εξοπλισμένα με εξειδικευμένες δομές που βοηθούν στη διασπορά τους. Για παράδειγμα, τα σπόρια Coccidian σποροζωών, όπως η Eimeria, διαθέτουν ένα εξωτερικό προστατευτικό παλτό που τους επιτρέπει να επιβιώσουν σκληρές συνθήκες και να μεταδίδονται μεταξύ των ξενιστών μέσω της κατάποσης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχουν όλα τα είδη σποροζωάν να παρουσιάζουν κίνηση ή κινητικότητα. Μερικοί, όπως τα ενδοκυτταρικά παράσιτα που προκαλούν ελονοσία (Plasmodium) ή τοξοπλάσμωση (Toxoplasma gondii), στερούνται εξειδικευμένων δομών για κίνηση και βασίζονται στα κύτταρα των ξενιστών τους για μεταφορά και αναπαραγωγή.
