Πώς η χρήση της αναλγησίας επηρεάζει τη συμπεριφορά σε νεογέννητα μοσχάρια

Η καλή διαβίωση των εκτρεφόμενων ζώων υπόκειται σε αυξανόμενο έλεγχο από τους καταναλωτές καθώς και από κυβερνητικούς και βιομηχανικούς φορείς και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη βιωσιμότητα της εκτροφής για το μέλλον. Εκατομμύρια μόσχοι γαλακτοπαραγωγής γεννιούνται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο, και παρόλο που η γέννηση είναι μια αναγκαιότητα που αντιμετωπίζουν όλοι οι μόσχοι, η έρευνα σχετικά με το ενδεχόμενο η γέννηση να είναι ένα επώδυνο γεγονός και οι επιπτώσεις της γέννησης στην ευημερία των μόσχων λείπει.

Έχουν χρησιμοποιηθεί μελέτες συμπεριφοράς για την αξιολόγηση της καλής μεταχείρισης των ζώων σε ορισμένα είδη, καθώς η συμπεριφορά είναι ένας ευαίσθητος δείκτης της καλής μεταχείρισης των ζώων. Ο πόνος θεωρείται δυσμενής κατάσταση ευημερίας και σε περιβάλλοντα όπου ελέγχονται άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την ευημερία, τα ζώα που αισθάνονται πόνο θεωρείται ότι βρίσκονται σε φτωχότερη κατάσταση ευημερίας από εκείνα που δεν βιώνουν πόνο. Τα βοοειδή είναι είδος θηράματος και ως εκ τούτου, συχνά δεν παρουσιάζουν σημάδια πόνου που είναι εμφανή στον άνθρωπο, γεγονός που μπορεί να κάνει την εκτίμηση του πόνου δύσκολη. Αν και οι συμπεριφορικές αντιδράσεις στα ερεθίσματα είναι περίπλοκες και πολυπαραγοντικές, πιστεύεται ότι ορισμένες συμπεριφορές όπως το παιχνίδι συνδέονται με θετικά κράτη πρόνοιας. Αυτό συμβαίνει επειδή η συμπεριφορά παιχνιδιού σε νεαρά ζώα θεωρείται συμπεριφορά «πολυτελείας» (δηλαδή δεν απαιτείται άμεσα για την επιβίωση) και επομένως εμφανίζεται κατ' επιλογή.

Έχει αποδειχθεί ότι η συμπεριφορά παιχνιδιού παρουσιάζεται σε υψηλότερες συχνότητες σε ζώα που βιώνουν θετική ευημερία, επομένως το ποσοστό του χρόνου που αφιερώνεται σε συμπεριφορές παιχνιδιού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης της κατάστασης ευημερίας που βιώνει το ζώο. Σε νεαρά μοσχάρια, οι ξαπλώστρες θεωρούνται επίσης ένδειξη πόνου ή κακής υγείας. Τα νεογέννητα μοσχάρια περνούν περίπου το 80% του χρόνου τους ξαπλωμένοι (1) και συνήθως υιοθετούν μια πλάγια θέση στέρνου (δηλαδή στο μπροστινό μέρος). Οι γάμπες που έχουν κακή υγεία ή πονούν συνήθως υιοθετούν μια πλάγια θέση κατάκλισης (στο πλάι), η οποία θεωρείται μη φυσιολογική ξαπλωμένη θέση στις γάμπες (2).

Μελέτες σχετικά με τη χρήση ανακούφισης από τον πόνο σε μόσχους που υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις έχουν δείξει ότι η χρήση αναλγησίας βελτιώνει την ευημερία των μοσχαριών, αλλά τα πιθανά οφέλη για την ευημερία από τη χορήγηση αναλγησίας μετά τη γέννηση δεν έχουν μελετηθεί προηγουμένως. Τα περισσότερα μοσχάρια γεννιούνται χωρίς την ανάγκη ανθρώπινης βοήθειας. Ωστόσο, μια σημαντική μειοψηφία θα γεννιέται με υποβοηθούμενη γέννηση κάθε χρόνο. Το ποσοστό βοήθειας έχει αναφερθεί ότι είναι έως και 50% από ορισμένους συγγραφείς (3), το οποίο μόνο στη γαλακτοβιομηχανία του Ηνωμένου Βασιλείου αντιστοιχεί σε έως και 900.000 μόσχους κάθε χρόνο. Είναι άγνωστο εάν η βοήθεια κατά τη γέννηση είναι επώδυνη για τους μόσχους, αν και υπάρχουν ενδείξεις ότι οι μόσχοι που γεννήθηκαν με υποβοηθούμενο τοκετό έχουν στη συνέχεια χειρότερη υγεία από τους ομολόγους τους που γεννήθηκαν χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση (4).

Σχεδιάσαμε μια μελέτη για να αξιολογήσουμε την επίδραση της κατάστασης γέννησης (υποβοηθούμενη ή μη) στη συμπεριφορά των μοσχαριών και εάν η χορήγηση αναλγησίας σε νεογέννητα μοσχάρια αλλάζει τη συμπεριφορά με τρόπο που μπορεί να υποδηλώνει μείωση της εμπειρίας πόνου (5). Καθώς ο πόνος θεωρείται επιζήμιος για την ευημερία, ο πόνος κατά τη γέννηση και μετά τον τοκετό μπορεί να θεωρηθεί ότι επηρεάζει αρνητικά την ευημερία των μόσχων. Κατά συνέπεια, αυτή η πτυχή της ευημερίας των μόσχων μπορεί ενδεχομένως να βελτιωθεί μέσω της εφαρμογής στρατηγικών για την παροχή αναλγησίας κατά τη νεογνική περίοδο. Τα μοσχάρια στρατολογήθηκαν όλα από ένα μόνο γαλακτοκομικό αγρόκτημα και η διαχείριση όλων των μόσχων ήταν η ίδια, επομένως άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την ευημερία των μόσχων (για παράδειγμα στέγαση, κοινωνικοποίηση, σίτιση) ήταν ομοιόμορφοι για όλους τους μόσχους σε όλες τις ομάδες. Μόσχοι που γεννήθηκαν είτε μέσω υποβοηθούμενης είτε χωρίς υποβοηθούμενη γέννα χωρίστηκαν τυχαία είτε σε μια ομάδα θεραπείας (που χορηγήθηκε αναλγησία εντός 3 ωρών από τη γέννηση) είτε σε μια ομάδα εικονικού φαρμάκου (που χορηγήθηκε εικονικό φάρμακο με φυσιολογικό ορό εντός του ίδιου χρονικού πλαισίου).

Τα μοσχάρια μαγνητοσκοπήθηκαν χρησιμοποιώντας κάμερες κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης τοποθετημένες πάνω από τα στυλό μοσχαριών για τις πρώτες 48 ώρες της ζωής τους. Λεπτομερείς παρατηρήσεις συμπεριφοράς ελήφθησαν χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που ονομάζεται στιγμιαία δειγματοληψία σάρωσης. Αυτή η μέθοδος ανάλυσης συμπεριφοράς εκτελείται καταγράφοντας τη συμπεριφορά που δείχνει το υποκείμενο σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα και συνδυάζοντας τα δεδομένα για την παραγωγή ενός χρονικού προϋπολογισμού για τη χρονική περίοδο ενδιαφέροντος. Οι πρωτογενείς συμπεριφορές ήταν αμοιβαίως αποκλειόμενες συμπεριφορές στις οποίες έπρεπε να κάνει το μοσχάρι και αποτελούνταν από συμπεριφορές ψεύδους (συμπεριλαμβανομένης της στάσης του σώματος και του κεφαλιού) ή ενεργητικές συμπεριφορές (βάδισμα, ορθοστασία, προσπάθεια να σταθεί κανείς και συμπεριφορές παιχνιδιού). Αυτές οι συμπεριφορές καταγράφηκαν σε όλα τα χρονικά σημεία που ήταν ορατή κάθε γάμπα. Επιπλέον, καταγράφηκαν και άλλες συμπεριφορές που εμφανίστηκαν ταυτόχρονα με τις πρωταρχικές συμπεριφορές (τάισμα, ποτό, περιποίηση και κοινωνικές συμπεριφορές) και ονομάστηκαν «δευτερεύουσες συμπεριφορές».

Στην τελική ανάλυση συμπεριλήφθηκαν δεδομένα συμπεριφοράς από εβδομήντα πέντε μόσχους. Σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, οι μόσχοι σε όλες τις ομάδες περνούσαν περισσότερο από το 80% του χρόνου ξαπλωμένοι και ξαπλωμένοι σε ανάκλιση στέρνου ήταν η πιο κοινή θέση που παρατηρήθηκε. Τόσο η κατάσταση βοήθειας όσο και η κατάσταση θεραπείας επηρέασαν ορισμένες συμπεριφορές:

• Οι μόσχοι που γεννήθηκαν για υποβοηθούμενο τοκετό τόσο στην ομάδα της θεραπείας όσο και στην ομάδα με φυσιολογικό ορό αφιέρωσαν περισσότερο χρόνο ξαπλωμένοι σε πλάγια ανάκλιση, περισσότερο χρόνο με το κεφάλι τους σε χαμηλωμένη θέση και λιγότερο χρόνο σε συμπεριφορές παιχνιδιού σε σχέση με εκείνους που γεννήθηκαν με μη υποβοηθούμενο τοκετό.
• Μόσχοι που γεννήθηκαν τόσο με υποβοηθούμενο όσο και χωρίς υποβοηθούμενο τοκετό που έλαβαν αναλγησία μετά τη γέννηση έδειξαν τάση να περνούν λιγότερο χρόνο σε πλάγια ανάκλιση και αφιέρωσαν περισσότερο χρόνο σε συμπεριφορές παιχνιδιού από εκείνα που έλαβαν εικονικό φάρμακο μετά τη γέννηση.

Ορισμένες συμπεριφορές επηρεάστηκαν επίσης από την αλληλεπίδραση μεταξύ θεραπείας και κατάστασης βοήθειας:

• Τα μοσχάρια που γεννήθηκαν για υποβοηθούμενο τοκετό και έλαβαν αναλγησία παρουσίασαν συμπεριφορές βάδισης περισσότερο από άλλα μοσχάρια.
• Οι μόσχοι που γεννήθηκαν με μη υποβοηθούμενο τοκετό που έλαβαν αναλγησία τοποθετήθηκαν σε πλάγια ανάκλιση λιγότερο από άλλους μόσχους.
• Δεν υπήρξε καμία επίδραση αλληλεπίδρασης θεραπείας/βοήθειας στο συνολικό χρόνο συμμετοχής στη συμπεριφορά παιχνιδιού. Ωστόσο, το ποσοστό του ενεργού χρόνου που αφιερώθηκε σε συμπεριφορές παιχνιδιού έτεινε να είναι υψηλότερο σε μοσχάρια που γεννήθηκαν από μη υποβοηθούμενο τοκετό που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με αναλγησία σε σχέση με άλλα μοσχάρια.

Τα δεδομένα συμπεριφοράς που ελήφθησαν από τη μελέτη μας παρέχουν μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τη συμπεριφορά πολύ νεαρών μόσχων. Οι διαφορές συμπεριφοράς που παρατηρήθηκαν μεταξύ μόσχων που εκτέθηκαν σε διαφορετικές εμπειρίες γέννησης υποδηλώνουν ότι ο υποβοηθούμενος τοκετός επηρεάζει αρνητικά την ευημερία των μόσχων. Επιπλέον, οι διαφορές που παρατηρήθηκαν σε μόσχους που έλαβαν αναλγησία σε σύγκριση με εκείνες που έλαβαν εικονικό φάρμακο υποδηλώνουν ότι αυτή η επίδραση στην ευημερία οφείλεται εν μέρει στον πόνο και επομένως η αναλγησία μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της ευημερίας των νεογνών μόσχων. Είναι ενδιαφέρον ότι οι μόσχοι που γεννήθηκαν με μη υποβοηθούμενο τοκετό που έλαβαν αναλγησία εμφάνισαν συμπεριφορές που συνάδουν με ένα ενισχυμένο κράτος πρόνοιας, καθώς και μόσχοι που γεννήθηκαν με υποβοηθούμενο τοκετό – αυτό υποδηλώνει ότι ο τοκετός γενικά είναι πιθανώς επώδυνος για τους μόσχους, όχι μόνο ο τοκετός που απαιτεί βοήθεια.

Αυτή είναι μια νέα μελέτη και, παρόλο που τα αποτελέσματα είναι συναρπαστικά, ο μικρός αριθμός μόσχων που επιστρατεύθηκαν σημαίνει ότι απαιτείται προσεκτική ερμηνεία, ειδικά για συμπεριφορές που δεν λένε ψέματα που δεν καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού χρόνου. Παρά τους περιορισμούς, τα αποτελέσματα της μελέτης μας έχουν καταφέρει να αντιμετωπίσουν ένα κενό γνώσης και δείχνουν ότι η παροχή αναλγησίας σε όλα τα νεογέννητα μοσχάρια έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την ευημερία τους. Αυτή είναι χρήσιμη πληροφορία για αγρότες και κτηνιάτρους που μπορεί να σκέφτονται εάν θα χορηγήσουν αναλγησία σε μόσχους μετά τη γέννηση, ιδίως εάν η γέννηση απαιτούσε βοήθεια. Η έρευνα σε αυτόν τον τομέα βρίσκεται σε εξέλιξη και θα μελετήσουμε περαιτέρω συμπεριφορές ενδιαφέροντος, ειδικά συμπεριφορές παιχνιδιού, για να κατανοήσουμε καλύτερα τον ρόλο που μπορεί να παίξει η αναλγησία στη βελτίωση της ευημερίας των νεογνών.