Ποια είναι η συμφωνία του Παρισιού;
Η συμφωνία του Παρισιού για την αλλαγή του κλίματος είναι μια διεθνής συνθήκη στο πλαίσιο της Σύμβασης Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC). Η συμφωνία στοχεύει στον περιορισμό της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας σε πολύ κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου, κατά προτίμηση 1,5 βαθμών Κελσίου, και να ενισχύσει την ικανότητα των χωρών να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Βασικά στοιχεία της συμφωνίας του Παρισιού:
1. Μακροπρόθεσμος στόχος:Ο θεμελιώδης στόχος είναι να περιοριστεί η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας σε πολύ κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου και να επιδιώξει προσπάθειες για τον περιορισμό της θέρμανσης σε 1,5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα για τη μείωση των κινδύνων και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
2. Εθνικά καθορισμένες συνεισφορές (NDCS):Κάθε χώρα καθορίζει και κοινοποιεί τις συνεισφορές τους σε εθνικό επίπεδο για να επιτύχει το στόχο της συμφωνίας του Παρισιού. Τα NDCs ενημερώνονται κάθε 5 χρόνια και αναμένεται να είναι προοδευτικά, πράγμα που σημαίνει ότι οι χώρες θα πρέπει να στοχεύουν σε υψηλότερες φιλοδοξίες με την πάροδο του χρόνου.
3. Μεταβληθέντος και προσαρμογής:Η συμφωνία του Παρισιού ενθαρρύνει τα μέρη να αναλάβουν δράση για τη μείωση των εκπομπών και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Τα αναπτυγμένα κόμματα των χωρών αναμένεται να παρέχουν οικονομική και τεχνολογική υποστήριξη στις αναπτυσσόμενες χώρες για να τους βοηθήσουν σε προσπάθειες μετριασμού και προσαρμογής.
4. Διαφάνεια:Τα μέρη απαιτούνται για την παροχή πληροφοριών σχετικά με τις προσπάθειές τους, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών σχετικά με τις εκπομπές, τις κλιματικές επιπτώσεις και τις δράσεις του κλίματος. Η διαφάνεια είναι ζωτικής σημασίας για την οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των χωρών και την αξιολόγηση της συνολικής προόδου στην εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού.
5. Global Stocktake:Κάθε πέντε χρόνια, υπάρχει μια παγκόσμια απόρριψη για την αναθεώρηση της συλλογικής προόδου που σημειώθηκε από όλες τις χώρες για την επίτευξη των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού. Αυτός ο μηχανισμός αποθεμάτων βοηθά στην αξιολόγηση της προόδου, στον εντοπισμό των κενών και στην ενημέρωση των μελλοντικών NDCs.
6. Κλιματική χρηματοδότηση:Οι ανεπτυγμένες χώρες αναμένεται να κινητοποιήσουν τη χρηματοδότηση του κλίματος για να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η ιδέα είναι να κινητοποιηθούν τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως από το 2020 και μετά για να υποστηρίξουν τις ενέργειες μετριασμού και προσαρμογής των αναπτυσσόμενων εθνών.
7. Ισότητα και κοινές αλλά διαφοροποιημένες ευθύνες και αντίστοιχες δυνατότητες (CBDR-RC):Η συμφωνία του Παρισιού αναγνωρίζει τη διαφορά στις ικανότητες μεταξύ των χωρών και τονίζει την ισότητα στην εφαρμογή των κλιματικών δράσεων. Οι ανεπτυγμένες χώρες υποχρεούνται να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στις μειώσεις των εκπομπών και να παρέχουν υποστήριξη στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Σημασία και αντίκτυπο:
- Η συμφωνία του Παρισιού αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα στην παγκόσμια ανταπόκριση στην αλλαγή του κλίματος, συγκεντρώνοντας σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου για την αντιμετώπιση του ζητήματος συλλογικά.
- Παρέχει ένα πλαίσιο για τη μακροπρόθεσμη δράση του κλίματος και θέτει σαφή στόχο τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
- Η συμφωνία προωθεί τη διαφάνεια, την λογοδοσία και τη φιλοδοξία, απαιτώντας από τις χώρες να ενημερώνουν τακτικά τα NDC τους.
- Η έννοια της χρηματοδότησης του κλίματος υπογραμμίζει τη σημασία της οικονομικής στήριξης από την ανάπτυξη σε αναπτυσσόμενες χώρες για να εξασφαλιστεί η δίκαιη και αποτελεσματική δράση του κλίματος.
