Η Lockheed αναζητά συνεργάτες στον προτεινόμενο αντιδραστήρα σύντηξης
Ο επικεφαλής ενός προτεινόμενου έργου συμπαγούς αντιδραστήρα σύντηξης λέει ότι η απόφαση της Lockheed Martin να άρει το καπάκι στη μυστική προσπάθειά της είναι μια προσπάθεια δημιουργίας μιας επιστημονικής ομάδας και εύρεσης συνεργατών.
Μιλώντας χθες σε συνέντευξη Τύπου στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στο Palmdale της Καλιφόρνια, ο Tom McGuire υπερασπίστηκε τα επιστημονικά πλεονεκτήματα του έργου:«Πιστεύουμε ότι εφεύραμε κάτι που είναι εγγενώς σταθερό», είπε ο McGuire στους δημοσιογράφους. Όμως παραδέχτηκε ότι «είμαστε πολύ νωρίς στην επιστημονική διαδικασία». Είπε ότι εργάζεται με μια ομάδα πέντε έως 10 ατόμων τα τελευταία 4 χρόνια και ελπίζει να επεκτείνει την ομάδα τώρα που το έργο είναι ανοιχτό.
Είπε ότι η ιδέα του μαγνητικού περιορισμού τους συνδύαζε στοιχεία από πολλές προηγούμενες προσεγγίσεις. Ο πυρήνας της συσκευής χρησιμοποιεί ακραίο περιορισμό, ένα είδος μαγνητικής παγίδας στην οποία τα σωματίδια που προσπαθούν να διαφύγουν ωθούνται προς τα πίσω από στρογγυλεμένα μαξιλάρια μαγνητικά πεδία. Οι συσκευές Cusp ερευνήθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, αλλά εγκαταλείφθηκαν σε μεγάλο βαθμό επειδή τα σωματίδια διαρρέουν μέσα από κενά μεταξύ των διαφόρων μαγνητικών πεδίων που οδηγούν σε απώλεια θερμοκρασίας. Ο McGuire λέει ότι ξεπερνούν αυτό το πρόβλημα ενσωματώνοντας τη συσκευή ακμής μέσα σε μια συσκευή μαγνητικού καθρέφτη, ένα διαφορετικό είδος τεχνικής περιορισμού. Κυλινδρικό σχήμα, χρησιμοποιεί μαγνητικό πεδίο για να περιορίσει τα σωματίδια στην κίνηση κατά μήκος του άξονά του. Τα εξαιρετικά ισχυρά πεδία στα άκρα του μηχανήματος —μαγνητικά κάτοπτρα— εμποδίζουν τη διαφυγή των σωματιδίων. Οι συσκευές καθρέφτη μελετήθηκαν επίσης εκτενώς τον περασμένο αιώνα, με αποκορύφωμα το Mirror Fusion Test Facility B (MFTF-B) μήκους 54 μέτρων στο Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore στην Καλιφόρνια. Το 1986, το MFTF-B ολοκληρώθηκε με κόστος 372 εκατομμύρια δολάρια αλλά, για δημοσιονομικούς λόγους, δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ.
Μια άλλη τεχνική που χρησιμοποιεί η ομάδα για να αντιμετωπίσει τις απώλειες σωματιδίων από τον περιορισμό της ακμής είναι η ανακυκλοφορία. «Καταλαμβάνουμε ξανά τη ροή των σωματιδίων και τη δρομολογούμε πίσω στη συσκευή», είπε ο McGuire. Η ομάδα κατασκεύασε το πρώτο της μηχάνημα και έχει πραγματοποιήσει 200 βολές κατά τη θέση σε λειτουργία και εφάρμοσε έως και 1 κιλοβάτ θέρμανσης, αλλά ο McGuire αρνήθηκε να δώσει λεπτομέρειες για οποιεσδήποτε μετρήσεις της θερμοκρασίας, της πυκνότητας ή του χρόνου εγκλεισμού του πλάσματος—οι βασικές παράμετροι για ένα πλάσμα σύντηξης—αλλά είπε ότι το πλάσμα φαινόταν πολύ σταθερό. Είπε ότι θα επιταχύνουν τη θέρμανση τους επόμενους μήνες και θα δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα τον επόμενο χρόνο.
Ο McGuire αναγνώρισε την ανάγκη για θωράκιση έναντι των νετρονίων για τα μαγνητικά πηνία που είναι τοποθετημένα μέσα στο δοχείο του αντιδραστήρα. Υπολογίζει ότι θα χρειαζόταν μεταξύ 80 και 150 εκατοστά θωράκισης, αλλά αυτό μπορεί να προσαρμοστεί στον συμπαγή σχεδιασμό τους. Ερευνητές με τους οποίους επικοινώνησε η Science Οι insider λένε ότι είναι δύσκολο να εκτιμηθεί το τελικό μέγεθος του μηχανήματος χωρίς περισσότερη γνώση του σχεδιασμού του. Η Lockheed είπε ότι στόχος της είναι μια μηχανή 7 μέτρα πλάτος, αλλά ορισμένες εκτιμήσεις είχαν προτείνει ότι η απαιτούμενη θωράκιση θα την έκανε σημαντικά μεγαλύτερη.
