Οι επιστήμονες μετρούν πόσο βαθύς «βαθιά αντίκτυπο» ήταν, με ακτινογραφίες

Η αποστολή βαθιάς επίδρασης της NASA χρησιμοποίησε διάφορα όργανα για να μετρήσει το βάθος της πρόσκρουσης που δημιουργήθηκε από τη σύγκρουση μεταξύ του κρούση και του κομήτη Tempel 1. Οι ακτίνες Χ δεν ήταν μία από τις χρησιμοποιούμενες μεθόδους. Αντ 'αυτού, η αποστολή βασίστηκε κυρίως σε παρατηρήσεις ορατού φωτός και υπέρυθρων. Οι εικόνες του ορατού φωτός καταγράφηκαν από μια κάμερα επί του σκάφους του διαστημικού σκάφους βαθιάς πρόσκρουσης, παρέχοντας λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος και τη μορφολογία του κρατήρα. Οι υπέρυθρες μετρήσεις ελήφθησαν μέσω της χρήσης φασματόμετρων, τα οποία ανέλυσαν τη θερμική ακτινοβολία που εκπέμπεται από τη θέση πρόσκρουσης για τον προσδιορισμό της θερμοκρασίας και του βάθους της. Επιπλέον, η αποστολή χρησιμοποίησε τεχνικές ραδιοφωνικών επιστημών για να μετρήσει τον τρόπο με τον οποίο ο βαρυτικός τομέας του κομήτη επηρεάστηκε από τον αντίκτυπο, παρέχοντας πληροφορίες για τις δομικές αλλαγές που προκλήθηκαν από τη σύγκρουση.