Μπορεί η σπορά του ωκεανού με σίδηρο να βοηθήσει στην αποτροπή της κλιματικής αλλαγής;
Η κλιματική αλλαγή είναι ένα καυτό θέμα. Πυροδοτεί πολλά επιχειρήματα μεταξύ εκείνων που πιστεύουν ότι το κλίμα αλλάζει και εκείνων που πιστεύουν ότι είναι φάρσα. Όπου κι αν βρίσκεστε, ερευνητές σε όλο τον κόσμο ερευνούν τους καλύτερους τρόπους αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Μια θεωρία λέει ότι η σπορά του ωκεανού με διαλυμένο σίδηρο θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποτροπή της κλιματικής αλλαγής. Είναι αυτό μια πιθανότητα ή απλώς μια άλλη λήψη στο σκοτάδι;
Η Θεωρία της Γεωμηχανικής
Η ιδέα της σποράς των ωκεανών με διαλυμένο σίδηρο είναι μια μορφή γεωμηχανικής - η πρακτική των ανθρώπων που επεμβαίνουν σκόπιμα στο φυσικό περιβάλλον για να προσπαθήσουν να εξουδετερώσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Αυτό συνήθως χωρίζεται σε δύο κατηγορίες — ενέργειες που χρησιμοποιούνται για τον μετριασμό της ηλιακής ακτινοβολίας και ενέργειες που χρησιμοποιούνται για την απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα.
Η σπορά του ωκεανού με σίδηρο θα εμπίπτει στη γεωμηχανική άνθρακα, συγκεκριμένα στην πρακτική της γονιμοποίησης των ωκεανών. Βασικά, οι επιστήμονες προσθέτουν θρεπτικά συστατικά στον ωκεανό για να ενθαρρύνουν και να ενισχύσουν τα τοπικά οικοσυστήματα.
Πώς λειτουργεί η γονιμοποίηση των ωκεανών;
Σίδηρος για την ανάπτυξη φυτοπλαγκτού
Η σπορά του διαλυμένου σιδήρου στο νερό των ωκεανών ενθαρρύνει την ανάπτυξη μερικών από τους μικρότερους οργανισμούς στον ωκεανό - το φυτοπλαγκτόν. Αυτά τα μικροσκοπικά φυτά του ωκεανού συμβάλλουν στη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα. Πως? Ακριβώς όπως και οι αντίστοιχοι επίγειοι, επεξεργάζονται το CO2 μετατρέπεται σε οξυγόνο.
Η έλλειψη των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών - συγκεκριμένα σιδήρου - στο νερό συχνά περιορίζει την άνθηση του φυτοπλαγκτού. Η προσθήκη σιδήρου στην παροχή νερού ενθαρρύνει αυτούς τους οργανισμούς να ανθίσουν και να αναπτυχθούν, αφαιρώντας όσο περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα μπορούν πριν πεθάνουν.
Πώς διαφέρει το φυτοπλαγκτόν από άλλα φυτά; Δεν απελευθερώνει το διοξείδιο του άνθρακα που απορρόφησε. Όταν το μεμονωμένο κύτταρο πεθαίνει, απλώς βυθίζεται παίρνοντας όλο το CO2 συλλέγεται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του με αυτό μέχρι τα βάθη των ωκεανών.
Οι δοκιμές σποράς σιδήρου μικρής κλίμακας έχουν δείξει μέχρι στιγμής περιορισμένα αποτελέσματα και οι δοκιμές μεγαλύτερης κλίμακας έχουν δημιουργήσει πολλές διαμάχες. Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2016, διαπίστωσε ότι η εισαγωγή σιδήρου στον ωκεανό για την ενθάρρυνση της ανάπτυξης φυτοπλαγκτού μπορεί να μην τραβήξει τόσο πολύ CO2 έξω από την ατμόσφαιρα, όπως πιστευόταν προηγουμένως.
Διαμάχη γεωμηχανικής
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τη γεωμηχανική είναι το άγνωστο. Ενώ οι ερευνητές μπορεί να έχουν μια βασική κατανόηση των οικοσυστημάτων σε όλο τον κόσμο, δεν κατανοούν πλήρως τις επιπτώσεις των πειραμάτων τους μακροπρόθεσμα. Είναι σχεδόν αδύνατο να προβλεφθούν οι επιπτώσεις που θα μπορούσαν να έχουν στο μέλλον τα προγράμματα γεωμηχανικής, όπως η σπορά του ωκεανού.
Δεν βοηθά επίσης ότι η γονιμοποίηση των ωκεανών είναι μια αρκετά νέα έννοια. Οι επιστήμονες μόλις πρόσφατα άρχισαν να διεξάγουν έρευνες και πειράματα τα τελευταία 10 περίπου χρόνια. Σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις είναι δύσκολο να προσδιοριστούν, γι' αυτό τα πειράματα μεγάλης κλίμακας αποκαλούνται ρύπανση και όχι πιθανός σωτήρας.
Η γεωμηχανική θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο που θα μας βοηθήσει να αποτρέψουμε - ή τουλάχιστον να αποτρέψουμε - την κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, θα απαιτηθεί περισσότερη μελέτη για την πλήρη αξιολόγηση των εκτεταμένων περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτών των τεχνικών.
Η γονιμοποίηση των ωκεανών μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να μας βοηθήσει να αντιστρέψουμε την επίδραση της κλιματικής αλλαγής — η λέξη κλειδί είναι το «ίσως». Απλώς δεν γνωρίζουμε αρκετά για τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα αυτής της τεχνικής για να τα χρησιμοποιήσουμε σε μεγάλη κλίμακα. Υπάρχει πάντα το πρόβλημα της άνθησης του φυτοπλαγκτού που προκαλεί προβλήματα με τους πληθυσμούς των ψαριών, για παράδειγμα. Με την ολοκλήρωση περισσότερων μελετών, θα αποκτήσουμε καλύτερη κατανόηση των αποτελεσματικών στρατηγικών γεωμηχανικής. Μπορούμε να προσδιορίσουμε ποιες είναι αρκετά ασφαλείς για ευρεία χρήση και να βοηθήσουμε στην αναστροφή των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
