Ανεξέλεγκτος κινεζικός πύραυλος προσγειώνεται με ασφάλεια στον ωκεανό - αλλά μόνο

Για δεύτερη φορά μέσα σε 15 μήνες, ο κόσμος παρακολούθησε και περίμενε καθώς ένας ενισχυτικός πύραυλος Long March περιφέρεται γύρω από τη Γη πριν από μια ανεξέλεγκτη είσοδο. Στο τέλος, ο πύραυλος έπεσε με ασφάλεια στον ωκεανό μεταξύ Βιετνάμ και Φιλιππίνων. Ωστόσο, διαλύθηκε στον εναέριο χώρο της Μαλαισίας στο ταξίδι της επιστροφής και ακόμη και μια μικρή μείωση της αντίστασης θα μπορούσε να είχε δει κομμάτια να χτυπούν τις Φιλιππίνες. Οι κινεζικές αναφορές τοποθετούν την πτώση κοντά στις 9,1° Β, 119° Α.

Το #USSPACECOM μπορεί να επιβεβαιώσει ότι το Long March 5B (CZ-5B) της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ) εισήλθε ξανά στον Ινδικό Ωκεανό στις 10:45 π.μ. MDT στις 30/7. Σας παραπέμπουμε στην #PRC για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις τεχνικές πτυχές της επανεισόδου, όπως η πιθανή διασπορά συντριμμιών+ η τοποθεσία πρόσκρουσης.

— Διαστημική Διοίκηση των ΗΠΑ (@US_SpaceCom)

Το φθινόπωρο αυτού του Σαββατοκύριακου δεν τράβηξε τόσο μεγάλη προσοχή όσο ο πύραυλος Long March που κατέπεσε σε ανεξέλεγκτη είσοδο τον Μάιο του 2021, αλλά ήταν πολύ πιο κοντά στο να χτυπήσει κατοικημένες περιοχές. Ίσως έχουμε συνηθίσει στην ιδέα ότι ανθρώπινα υλικά πέφτουν στις στέγες μας.

Ο ενισχυτής ζύγιζε 23 μετρικούς τόνους, αν και μπορεί να μην μάθουμε ποτέ πόσο από αυτό κάηκε κατά την είσοδο και πόσο έφτασε στο επίπεδο της θάλασσας.

@ESA Space Debris Office οι τελευταίες προβλέψεις https://t.co/edBZ2p9fda

Ακολουθούν περισσότερες ενημερώσεις. https://t.co/Uv0dZuZX3t

— Josef Aschbacher (@AschbacherJosef)

Ο καθηγητής Μπραντ Τάκερ του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας, μόλις έλεγξε τον κορμό του πληρώματος μιας αποστολής SpaceX που προσγειώθηκε στη νότια Αυστραλία, είπε στο IFLScience ότι η άνοδος σε αυτά τα γεγονότα αντανακλά εν μέρει τον αυξημένο όγκο εκτοξεύσεων.

Ο Τάκερ σημείωσε επίσης ότι η Κίνα προσπαθεί μανιωδώς να φτάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στη διαστημική τεχνολογία. «Οι Αμερικανοί έκαναν το ίδιο πράγμα πριν από δεκαετίες», είπε ο Τάκερ, αλλά γενικά έχουν βελτιώσει τον έλεγχο των εξαρτημάτων που επιστρέφουν, παρά το ατύχημα του περασμένου μήνα. Μέχρι να κάνει το ίδιο η Κίνα, ενδέχεται να έχουμε μερικές ακόμη απροσδόκητες επισκέψεις.

Μια πρόσφατη ανησυχητική μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει 10 τοις εκατό πιθανότητα κάποιος να χτυπηθεί από ανθρωπογενές υλικό που θα επιστρέψει από το διάστημα τα επόμενα 10 χρόνια. Αυτή η εκτίμηση βασίζεται σε αντικείμενα που βρίσκονται ήδη σε τροχιά και κάνει μια γραμμική προβολή του μελλοντικού όγκου εκτόξευσης. Όπως σημείωσε ο Tucker, οι εκτοξεύσεις αυξάνονται τώρα εκθετικά, επομένως ο κίνδυνος είναι πιθανώς μεγαλύτερος.

Ο Tucker είπε στο IFLScience ότι οι λύσεις αφορούν λιγότερο την απαραίτητη νομοθεσία για να σταματήσουν τις χώρες να εμπλέκονται σε ανεξέλεγκτες επανεισόδους και περισσότερο σχετικά με το «Πώς θα επιβληθεί αυτό». Όπως πρόσθεσε, αυτό είναι ένα πρόβλημα με πολλούς τομείς του διεθνούς δικαίου.

Το 1978 ένας σοβιετικός δορυφόρος πυρηνικής ενέργειας διαλύθηκε πάνω από τον Καναδά, Κανείς δεν σκοτώθηκε, αλλά η εύρεση και ο καθαρισμός των 10 κομματιών ραδιενεργού υλικού αποδείχθηκε ακριβή. Το μεγαλύτερο μέρος του δυνητικά θανατηφόρου καυσίμου δεν βρέθηκε ποτέ. Η ΕΣΣΔ συνέβαλε, αλλά όχι τόσο όσο οι Καναδοί πίστευαν ότι θα έπρεπε. «Χωρίς να πάτε σε πόλεμο, τι θα κάνετε;» ρώτησε ο Τάκερ. Η Ακτή Ελεφαντοστού πιθανότατα αισθάνθηκε το ίδιο όταν μεγάλα κομμάτια μετάλλου από έναν πύραυλο Long March κατέστρεψαν ένα χωριό εκεί το 2020, και άλλα έθνη μπορεί να συνηθίσουν το ίδιο συναίσθημα.

Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τα πιο κοινά τροχιακά μονοπάτια που σημαίνουν ότι τα περισσότερα διαστημικά σκουπίδια προσγειώνονται μεταξύ των 40 γεωγραφικών πλάτη. Αυτό σημαίνει ότι μεγάλα τμήματα των χωρών που κάνουν το μεγαλύτερο μέρος της εκτόξευσης είναι εκτός κινδύνου, ενώ εκείνες που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο έχουν ελάχιστο λόγο.