Η Σελήνη του Θανάτου του Κρόνου μπορεί να έχει έναν μυστικό εσωτερικό ωκεανό

Ο Τιτάνας και ο Εγκέλαδος μπορεί να μην είναι τα μόνα φεγγάρια του Κρόνου με ωκεανό. Ο Μίμας, το φεγγάρι σε σχήμα αστεριού του θανάτου του πλανήτη δακτυλίου μπορεί επίσης να κρύβει έναν εσωτερικό ωκεανό κάτω από ένα στρώμα πάγου και βράχου. Η πιθανή ανακάλυψη έγινε καθώς οι ερευνητές προσπαθούσαν να αποδείξουν το αντίθετο, ότι ο Μίμας ήταν απλώς ένας αδρανής παγωμένος βράχος.

Ο Μίμας είναι το πιο εσωτερικό από τα μεγάλα φεγγάρια του Κρόνου και το μικρότερο αντικείμενο στο ηλιακό σύστημα που έχει σφαιρικό σχήμα. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου τμήματος της αποστολής Cassini της NASA, το διαστημόπλοιο πλησίασε αρκετά για να μελετήσει τον μικρό κόσμο για να μετρήσει τη βιβλιοθήκη του – μια ταλάντευση στον τρόπο με τον οποίο περιστρέφεται η Σελήνη κατά τη διάρκεια της τροχιάς της.

Αυτή η μέτρηση, που ελήφθη για πρώτη φορά το 2014, οδήγησε σε εικασίες για έναν πιθανό ωκεανό, αλλά η έλλειψη μιας σπασμένης επιφάνειας όπως βλέπουμε στον Εγκέλαδο ή στο φεγγάρι του Δία, Ευρώπη, έριξε τους αστρονόμους από τη μυρωδιά. Στη συνέχεια προτάθηκαν διαφορετικές ιδέες. Τώρα, η εργασία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Icarus δείχνει ένα μοντέλο όπου ο Μίμας έχει τόσο μια μη ραγισμένη παχιά επιφάνεια όσο και έναν βαθιά κρυμμένο ωκεανό.

«Αν ο Μίμας έχει ωκεανό, αντιπροσωπεύει μια νέα κατηγορία μικρών, «κρυφής» ωκεάνιων κόσμων με επιφάνειες που δεν προδίδουν την ύπαρξη του ωκεανού», ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Alyssa Rhoden, ειδικός στη γεωφυσική των παγωμένων δορυφόρων στο Southwest Research. Ινστιτούτο, αναφέρεται σε δήλωση.

Το μοντέλο βασίζεται στο γεγονός ότι οι παλιρροϊκές διεργασίες κρατούν το φεγγάρι ζεστό μέσα. Αλλά πρέπει να αντιμετωπίσει δύο γεγονότα:Η παλιρροιακή θέρμανση πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη ώστε να διατηρεί τον ωκεανό υγρό και, ταυτόχρονα, αρκετά μικρή για να διατηρεί την επιφάνεια χωρίς θραύση.

Όταν η ομάδα συνέδεσε αριθμούς που είναι λογικοί για έναν κόσμο όπως ο Μίμας, διαπίστωσε ότι είναι δυνατό ένα παχύ κέλυφος 24–31 χιλιομέτρων (14 έως 20 μίλια) να υπάρχει πάνω από έναν υγρό ωκεανό.

«Τις περισσότερες φορές όταν δημιουργούμε αυτά τα μοντέλα, πρέπει να τα ρυθμίσουμε για να παράγουμε αυτό που παρατηρούμε», είπε ο Rhoden. "Αυτή τη φορά αποδείξεις για έναν εσωτερικό ωκεανό μόλις αναδύθηκαν από τα πιο ρεαλιστικά σενάρια σταθερότητας κελύφους πάγου και παρατηρήθηκαν συλλογές."

Ένα σημαντικό αποτέλεσμα από το μοντέλο είναι ότι η ροή θερμότητας από την επιφάνεια συνδέθηκε με το πάχος του κελύφους πάγου. Μια τέτοια μέτρηση θα μπορούσε να ληφθεί από ένα διαστημόπλοιο που μελετά ένα παγωμένο φεγγάρι. Όταν ο Juno πετάξει δίπλα στην Ευρώπη τον Σεπτέμβριο ή όταν οι επερχόμενες αποστολές στην Ευρώπη και τον Γανυμήδη φτάσουν εκεί την επόμενη δεκαετία, θα μπορούσαν να κάνουν τέτοιες μετρήσεις. Αυτό θα μπορούσε να παρέχει πιο έμμεσες αποδείξεις για έναν ωκεανό στο Μίμας. Αν και δεν θα επιβεβαιωθεί μέχρι να επιστρέψουμε εκεί.

"Παρόλο που τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν έναν σημερινό ωκεανό μέσα στο Μίμας, είναι δύσκολο να συμφιλιωθούν τα τροχιακά και γεωλογικά χαρακτηριστικά του φεγγαριού με την τρέχουσα κατανόησή μας για τη θερμο-τροχιακή εξέλιξή του", είπε ο Rhoden.

«Η αξιολόγηση της κατάστασης του Mimas ως ωκεάνιου φεγγαριού θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για μοντέλα σχηματισμού και εξέλιξής του. Αυτό θα μας βοηθούσε να κατανοήσουμε καλύτερα τους δακτυλίους του Κρόνου και τα μεσαίου μεγέθους φεγγάρια, καθώς και την επικράτηση των δυνητικά κατοικήσιμων φεγγαριών του ωκεανού, ιδιαίτερα στον Ουρανό. Ο Μίμας είναι ένας επιτακτικός στόχος για συνεχή έρευνα.»