Ο κεραυνός μπορεί να χτυπήσει βράχους σαν ένα χτύπημα αστεροειδούς, δημιουργώντας αμφιβολίες για προηγούμενες κρούσεις
Ξανά και ξανά, η Γη έχει χτυπηθεί από αστεροειδείς, αλλά αυτό το αρχαίο αρχείο είναι συχνά ξεθωριασμένο και αμφίβολο. Για να ενισχύσουν την ιδέα ότι οι βράχοι χτυπήθηκαν σε εξωγήινη πρόσκρουση, οι γεωλόγοι αναζητούν μια χαρακτηριστική υπογραφή:μικροσκοπικές ζώνες στον ορυκτό χαλαζία, που δημιουργούνται όταν ισχυρά κύματα πίεσης κυματίζουν το βράχο. Τώρα, μια νέα μελέτη προτείνει ότι ένα διαφορετικό είδος σοκ μπορεί να δημιουργήσει τα ίδια μοτίβα ζωνών:ένας κεραυνός.
Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να θέσει περαιτέρω αμφιβολίες για τους ισχυρισμούς για πρόσκρουση αστεροειδών στην Αργεντινή και την Αυστραλία που βασίζονταν σε παρατηρήσεις σοκαρισμένου χαλαζία. Η ανάλυση θα πρέπει να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση προς τους γεωλόγους να μην βασίζονται μόνο σε αυτή τη γραμμή αποδείξεων, λέει ο Μάθιου Πάσεκ, γεωχημικός στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα στην Τάμπα που δεν συμμετείχε στη μελέτη. "Αυτό δείχνει σίγουρα ότι οι γεωλόγοι πρέπει να λάβουν υπόψη το γεωλογικό πλαίσιο των δειγμάτων τους."
Η κατασκευή σοκαρισμένου χαλαζία δεν είναι εύκολη. Προηγούμενες μελέτες υποδεικνύουν ότι απαιτεί κρουστικά κύματα τουλάχιστον 50.000 έως 80.000 φορές την πίεση της ατμόσφαιρας της Γης - ακραία επίπεδα που οι γεωλόγοι υπέθεσαν ότι μόνο οι κρούσεις θα μπορούσαν να προσφέρουν, λέει ο Reto Gierè, ορυκτολόγος στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Αλλά ο κεραυνός είναι επίσης ισχυρός:Μπορεί να θερμάνει πέτρες σε θερμοκρασίες πάνω από 2000°C μέσα σε μικροδευτερόλεπτα. Ο Gierè και οι συνεργάτες του ξεκίνησαν να δείξουν ότι τα μπουλόνια από το μπλε θα μπορούσαν επίσης να δημιουργήσουν τις ακραίες πιέσεις που απαιτούνται για να χτυπήσουν τον χαλαζία.
Στην προσομοίωση υπολογιστή της ομάδας, ο στόχος του κεραυνού ήταν ένα κομμάτι γρανίτη, το οποίο φέρει κρυστάλλους χαλαζία σε μεγάλους αριθμούς. (Είναι επίσης σύνηθες σε κορυφογραμμές βουνών και σε άλλα ψηλά σημεία που χτυπιούνται συχνά από κεραυνό.) Όταν ένας μετρίως δυνατός κεραυνός του κυβερνοχώρου χτύπησε τον εικονικό βράχο, δημιούργησε κύματα πίεσης που κορυφώθηκαν σε περίπου 70.000 ατμόσφαιρες, πολύ στο εύρος που απαιτείται για την παραγωγή σοκαρισμένου χαλαζία , αναφέρουν οι ερευνητές αυτόν τον μήνα στο Geophysical Research Letters . Ο προσομοιωμένος κεραυνός δημιούργησε επίσης έναν γυάλινο καπλαμά στον βράχο έως και 9 εκατοστά περίπου από το σημείο που χτύπησε το μπουλόνι, έναν λεγόμενο φουλγκουρίτη (fulgur είναι στα λατινικά σημαίνει κεραυνός) που χρησιμεύει ως σημάδι στους γεωλόγους ότι οι βράχοι έχουν υποστεί ζημιά. Ακριβώς κάτω από αυτό το υαλώδες στρώμα βρισκόταν ένα λεπτό στρώμα από σοκαρισμένο χαλαζία.
Ο Gierè λέει ότι το αποτέλεσμα θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί η ομάδα του βρήκε στοιχεία για σοκαρισμένο χαλαζία σε φουλγουρίτες που συνέλεξαν από ορεινές τοποθεσίες στη Γαλλία και την Ιταλία. Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν επίσης να δώσουν μια πιο συμβατική εξήγηση για περίεργους, υαλώδεις βράχους που βρέθηκαν σε ορισμένες τοποθεσίες στη Νότια Αυστραλία και στους Πάμπας της Αργεντινής. Η παρουσία συγκλονιστικών κρυστάλλων χαλαζία σε πετρώματα και από τις δύο περιοχές έχει αναφερθεί ως απόδειξη πρόσκρουσης, αν και τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι τα πετρώματα θα μπορούσαν εξίσου εύκολα να δημιουργηθούν από κεραυνούς.
Ο Gierè λέει ότι οι γεωλόγοι θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί όταν κάνουν τη διάγνωση των επιπτώσεων τους. Αλλά άλλοι ερευνητές λένε ότι η κλίμακα των επιπτώσεων θα πρέπει να το κάνει αυτό εύκολο. Το σοκ από τον κεραυνό εστιάζεται και περιορίζεται σε ένα λεπτό στρώμα κοντά στην επιφάνεια, ενώ οι κρούσεις δημιουργούν κλονισμένο χαλαζία ευρέως σε όλο το βράχο στόχο. «Πρόκειται για ένα περίεργο εύρημα που είναι κατανοητό ότι πρόκειται να συναρπάσει πολλούς ανθρώπους», λέει ο David Kring, κοσμοχημικός στο Lunar and Planetary Institute στο Χιούστον του Τέξας. "Αλλά οι κλίμακες των κεραυνών είναι μικρές και δεν είναι πιθανό να συγχέονται για συμβάντα κρούσης με κρατήρες μεγέθους χιλιομέτρου ή μεγαλύτερα."
