Το Νεφέλωμα Ταραντούλα φωτογραφήθηκε με πρωτοφανή λεπτομέρεια

Μόλις 161.000 έτη φωτός μακριά στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, έναν μικρό δορυφορικό γαλαξία του Γαλαξία, βρίσκεται το Νεφέλωμα Ταραντούλα. Παρόλο που οι στροβιλισμοί των νεφών δίνουν μια αίσθηση γαλήνης, το νεφέλωμα Tarantula είναι στην πραγματικότητα μία από τις μεγαλύτερες και πιο βίαιες περιοχές σχηματισμού άστρων στην Τοπική μας Ομάδα.

Η Τοπική Ομάδα είναι ουσιαστικά η γαλαξιακή μας γειτονιά, μέρος της οποίας είναι και ο δικός μας Γαλαξίας. Το μεγαλύτερο μέλος της ομάδας είναι ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας, ενώ τα στραβά μάτια (κάτω από σκοτεινό και καθαρό ουρανό) μπορεί επίσης να είναι σε θέση να εντοπίσουν τον πιο μακρινό Γαλαξία του Τριγωνίου, χάρη στο σχετικά φωτεινό φαινόμενο μέγεθός του. Δεκάδες μικρότεροι νάνοι γαλαξίες είναι επίσης μέλη της Τοπικής Ομάδας.

Αυτή η απίστευτη εικόνα μωσαϊκού, που προβλήθηκε με την Κοντά Υπέρυθρη Κάμερα (NIRCam) του JWST, εκτείνεται σε 340 έτη φωτός, αν και το συνολικό πλάτος του νεφελώματος είναι πάνω από 1.000 έτη φωτός. Το νεφέλωμα πήρε το όνομά του από την εμφάνιση που μοιάζει με ιστό των σκονισμένων νημάτων του που φαίνεται σε προηγούμενες εικόνες, η κοιλότητα στο κέντρο που μοιάζει με το σπίτι μιας τρυπημένης ταραντούλας, επενδεδυμένη με μετάξι.

Το νεφέλωμα είναι μια εστία για μερικά από τα πιο καυτά και ογκώδη αστέρια που είναι γνωστά στους αστρονόμους και στο κέντρο, λαμπερό μπλε με τεράστια νεαρά αστέρια, βρίσκεται το αστρικό σμήνος R136, η πιο ενεργή περιοχή του.

"Το R136 βρίσκεται στη μέση του μεγαλύτερου σμήνου που ονομάζεται NGC2070", λέει ο καθηγητής Mark McCaughrean, ανώτερος σύμβουλος για την επιστήμη και την εξερεύνηση στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA).

"Το R136 είναι ένα γιγάντιο σμήνος νεαρών άστρων, που υπερβαίνει κατά πολύ οτιδήποτε στον δικό μας γαλαξία Γαλαξία, με σχεδόν μισό εκατομμύριο ηλιακές μάζες. Συχνά προτείνεται ότι μπορεί να είναι ένα πρωτοσφαιρικό σμήνος και η τεράστια αθροιστική του φωτεινότητα είναι αυτό που φωτίζει το Νεφέλωμα Ταραντούλα, του οποίου η νέα εικόνα JWST δείχνει μόνο ένα μικρό κλάσμα», εξηγεί ο McCaughrean.

Η ακτινοβολία με φουσκάλες έχει διώξει τα σκονισμένα κουκούλια που κάποτε περιέβαλλαν αυτά τα πρωτάστρα. Πίσω μένει μόνο το πιο πυκνό υλικό, σμιλεμένο σε στύλους και κορυφογραμμές ικανές να αντιστέκονται στη διάβρωση από αυτούς τους καταρρακτώδεις αστρικούς ανέμους.

Μέσα σε αυτούς τους πυλώνες υπάρχουν περισσότεροι νεοσχηματιζόμενοι πρωτοαστέρες. Και αυτοί, τελικά, θα αναδυθούν από τα δικά τους κοσμικά κουκούλια και θα πάρουν τη σειρά τους στη διαμόρφωση του νεφελώματος.

"Η εικόνα JWST του νεφελώματος Tarantula δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας μωσαϊκά φτιαγμένα μέσω τεσσάρων ξεχωριστών υπέρυθρων φίλτρων, F090W, F200W, F335M και F444W, στα 0,9, 2,0, 3,35 και 4,44 μικρά, αντίστοιχα", λέει ο McCaughrean.

"Το πρώτο, το δεύτερο και το τέταρτο φίλτρο είναι όλα ευρείας ζώνης, συλλαμβάνοντας πολλές εκπομπές αστρικού φωτός και νεφελωμάτων. Το τρίτο, το φίλτρο F335M, απομονώνει μια σημαντική σειρά εκπομπών πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων, έναν ισχυρό ιχνηλάτη σκόνης."

"Η χρωματική κωδικοποίηση στην εικόνα είναι F090W ως μπλε, F200W ως πράσινο, F335M ως πορτοκαλί και F444W ως κόκκινο. Τα δύο τελευταία φίλτρα κάνουν τη σκόνη στην περιοχή να φαίνεται να "λάμπει" σε πορτοκαλοκόκκινα χρώματα. Στο αντίστοιχο Hubble εικόνες, αυτές οι περιοχές είναι σκοτεινές», εξηγεί ο McCaughrean.

Διαβάστε περισσότερα για το JWST:

• Γιατί όλα τα αστέρια έχουν 8 σημεία στις εικόνες του James Webb; Ένας αστρονόμος εξηγεί
• 10 μιμίδια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb που βρίσκονται εκτός αυτού του κόσμου
• Διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb:Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τις πρώτες εικόνες