Ο Χάροντας του Πλούτωνα αποκαλύπτει πολύχρωμο και βίαιο παρελθόν
Το λεωφορείο New Horizons της NASA δεν έπαιρνε το μυαλό μόνο τις φωτογραφίες του Πλούτωνα, αλλά κοίταζε και τα φεγγάρια του Πλούτωνα, ειδικά τον Χάροντα - το μεγαλύτερο. Το τελευταίο σύνολο εικόνων που αναλύθηκαν από ερευνητές της NASA αποκάλυψε ένα αρκετά πολυάσχολο παρελθόν, γεμάτο βία και γεωλογική δραστηριότητα.
Ο Χάροντας είναι το μεγαλύτερο και καλύτερα μελετημένο φεγγάρι του Πλούτωνα. Είναι ένα πολύ μεγάλο φεγγάρι σε σύγκριση με το μητρικό του σώμα, τον Πλούτωνα, και ορισμένοι αστρονόμοι υποστήριξαν ότι ο ίδιος ο Χάρωνας πρέπει να θεωρείται πλανήτης νάνος όπως ο Πλούτωνας και όχι φεγγάρι. Όπως η επιφάνεια του Πλούτωνα, η οποία αποτελείται από πάγους αζώτου και μεθανίου, η επιφάνεια του Χάροντα φαίνεται να κυριαρχείται από τον λιγότερο πτητικό πάγο νερού. Η νότια πολική περιοχή κυριαρχείται από μια πολύ μεγάλη σκοτεινή περιοχή που ονομάστηκε άτυπα "Mordor" από τους New Horizons ομάδα. Εκτός από τη Μόρντορ, ωστόσο, οι Νέοι Ορίζοντες απεικόνισε πολύ λίγους άλλους κρατήρες πρόσκρουσης στον Χάροντα και βρήκε μια νεανική επιφάνεια, προσθέτοντας υποστήριξη στην παραπάνω θεωρία ότι ο Χάροντας είναι γεωλογικά ενεργός και επομένως πιθανώς διαφοροποιημένος (που σημαίνει ότι έχει φλοιό, μανδύα και πυρήνα).
Για αρχή, τα χαρακτηριστικά είναι απίστευτα ορατά – μπορείτε να δείτε κρατήρες, κορυφογραμμές, ακόμη και κατάγματα στην επιφάνειά του, αλλά το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό είναι σίγουρα ένα τεράστιο φαράγγι. Το φαράγγι εκτείνεται σε περισσότερα από 1.000 μίλια (1.600 χιλιόμετρα) σε ολόκληρη την όψη του Χάροντα και πιθανότατα γύρω από την μακρινή πλευρά του Χάροντα, τέσσερις φορές μεγαλύτερο από το Γκραντ Κάνυον, υποδηλώνοντας μια τεράστια γεωλογική αναταραχή στο παρελθόν του Χάροντα.
Βρήκαν επίσης ότι το νότιο τμήμα του φεγγαριού έχει πολύ λιγότερους κρατήρες από το βόρειο τμήμα. Η ομαλότητα των πεδιάδων, καθώς και οι αυλακώσεις και οι αχνές κορυφογραμμές τους, είναι σαφείς ενδείξεις ευρείας κλίμακας επανεμφάνισης. Αυτό θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα ενός είδους ψυχρής ηφαιστειακής δραστηριότητας, που ονομάζεται κρυοηφαιστεισμός.
Αυτή τη στιγμή, η ύπαρξη (και η έκταση) των γεωλογικών χαρακτηριστικών στον Χάροντα έχει εκπλήξει τόσο τους αστρονόμους όσο και τους γεωλόγους, αλλά δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ενθουσιασμένοι. Τα καλά νέα είναι ότι ακόμη περισσότερες φωτογραφίες του Χάροντα αποστέλλονται αυτήν τη στιγμή από το New Horizons , και μερικά από αυτά θα έχουν ακόμα καλύτερη ανάλυση. Θα σας κρατάμε ενήμερους καθώς συμβαίνει αυτό.
