Οι αστρονόμοι έχουν την πρώτη ματιά στον ηλιακό άνεμο καθώς σχηματίζεται
Χρησιμοποιώντας εικόνες του Ήλιου και ισχυρούς αλγόριθμους επεξεργασίας, οι επιστήμονες παρατήρησαν ηλιακούς ανέμους που αναδύονται από το στέμμα.
Ο ηλιακός άνεμος είναι ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που απελευθερώνονται από την ανώτερη ατμόσφαιρα του Ήλιου. Περιγράφηκε για πρώτη φορά ως φαινόμενο το 1859, παρατηρήθηκε μόλις τη δεκαετία του 1960. Αλλά οι επιστήμονες ήθελαν να μάθουν πώς μοιάζει ο ηλιακός άνεμος όταν σχηματίζεται για πρώτη φορά, μέσα στο στέμμα του αστεριού μας.
Η οπτικοποίηση και η κατανόηση του ηλιακού ανέμου δεν είναι απλώς μια ακαδημαϊκή εργασία – μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντική για τη σύγχρονη κοινωνία μας. Ο ηλιακός άνεμος είναι υπεύθυνος για το συνολικό σχήμα της μαγνητόσφαιρας της Γης, αλληλεπιδρώντας μαζί της πολύ έντονα. Η μαγνητόσφαιρα είναι το μαγνητικό ανάλογο της ατμόσφαιρας. Όταν υπάρχουν αλλαγές στην ταχύτητα, την πυκνότητα, την κατεύθυνση και το παρασυρόμενο μαγνητικό πεδίο του ανέμου, το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας μπορεί να επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό. Για παράδειγμα, οι δορυφόροι GPS μπορεί να είναι πολύ ευάλωτοι σε αυτό. Ο καιρός στο διάστημα μπορεί επίσης να «χάξει» τις τηλεπικοινωνίες, να βραχυκυκλώσει τα δορυφορικά κυκλώματα και να καταστρέψει τις γραμμές ηλεκτρικής μετάδοσης που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανυπολόγιστη ζημιά στη Γη. Τόσο μεγάλο μέρος της σύγχρονης τεχνολογίας μας στην οποία βασιζόμαστε τόσο πολύ μπορεί να απειληθεί από τον ηλιακό άνεμο.
Αλλά η μελέτη του σχηματισμού του ηλιακού ανέμου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το στέμμα είναι πολύ φωτεινό και ο ηλιακός άνεμος είναι πολύ αδύναμος, επιβάλλεται σε φόντο αστεριών και διαπλανητικής σκόνης. Κάθε φορά που προσπάθησαν να το κοιτάξουν πριν, δεν μπορούσαν να καταλάβουν πότε ακριβώς σχηματιζόταν.
Έτσι εφάρμοσαν έναν αλγόριθμο επεξεργασίας εικόνας, αφαιρώντας αντικείμενα σταθερής φωτεινότητας (όπως τα αστέρια στο φόντο), εκθέτοντας αναδυόμενα χαρακτηριστικά όπως ο άνεμος. Η προσέγγιση αποδείχθηκε επιτυχής και ο σχηματισμός του ανέμου οπτικοποιήθηκε.
Η νέα ανάλυση αποκάλυψε ήδη μερικά ενδιαφέροντα πράγματα, δείχνοντας ότι όταν το υλικό διανύει το ένα τρίτο της απόστασης από τη Γη, τα μαγνητικά πεδία αρχίζουν να εξασθενούν αρκετά ώστε τα σωματίδια να διαχέονται. Αυτό θα βοηθήσει τους επιστήμονες να προβλέψουν καλύτερα την άφιξη και τη δύναμη των εκρήξεων του Ήλιου, οι οποίες, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά.
