Η βροχή μετεωριτών Περσείδων θα φτάσει στο αποκορύφωμά της 12-13 Αυγούστου:Δείτε πώς να τη δείτε

Αυτή την ερχόμενη Κυριακή και Δευτέρα η ετήσια εκδήλωση μετεωριτών Περσείδων θα φτάσει στο φωτεινό της αποκορύφωμα. Οι αστρολόγοι αναμένεται να δουν μια εντυπωσιακή βροχή μετεωριτών στις 12 Αυγούστου από τις 4 μ.μ. έως τις 4 π.μ., που θα εντοπιστεί γύρω από το βόρειο ημισφαίριο της Γης.

Υπολογίζεται ότι οι θεατές θα δουν έως και 60-70 μετεωρίτες την ώρα σε ώρες αιχμής.

Κάθε χρόνο γύρω στο καλοκαίρι, η Γη διέρχεται από το μονοπάτι του κομήτη Swift-Tuttle (επισήμως ονομαζόμενο 109P/Swift-Tuttle). Τα συντρίμμια από τον κομήτη εμφανίζονται ως οι εντυπωσιακές βροχές μετεωριτών των Περσείδων. χιλιάδες πεφταστέρια φωτίζουν τον νυχτερινό ουρανό καθώς η Γη κάνει το δρόμο της μέσα από το ίχνος των συντριμμιών. Οι μετεωρίτες που εισέρχονται στην ατμόσφαιρά μας αφήνουν λαμπερά «ξυπνήματα» φωτός καθώς αποσυντίθενται από τη θερμότητα και την τριβή.

Οι ειδικοί λένε ότι η καλύτερη ώρα για να δεις τις ντους είναι από από από από  από   από   από   από  από  από   από  από  από    από  από    από τα  απόγευμα έως τα ξημερώματα στο βόρειο ημισφαίριο, σε τοποθεσίες μακριά από τη φωτορύπανση των πόλεων. Οι βροχές μετεωριτών των Περσείδων είναι επίσης ορατές από το νότιο ημισφαίριο, απλώς όχι σε τόσο μεγάλες ποσότητες.

Οι Περσείδες

Οι βροχές μετεωριτών των Περσείδων, που ονομάστηκαν από τον αστερισμό του Περσέα από τον οποίο φαίνεται να προέρχονται οι μετεωρίτες, είναι ένα από τα πιο γνωστά και με συνέπεια επαναλαμβανόμενα ουράνια γεγονότα. Οι Περσείδες παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά επίσημα στη δεκαετία του 1830 ανεξάρτητα από τον Αμερικανό αστρονόμο Edward Herrick, τον Βέλγο στατιστικολόγο Adolphe Quetelet και τον John Locke, διευθυντή σε ένα αμερικανικό σχολείο αποκλειστικά για κορίτσια. Παρά το γεγονός ότι αυτοί οι τρεις συχνά αναφέρονται ως οι ανακαλύψεις των Περσείδων, οι πολιτισμοί έχουν αστρονομικά αρχεία ετήσιων βροχών μετεωριτών του Αυγούστου που εκτείνονται από την αρχαία ιστορία. Καθολικοί. για παράδειγμα, από καιρό αναφερόταν στο γεγονός ως «Δάκρυα του Αγίου Λαυρεντίου», καθώς τα ντους λαμβάνουν χώρα την ημέρα της γιορτής του. 10 Αυγούστου.

Το έργο του Χέρικ πάνω στο θέμα είναι αξιοσημείωτο καθώς, σε αντίθεση με τους συγχρόνους του, πίστευε ότι οι βροχές μετεωριτών ήταν ουράνια σώματα, όχι ατμοσφαιρικά ή επίγεια φαινόμενα. Ο Χέρικ πιστώνεται επίσης ότι συνδέει σωστά τα φαινόμενα της βροχής μετεωριτών με τη δραστηριότητα των κομητών. Έγραψε, «Δεν είναι αδύνατο αυτές οι μετεωρικές βροχές να προέρχονται από νεφελώδη ή κομητά σώματα στα οποία, σε καθορισμένους χρόνους, πέφτει η γη». Το αξίωμα του Χέρικ ήταν ακριβές και τώρα, οι επιστήμονες μπορούν να εξετάσουν τη σύνθεση των μέτρων που επιβιώνουν από την πτώση στη γη για να προσδιορίσουν από ποιο γονικό σώμα γεννήθηκε.

109P/Swift-Tuttle

Ο 109P/Swift-Tuttle είναι ένας περιοδικός κομήτης που περιφέρεται γύρω από τον ήλιο μία φορά κάθε 133 χρόνια. Έχει έναν πυρήνα περίπου 26 km σε διάμετρο και είναι το μητρικό σώμα των βροχών των Περσείδων. Καθώς ο κομήτης διασχίζει την τροχιά του γύρω από τον ήλιο, αφήνει ένα ίχνος σκόνης και συντριμμιών στο πέρασμά του. Όταν η γη διέρχεται από αυτό το ίχνος συντριμμιών, το υλικό από το ίχνος του κομήτη καίγεται καθώς εισέρχεται στην ατμόσφαιρά μας. Το υλικό που αποσυντίθεται ευθύνεται για το θεαματικό σόου φωτός που βλέπουμε κάθε χρόνο.

Τα αρχεία δείχνουν ότι αρχαίοι Κινέζοι αστρονόμοι είχαν καταγράψει εμφανίσεις του κομήτη από το 69 π.Χ. τουλάχιστον, αλλά η επίσημη ανακάλυψη πιστώνεται στους Lewis Swift και Horace Tuttle, οι οποίοι παρατήρησαν και οι δύο ανεξάρτητα τον κομήτη τον Ιούλιο του 1862. Το επόμενο πέρασμα του κομήτη είχε προβλεφθεί να είναι το 1992, όταν παρατηρήθηκε με επιτυχία από τον Ιάπωνα αστρονόμο Tsuruhiko Kiuchi.

Το 109P/Swift-Tuttle έχει προκαλέσει ανησυχίες στους αστρονόμους στο παρελθόν καθώς η τροχιακή του διαδρομή μπορεί να το φέρει σε επικίνδυνα κοντινές αποστάσεις από τη Γη. Οι παρατηρήσεις  δείχνουν ότι ο κομήτης έχει μια ελάχιστη απόσταση τομής τροχιάς της Γης 0,0009 AU (~84.000 μίλια). Ο κομήτης είναι το μεγαλύτερο σώμα που περνά τόσο κοντά από τη Γη. Δεδομένου ότι η μέση ταχύτητά του είναι 60 km/s, υπολογίζεται ότι όταν ο κομήτης θα χτυπούσε τη Γη, η απελευθέρωση ενέργειας θα ήταν περίπου 27 φορές μεγαλύτερη από την κρούση Κρητιδικού-Παλαιογενούς, το γεγονός που σκότωσε τους δεινόσαυρους. Λόγω αυτών των ανησυχιών, ο Αμερικανός αστρονόμος ραδιοφώνου, Gerrit Verschuur, έχει χαρακτηρίσει το 109P/Swift-Tuttle ως «το μοναδικό πιο επικίνδυνο αντικείμενο που γνωρίζει η ανθρωπότητα».

Πώς να δείτε/φωτογραφίσετε τα ντους

Απομακρυνθείτε από τα φώτα της πόλης.

Φυσικά, η εκδήλωση Perseids προκαλεί πολύ ενθουσιασμό, γι' αυτό ακολουθούν μερικές συμβουλές για να μεγιστοποιήσετε την ευχαρίστηση προβολής, εάν επιλέξετε να παρακολουθήσετε τα ντους. Πρώτον, συνιστάται να πάτε σε μια περιοχή μακριά από τα φώτα της πόλης. Αν και θα μπορείτε να δείτε τις ντους από τις περισσότερες πόλεις, η καλύτερη θέαση γίνεται περίπου 15 μίλια μακριά από οποιαδήποτε πυκνή πηγή φώτων της πόλης.

Επιλέξτε την κατάλληλη στιγμή.

Στη συνέχεια, σχεδιάστε να παρακολουθήσετε τις ντους μεταξύ μεσάνυχτα και νωρίς το ξημέρωμα. Η απαλή λάμψη του φεγγαριού στον ουρανό παρέχει ένα καλό σκηνικό πάνω στο οποίο τα μεμονωμένα ξυπνήματα είναι εύκολα ορατά. Επίσης, βεβαιωθείτε ότι βρίσκεστε σε μέρος που υποτίθεται ότι έχει καθαρό καιρό για τη νύχτα. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να σχεδιάζετε ένα ταξίδι μόνο και μόνο για να καταστρέψει την εμπειρία η κακοκαιρία.

Έχετε το σωστό τρίποδο/φακό

Εάν σχεδιάζετε να απαθανατίσετε το συμβάν στην κάμερα, θα χρειαστεί να φέρετε τον κατάλληλο εξοπλισμό. Η λήψη φωτογραφιών του νυχτερινού ουρανού απαιτεί κάποια έκθεση, επομένως ένα τρίποδο είναι χρήσιμο για να κρατάτε τη φωτογραφική μηχανή ακίνητη για αρκετή ώρα. Τα βαρύτερα τρίποδα τείνουν να λειτουργούν καλύτερα καθώς δεν θα ταρακουνηθούν από τον άνεμο ή τις κοντινές δονήσεις στο έδαφος. Θέλετε να τραβήξετε όσο περισσότερο μπορείτε από τον νυχτερινό ουρανό, επομένως ένας ευρυγώνιος φακός είναι η καλύτερη επιλογή. Όσο πιο φαρδύς είναι ο φακός, τόσο περισσότερους μετεωρίτες μπορείτε να πάρετε στη λήψη σας.

Επιλέξτε τη σωστή διάρκεια έκθεσης

Η επιλογή της σωστής ποσότητας έκθεσης μπορεί να είναι δύσκολη. Όσο μεγαλύτερη είναι η έκθεση τόσο περισσότερο φαίνεται να κινούνται τα αστέρια. Τα ίχνη των κινούμενων αστεριών μπορούν να κρύψουν τα ίχνη των μετεωριτών, επομένως πρέπει να επιλέξετε έναν χρόνο έκθεσης που είναι αρκετά μεγάλος για να καταγράψετε το ίχνος ενός κινούμενου μετεωρίτη, αλλά όχι το ίχνος των κινούμενων αστεριών. Ο κατάλληλος χρόνος έκθεσης μπορεί να εκτιμηθεί χρησιμοποιώντας τον κανόνα 500. Πάρτε τον αριθμό 500 και διαιρέστε τον με τη διάμετρο του φακού της κάμερας. Ο αριθμός που προκύπτει είναι πόσο καιρό μπορείτε να εκθέσετε την κάμερά σας χωρίς να καταγράψετε την κίνηση των αστεριών. Μέχρι στιγμής, μια κάμερα με φακό 35 mm, ο μέγιστος χρόνος έκθεσης είναι 500/35 mm =~14 δευτερόλεπτα.