Bronsted Lowry Acids

Η υπόθεση του οξέος Bronsted Lowry είναι πράγματι μια θεωρία αντίδρασης οξέος-βάσης που προτάθηκε για πρώτη φορά το 1923 από τον Δανό χημικό Johannes Nicolaus Bronsted και τον Thomas Martin Lowry. Σύμφωνα με την υπόθεση, τα οξέα και οι βάσεις αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, με το οξύ να σχηματίζει τη συζυγή του βάση και επίσης τη βάση να σχηματίζει το συζευγμένο οξύ μέσω ανταλλαγής πρωτονίων. Η υπόθεση Bronsted-Lowry είναι μια πιο προηγμένη παραλλαγή της οξεοβασικής θεωρίας Arrhenius. Ένα οξύ αυξάνει τη συγκέντρωση των ιόντων υδρογόνου σε ένα υδατικό διάλυμα, ενώ μια βάση αυξάνει το ποσοστό των ιόντων ΟΗ-, σύμφωνα με την υπόθεση Arrhenius. Η θεωρία Arrhenius έχει έναν περιορισμό στο ότι ανιχνεύει μόνο την αλληλεπίδραση ενός οξέος και μιας βάσης κατά τη διάρκεια μιας υδατικής φάσης.

Θεωρία οξέος Bronsted Lowry

Σχετικά με την Υπόθεση 

Σύμφωνα με τη μέθοδο Bronsted Lowry, ένα συστατικό δρα μόνο ως οξύ παρουσία μιας τέτοιας βάσης, αλλά δρα μόνο ως βάση απουσία οξέος. Επιπλέον, μόλις μια όξινη ουσία χάσει ένα πρωτόνιο, δημιουργεί ένα όξινο διάλυμα, γνωστό και ως βάση συζυγούς οξέος, και όταν μια βασική ουσία αποκτά ένα πρωτόνιο, παράγει το οξύ που είναι γνωστό ως συζευγμένο οξύ βάσης. Ως αποτέλεσμα, η αντίδραση μιας όξινης χημικής ουσίας όπως το υδροχλωρικό οξύ και μιας βασικής ουσίας όπως η αμμωνία μπορεί να συνοψιστεί καλύτερα ως:

HCl +NH3⇌NH4++Cl-

Το ιόν αμμωνίου (NH4+) είναι πράγματι το όξινο αντίστοιχο της βασικής αμμωνίας, ενώ το ιόν χλωρίου (Cl-) είναι πράγματι το βασικό αντίστοιχο του υδροχλωρικού οξέος που υπάρχει στον παραπάνω τύπο. Τα οξέα περιλαμβάνουν ιόντα υδροξειδίου, ιόντα αμμωνίου και διάφορα κατιόντα κορεσμένων μετάλλων. Οι βάσεις περιλαμβάνουν ιόντα φωσφόρου, οξικού, θειούχου, ανθρακικού και αλογόνου.

Bronsted Lowry Acid

Ένα υλικό που δίνει ή συνεισφέρει ιόντα υδρογόνου σε μια χημική αντίδραση είναι γνωστό ως οξύ Bronsted-Lowry. Η βάση Bronsted-Lowry, από την άλλη πλευρά, απορροφά ιόντα υδρογόνου. Το Bronsted Lowry Acid συνεισφέρει πρωτόνια, ενώ η βάση τα παίρνει. Αμφοτερικά είδη θα ήταν εκείνα που μπορούν είτε να δώσουν είτε να πάρουν πρωτόνια ανάλογα με τις περιστάσεις.

Κάθε οξύ Bronsted Lowry μεταφέρει το πρωτόνιό του στο συζευγμένο μόριο βάσης.

HCl (aq) + NH3 (aq)→ NH4+ (aq) + Cl- (aq)

Μέσα σε αυτήν την ακόλουθη διαδικασία, το υδροχλωρικό οξύ (HCl) συνεισφέρει ένα πρωτόνιο στην αμμωνία (NH3), σχηματίζοντας ένα κατιόν αμμωνίου (NH4+) καθώς και το ανιόν χλωρίου (Cl-). Ένα ιόν χλωρίου είναι πράγματι η συζευγμένη βάση του υδροχλωρικού οξέος, το οποίο θα ήταν ένα οξύ Bronsted-Lowry.

Ασθενή και ισχυρά οξέα

Στην υδατική φάση, ένα ισχυρό οξύ είναι μια ουσία που αποσυντίθεται πλήρως σε ιόντα συστατικών. Στα ισχυρά οξέα περιλαμβάνονται το νιτρικό οξύ και το θειικό οξύ. Με το νερό διαχωρίζεται σε ιόντα υδρονίου &νιτρικών. Δεν υπάρχουν διαλυμένα μόρια HNO3 στα διαλύματα μετά τη διαδικασία.

Ένα ασθενές οξύ, από την άλλη πλευρά, δεν διαλύεται πλήρως στα συστατικά του ιόντα. Το οξικό οξύ, που θα μπορούσε να βρεθεί στο ξύδι, είναι ένα ασθενές οξύ. Με το νερό, το οξικό οξύ διαχωρίζεται εν μέρει σε ιόντα υδρονίου και οξικού.

Η σημασία του οξέος Bronsted Lowry

1. Το οξύ Bronsted Lowry είναι ένας τύπος χημικής ουσίας που μπορεί να δώσει ένα πρωτόνιο ή ένα κατιόν υδρογονάνθρακα.

1. Η βάση Bronsted Lowry είναι ένας τύπος χημικής ουσίας που μπορεί να λάβει ένα πρωτόνιο. Με άλλα λόγια, είναι ένα είδος με ένα μόνο ζεύγος ηλεκτρονίων που μπορεί να προσκολληθεί στο H+.

1. Μετά τη δωρεά ενός πρωτονίου, ένα οξύ Bronsted-Lowry δημιουργεί τη συζυγή του βάση. Όταν μια βάση Bronsted-Lowry λαμβάνει ένα πρωτόνιο, δημιουργεί το συζυγές οξύ. Ο χημικός τύπος του συζυγούς ζεύγους οξέος-βάσης είναι πανομοιότυπος με αυτόν του αρχικού ζεύγους οξέος-βάσης, με την εξαίρεση ότι το οξύ έχει ένα περισσότερο Η+ από τη συζυγή βάση.

1. Οι ενώσεις που ιονίζονται στο νερό είναι γνωστές ως ισχυρά οξέα και βάσεις. Τα αδύναμα οξέα και βάσεις συνήθως διαλύονται εν μέρει.

1. Το Aqua είναι αμφοτερικό, σύμφωνα με αυτήν την υπόθεση, και μπορεί να λειτουργεί τόσο ως οξύ Bronsted-Lowry όσο και ως βάση Bronsted-Lowry.

Συμπέρασμα

Σύμφωνα με τη θεωρία Bronsted Lowry, τα οξέα και οι βάσεις αντιδρούν μέσω της ανταλλαγής πρωτονίων, με το οξύ να δημιουργεί τη συζευγμένη βάση του και τη βάση να παράγει το συζευγμένο του οξύ.

Η σημασία ενός οξέος Bronsted Lowry είναι ότι παρέχει ή δωρίζει ιόντα υδρογόνου κατά τη διάρκεια μιας χημικής διαδικασίας. Τα πρωτόνια δίνονται από το οξύ Bronsted-Lowry, ενώ αφαιρούνται από τη βάση. Τα αμφοτερικά είδη είναι εκείνα που μπορούν να παρέχουν ή να δεχτούν πρωτόνια ανάλογα με την κατάσταση.