Ποιο είναι το ποσοστό καθαρότητας του Borax;
Η ποσοστιαία καθαρότητα του βόραξ μπορεί να προσδιοριστεί μέσω διαφόρων αναλυτικών μεθόδων, όπως:
1. τιτλοποίηση: Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την αντίδραση ενός γνωστού όγκου ενός τυποποιημένου διαλύματος οξέος με ένα διάλυμα βόραξ μέχρι το pH να φτάσει σε ένα συγκεκριμένο τελικό σημείο. Η ποσότητα οξέος που απαιτείται για την επίτευξη του τελικού σημείου υποδεικνύει τη συγκέντρωση Borax, από την οποία μπορεί να υπολογιστεί η καθαρότητα.
2. περίθλαση ακτίνων Χ (XRD): Η ανάλυση XRD μπορεί να εντοπίσει και να ποσοτικοποιήσει τις διαφορετικές κρυσταλλικές φάσεις που υπάρχουν σε ένα δείγμα. Στην περίπτωση του Borax, το XRD μπορεί να ανιχνεύσει ακαθαρσίες όπως ασβεστίτη, δολομίτη και χαλαζία.
3. Επαγωγικά συζευγμένη φασματομετρία μάζας πλάσματος (ICP-MS): Το ICP-MS είναι μια εξαιρετικά ευαίσθητη τεχνική που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση των ιχνοστοιχείων μεταλλικών ακαθαρσιών στο Borax. Μπορεί να ανιχνεύσει και να ποσοτικοποιήσει στοιχεία όπως αρσενικό, κάδμιο, μόλυβδο και υδράργυρος σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις.
4. φασματομετρία μάζας αερίου (GC-MS):Το GC-MS χρησιμοποιείται συνήθως για την ανάλυση οργανικών ακαθαρσιών στο Borax. Μπορεί να ανιχνεύσει και να εντοπίσει πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC) και ημι-πτητικές οργανικές ενώσεις (SVOCs) που μπορεί να υπάρχουν.
5. φασματοσκοπία ατομικής απορρόφησης (AAS): Το AAS είναι μια άλλη τεχνική που χρησιμοποιείται για την ποσοτικοποίηση συγκεκριμένων μεταλλικών ακαθαρσιών στο Borax. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τον προσδιορισμό της συγκέντρωσης στοιχείων όπως ο χαλκός, ο σίδηρος, το μαγγάνιο και ο ψευδάργυρος.
Η καθαρότητα του Borax είναι απαραίτητη σε διάφορες βιομηχανίες όπου χρησιμοποιείται, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής γυαλιού, της αγγειοπλαστικής, των απορρυπαντικών και της συντήρησης των τροφίμων. Απαιτείται Borax υψηλής καθαρότητας για να εξασφαλιστεί οι επιθυμητές ιδιότητες και η απόδοση αυτών των προϊόντων.