Γιατί οι ιοντικές ενώσεις σχηματίζονται μεταξύ μετάλλων και μη μεταλλικών;

Οι ιοντικές ενώσεις σχηματίζονται μεταξύ μετάλλων και μη μεταλλικών οφειλόμενων λόγω των σημαντικών διαφορών στις ηλεκτροναριτικίες τους. Η ηλεκτροαρνητικότητα είναι ένα μέτρο της ικανότητας ενός ατόμου να προσελκύει ηλεκτρόνια προς τον εαυτό του. Τα μέταλλα έχουν γενικά χαμηλές ηλεκτροδιαναυτικότητες, ενώ τα μη μέταλλα έχουν υψηλές ηλεκτροεγανότητες.

Όταν ένα μέταλλο και ένα μη μέταλλο έρχονται σε επαφή, το μεταλλικό άτομο χάνει ένα ή περισσότερα από τα ηλεκτρόνια σθένους του στο μη μέταλλο άτομο. Αυτή η μεταφορά ηλεκτρονίων δημιουργεί θετικά φορτισμένα μεταλλικά ιόντα και αρνητικά φορτισμένα μη μέταλλα ιόντα. Η ηλεκτροστατική έλξη μεταξύ αυτών των αντίθετα φορτισμένων ιόντων συγκρατεί την ιοντική ένωση μαζί.

Για παράδειγμα, όταν αντιδρούν το νάτριο (μέταλλο) και το χλώριο (μη μέταλλο), το άτομο νατρίου χάνει το ηλεκτρόνιο ενός σθένους στο άτομο χλωρίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το σχηματισμό ιόντων νατρίου (Na+) και χλωριούχου ιόντων (Cl-). Η ηλεκτροστατική έλξη μεταξύ των ιόντων νατρίου και των ιόντων χλωριούχου οδηγεί στον σχηματισμό του χλωριούχου νατρίου ιοντικής ένωσης (NaCl).

Οι ιοντικές ενώσεις χαρακτηρίζονται από τα υψηλά σημεία τήξης και βρασμού τους, τη διαλυτότητα σε πολικούς διαλύτες (όπως το νερό) και την ικανότητα διεξαγωγής ηλεκτρικής ενέργειας όταν διαλύονται σε νερό ή λιωμένο.