Προς Επιτυχή Ακαδημαϊκή-Βιομηχανική Συνεργασία στην Ενεργειακή Έρευνα

Εν μέσω μιας παγκόσμιας ενεργειακής μετάβασης, οι συνεργασίες μεταξύ ακαδημαϊκών και επαγγελματιών γίνονται όλο και πιο σημαντικές. Ενώ αυτές οι συνεργασίες χρησίμευαν κυρίως για την επικύρωση της επιστημονικής έρευνας σε πραγματικές συνθήκες μέχρι πολύ πρόσφατα, θεωρούνται πλέον απαραίτητες για την επίλυση πολύπλοκων πραγματικών προβλημάτων, όπως η ενεργειακή μετάβαση.

Προηγούμενη έρευνα σχετικά με το θέμα του τρόπου οικοδόμησης επιτυχημένων συνεργασιών μεταξύ ακαδημαϊκού κόσμου και βιομηχανίας επικεντρώθηκε κυρίως στα εμπόδια στη συνεργασία. Μια νέα εργασία που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Energy Policy διερευνά τους βασικούς παράγοντες που βρίσκονται κάτω από αυτά τα εμπόδια, εστιάζοντας συγκεκριμένα στις σχέσεις μεταξύ κοινωνικών επιστημόνων και επαγγελματιών του κλάδου. Ως κοινωνικοί επιστήμονες οι ίδιοι, οι συγγραφείς της νέας εργασίας (Δρ. Nicole Sintov από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο και Δρ. Geertje Schuitema του University College του Δουβλίνου) υιοθετούν μια νέα προοπτική για τη συνεργασία πλαισιώνοντάς την ως μια εγγενώς κοινωνική διαδικασία. Υποστηρίζουν ότι η κοινωνική δυναμική της ομάδας είναι αναπόσπαστο στοιχείο της συνολικής επιτυχίας των συνεργατικών έργων.

Εάν η συνεργασία είναι τόσο δύσκολη, γιατί να το κάνουμε εξαρχής; Τόσο οι ακαδημαϊκοί όσο και οι επαγγελματίες επωφελούνται από τη συνεργασία. Οι επιστήμονες μπορούν να βγουν από την ακαδημαϊκή «φούσκα» και να δοκιμάσουν τις θεωρίες τους στον πραγματικό κόσμο. Μπορούν επίσης να αναπτύξουν νέα ερευνητικά ερωτήματα ως αποτέλεσμα αυτής της νέας προοπτικής, να βρουν ευκαιρίες πρακτικής άσκησης και εργασίας για φοιτητές και να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα όταν υποβάλλουν αίτηση για χρηματοδότηση έρευνας. Για τους επαγγελματίες του κλάδου, η ανάπτυξη προϊόντων μπορεί να ωφεληθεί από τη δοκιμή και την αντιμετώπιση προβλημάτων με ακαδημαϊκούς. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα μπορούσαν επίσης να θεωρήσουν πλεονεκτικό να εμπορεύονται τους εαυτούς τους ως εμπλεκόμενους σε ανεξάρτητη έρευνα, εκτός από τη δημιουργία ενός αγωγού για την πρόσληψη μελλοντικών υπαλλήλων και την παροχή ευκαιριών συνεχούς εκπαίδευσης στους σημερινούς υπαλλήλους, εάν το επιθυμούν.

Παρά αυτά τα οφέλη, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την επιτυχία των συνεργασιών βιομηχανίας-ακαδημαϊκών. Όπως επισημαίνουν οι Sintov και Schuitema, υπάρχουν ορισμένες τάσεις που εκδηλώνονται από ακαδημαϊκούς και επαγγελματίες, συχνά ακούσιες, οι οποίες μπορεί να γίνουν αντιληπτές με αρνητικό τρόπο από το άλλο μέρος. Για παράδειγμα, υπάρχει μια τάση μεταξύ ορισμένων ακαδημαϊκών να αποκτούν μια αίσθηση πνευματικής ανωτερότητας και να «μιλούν κάτω» με τους μη ακαδημαϊκούς (ακαδημαϊκή αλαζονεία). Εντός της βιομηχανίας, υπάρχει μια τάση να εστιάσουμε περισσότερο στα πρακτικά αποτελέσματα και να απορρίψουμε την ανάπτυξη της θεωρίας ή/και θεμελιωδών γνώσεων (industry indisigence). Αυτές οι τάσεις μπορούν να τροφοδοτήσουν τη μη παραγωγική κοινωνική δυναμική που επισημαίνουν οι συντάκτες της εργασίας είναι ζωτικής σημασίας για επιτυχημένες συνεργασίες.

Επιπλέον, οι στόχοι και οι αξίες –τι δίνονται κίνητρα, τι οδηγεί σε προαγωγές και εξέλιξη σταδιοδρομίας– στον ακαδημαϊκό χώρο έναντι της ιδιωτικής βιομηχανίας τείνουν να διαφέρουν αρκετά. Αυτό καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από θεσμικές δομές. Ενώ η βιομηχανία εκτιμά τα δικά της προϊόντα, την ιδιωτική γνώση και τα πρακτικά (συχνά βραχυπρόθεσμα) αποτελέσματα, οι κοινωνικοί επιστήμονες εκτιμούν τη γενικεύσιμη γνώση και τη δημοσιοποίηση των ευρημάτων σε ευρύτερο κοινό, αν και κυρίως μέσω ακαδημαϊκών περιοδικών και συνεδρίων. Αυτές οι διαφορές, σε συνδυασμό με την ακαδημαϊκή αλαζονεία και την αδιαλλαξία του κλάδου, συχνά οδηγούν σε κοινωνικές καταρρεύσεις, με αποτέλεσμα συνεργασίες που αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες κανενός από τα μέρη.

Αυτές οι κοινωνικές καταστροφές μπορούν να εκδηλωθούν με διαφορετικούς τρόπους καθ' όλη τη διάρκεια ενός έργου. Για παράδειγμα, κατά τον καθορισμό των στόχων του έργου, η βιομηχανία επικεντρώνεται συχνά στην ανταγωνιστικότητα, στα νέα προϊόντα και υπηρεσίες και στις βραχυπρόθεσμες, εσωτερικές επιπτώσεις. Αυτό δεν προσφέρει ένα εύκολο πλαίσιο για τους κοινωνικούς επιστήμονες να επιδιώξουν τη βασική θεωρητική έρευνα, και ως εκ τούτου οι κοινωνικοί επιστήμονες μπορεί να «κρύψουν» τα θεωρητικά τους ενδιαφέροντα, ίσως υποθέτοντας ότι η βιομηχανία θα είναι αδιάφορη ή δεν θα κατανοήσει. Αυτές οι «μυστικές» ατζέντες μπορεί να εμφανιστούν αργότερα και να αποδυναμώσουν την εμπιστοσύνη μεταξύ των εταίρων, όταν η βιομηχανία αναρωτιέται γιατί οι εταίροι της κοινωνικοί επιστήμονες δεν έθεσαν αυτές τις ατζέντες από την αρχή. Και τα δύο μέρη ενδέχεται να αποφύγουν να εγείρουν ερωτήσεις, υποθέσεις ή ανησυχίες, αντί να υποθέτουν - "αυτοί/εμείς είμαστε οι ειδικοί, αυτοί/εμείς ξέρουμε τι κάνουμε".

Καθώς το έργο εξελίσσεται, τα μέρη συνεχίζουν να υπόκεινται σε προκαταλήψεις και υποθέσεις, οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν σε οποιοδήποτε έργο, αλλά μπορεί να είναι πιο πιθανές όταν τα μέρη έχουν πολύ διαφορετικούς στόχους και αξίες. Για παράδειγμα, προκατάληψη αισιοδοξίας συμβαίνει όταν οι άνθρωποι εστιάζουν στα πιο αισιόδοξα δυνατά αποτελέσματα του έργου, κάνοντας θετικές υποθέσεις για την πρόοδο ενός έργου και ελαχιστοποιώντας τις αρνητικές πληροφορίες όταν τα στοιχεία υποδηλώνουν το αντίθετο. Οι άνθρωποι τείνουν επίσης να υποτιμούν τους χρόνους ολοκλήρωσης των εργασιών τους δικούς τους, αλλά όχι των άλλων, γνωστό ως αισιόδοξη προκατάληψη πρόβλεψης . Αυτό μπορεί να επιβραδύνει ένα χρονοδιάγραμμα του έργου και να το ρυθμίσει για έκτακτες ατυχίες. Ένα μέρος μπορεί να βγάλει βιαστικά συμπεράσματα σχετικά με την έλλειψη εμφανούς προόδου, αν και να μην το εκφράζει απαραίτητα στο άλλο μέρος, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε απογοήτευση και απογοήτευση.

Ανεξάρτητα από το πότε και πώς εκδηλώνεται μια σύγκρουση, οι Sintov και Schuitema υποστηρίζουν ότι το κλειδί για την επίτευξη επιτυχημένης συνεργασίας είναι η ενίσχυση της υγιούς κοινωνικής δυναμικής. Το θεμέλιο για αυτό, υποστηρίζουν οι Sintov και Schuitema, είναι τα ανοιχτά αμφίδρομα κανάλια επικοινωνίας, τα οποία μπορεί να ωφεληθούν από υψηλότερη συχνότητα και μορφή πρόσωπο με πρόσωπο, ιδιαίτερα όταν ξεκινούν νέες συνεργασίες. Με αυτό το θεμέλιο της ανοιχτής επικοινωνίας, η από κοινού ανάπτυξη ενός συνόλου συμφωνημένων στόχων του έργου μπορεί επίσης να συμβάλει στην ενίσχυση της υγιούς κοινωνικής δυναμικής, φέρνοντας όλα τα μέρη στην ίδια σελίδα και θέτοντας ευρείες προσδοκίες για το έργο. Επιπλέον, η υγιής κοινωνική δυναμική μπορεί να είναι πιο πιθανή όταν τα μέρη όχι μόνο κατανοούν, αλλά εκτιμούν και γίνονται ανοιχτά στο να μοιράζονται το ένα τις αξίες του άλλου, όσο διαφορετικές κι αν είναι αυτές. Εκτός από τις μεμονωμένες προσπάθειες που βασίζονται σε έργα, ένας σοβαρός μετασχηματισμός των θεσμικών αξιών και κινήτρων, μοτίβων επικοινωνίας και τρόπων αξιολόγησης των επιπτώσεων μπορεί να βοηθήσει σε αυτήν την προσπάθεια να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές της τη συνεργατική ενεργειακή έρευνα.

Αν και οι συγγραφείς τονίζουν τη σημασία των συνεργασιών στην ενεργειακή έρευνα, προειδοποιούν επίσης ότι δεν δικαιολογείται κάθε έργο συνεργασίας. Μερικές φορές τα έργα δεν απαιτούν καθόλου συνεργασία, και σε άλλες περιπτώσεις, τα έργα μπορεί να εξυπηρετούνται καλά όταν τα μέρη εργάζονται παράλληλα — όχι πραγματικά συνεργαζόμενα, αλλά συνεργαζόμενα μεταξύ τους. Επιπλέον, τα συμπεράσματα αυτού του εγγράφου πιθανότατα ισχύουν για τομείς πέρα ​​από την ενεργειακή έρευνα, όπου πολύπλοκα προβλήματα αντιμετωπίζονται καλύτερα με τη συνεργασία κοινωνικών επιστημόνων-βιομηχανίας παρά μόνο με οποιοδήποτε μέρος.

Ενώ η ακαδημαϊκή αλαζονεία και η αδιαλλαξία της βιομηχανίας μπορεί να εμποδίσουν την επιτυχία των συνεργασιών κοινωνικών επιστημόνων-βιομηχανίας, μπορούν να ξεπεραστούν όταν και τα δύο μέρη είναι πρόθυμα να βγουν έξω από τις αντίστοιχες ζώνες άνεσης και να ικανοποιήσουν το ένα τις μοναδικές προτεραιότητες του άλλου. Η σωστή επικοινωνία, οι συμφωνημένες προσδοκίες και οι κοινές αξίες μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για καλή κοινωνική δυναμική και, τελικά, επιτυχημένη συνεργασία μεταξύ κοινωνικών επιστημόνων και επαγγελματιών του κλάδου.

Αυτό το άρθρο βασίζεται σε μια αναφορά που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Energy Policy , με τίτλο Odd Couple or perfect pair; Ένταση και συστάσεις για συμπράξεις κοινωνικών επιστημόνων-βιομηχανίας στην ενεργειακή έρευνα. Αυτή η έρευνα δημιουργήθηκε από κοινού από τη Δρ Nicole Sintov, από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο, και την Geertje Schuitema, από τη Σχολή Επιχειρήσεων του University College του Δουβλίνου.