Επενδύσεις 180 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην παραγωγή πλαστικών κινδυνεύουν να βλάψουν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον
Ο κόσμος χρησιμοποιεί μια τεράστια ποσότητα πλαστικού, η οποία απειλεί την ακεραιότητα των ωκεανών και των τροφικών αλυσίδων του κόσμου. Το πρόβλημα είναι τόσο διαδεδομένο που ένας τεράστιος σωρός πλαστικών σκουπιδιών πλάτους εκατομμυρίων τετραγωνικών μιλίων (ή περίπου όσο το Μεξικό) υπάρχει στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού. Επιπλέον, έχουν βρεθεί πρόσφατα πλαστικές ίνες στα στομάχια ζώων που ζουν στα πιο βαθιά βάθη του ωκεανού. Δεδομένου του μεγέθους του προβλήματος, πολλές ομάδες προστασίας μας προτρέπουν να περιορίσουμε τη χρήση πλαστικών.
Ωστόσο, εταιρείες ορυκτών καυσίμων και άλλες εταιρείες έχουν επενδύσει περίπου 180 δισεκατομμύρια δολάρια στη δημιουργία νέων πλαστικών εγκαταστάσεων που θα αναπτυχθούν τα επόμενα δέκα χρόνια. Οι πλαστικές εγκαταστάσεις θα κατασκευαστούν από εταιρείες όπως η Shell Chemical και η Exxon Mobile. Η κίνηση ανησυχεί τους περιβαλλοντικούς επιστήμονες που προειδοποιούν για μια επικείμενη οικολογική καταστροφή.
300 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού το χρόνο
Ο πρόεδρος του Κέντρου Διεθνούς Περιβαλλοντικού Δικαίου των ΗΠΑ, Carroll Muffett, υποστηρίζει ότι η επένδυση έρχεται σε μια εποχή που η κοινωνία πρέπει να περιορίσει τη χρήση πλαστικού, όχι να επενδύσει σε περισσότερα πλαστικά φυτά που θα λειτουργούν για τις επόμενες δεκαετίες. Ο Muffett υποστηρίζει ότι η σχέση μεταξύ των εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου ευθύνεται για μεγάλο μέρος του προβλήματος, επειδή οι περισσότερες από τις βασικές χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη δημιουργία πλαστικών είναι ορυκτά καύσιμα.
Υπογραμμίζοντας τη σχέση μεταξύ των εταιρειών ορυκτών καυσίμων και της παραγωγής πλαστικών είναι το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της πλαστικής παραγωγής που συμβαίνει στις ΗΠΑ οφείλεται σε έκρηξη σχιστολιθικού αερίου, πράγμα που σημαίνει ότι τα ορυκτά καύσιμα που απαιτούνται για τη δημιουργία πλαστικών είναι πολύ φθηνά. Το αέριο από σχιστόλιθο είναι στην πραγματικότητα τόσο φθηνό που επέτρεψε τον προγραμματισμό 318 νέων εργοστασίων πλαστικού από το 2010. Επί του παρόντος, τα μισά από αυτά τα έργα έχουν ολοκληρωθεί, σύμφωνα με το Αμερικανικό Συμβούλιο Χημείας, ενώ τα άλλα μισά βρίσκονται ακόμη σε στάδια σχεδιασμού. P>
Η χρήση πλαστικών έχει εκραγεί από τη δεκαετία του 1950, όταν σχεδόν καθόλου χρησιμοποιήθηκε. Σήμερα η υδρόγειος παράγει περισσότερους από 300 εκατομμύρια τόνους πλαστικού ετησίως, που είναι περισσότερο από το καθαρό βάρος της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με έρευνα που έκανε ο Guardian, περισσότερα από ένα εκατομμύριο πλαστικά μπουκάλια αγοράζονται κάθε λεπτό σε όλο τον κόσμο. Τα περισσότερα από αυτά τα μπουκάλια θα καταλήξουν σε χωματερή, αλλά πολλά από αυτά θα καταλήξουν στη θάλασσα. Η τάση δεν φαίνεται ότι θα σταματήσει σύντομα.
Ο Steven Feit του Κέντρου Διεθνούς Περιβαλλοντικού Δικαίου λέει ότι η συσχέτιση μεταξύ της έκρηξης του σχιστολιθικού αερίου στις ΗΠΑ και της παραγωγής πλαστικών είναι ισχυρή και ότι η παραγωγή πλαστικών είναι πιθανό να αυξηθεί μόνο εάν ασκηθεί σημαντική πίεση στις εταιρείες πλαστικών. Αυτό αποδίδεται στην αυξανόμενη ζήτηση για πλαστικό, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο εξωτερικό. Ενώ πολλά από τα νέα πλαστικά εργοστάσια δημιουργούνται στις ΗΠΑ, μεγάλο μέρος του προϊόντος που δημιουργείται σε αυτό το εργοστάσιο θα σταλεί στην Κίνα και την Ευρώπη. Όσο αυξάνεται η ζήτηση για πλαστικά προϊόντα, θα αυξάνεται και η προσφορά.
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την παραγωγή περισσότερων πλαστικών, εταιρείες όπως η Ineos, ένας πετροχημικός κολοσσός, χρησιμοποιούν τεράστια «πλοία-δράκο» για να μεταφέρουν προμήθειες φυσικού αερίου στο Ηνωμένο Βασίλειο και την υπόλοιπη Ευρώπη τον περασμένο χρόνο. Η εταιρεία ετοιμάζεται να ξεκινήσει να αποστέλλει υγρά φυσικού αερίου στην Κίνα από το 2019.
Οι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές, οι επιστήμονες και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συνεχίζουν να εκφράζουν την ανησυχία τους, προτρέποντας την κοινωνία να απομακρυνθεί από τη χρήση βολικών αλλά επιβλαβών πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης.
Η Μόνιμη Ρύπανση της Γης
Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Roland Geyer της Santa Barbara ηγήθηκε μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στις αρχές του 2017. Η μελέτη ανέφερε ότι η υδρόγειος έχει δημιουργήσει σχεδόν 8,3 δισεκατομμύρια τόνους πλαστικού από τη δεκαετία του 1950. Δεδομένου ότι το πλαστικό δεν υποβαθμίζεται για εκατοντάδες χρόνια, ο Geyer και η ομάδα του προειδοποίησαν ότι η κοινωνία κινδυνεύει με την de facto μόνιμη ρύπανση του πλανήτη Γη.
Παρά τις προειδοποιήσεις από ακτιβιστές, εταιρείες όπως η Shell και η Exxon Mobile συνεχίζουν να επιδιώκουν τη δημιουργία νέων εργοστασίων παραγωγής πλαστικών. Ομάδες όπως το Αμερικανικό Συμβούλιο Χημείας δεν ανησυχούν για την περιβαλλοντική ζημιά, υποστηρίζοντας ότι οι μελέτες έχουν δείξει ότι η χρήση πλαστικού στην πραγματικότητα μειώνει τη ζημιά στο περιβάλλον.
Ο Steve Russell, ο αντιπρόεδρος του ACC, λέει ότι τα νέα πλαστικά μάς επιτρέπουν να «κάνουμε περισσότερα με λιγότερα» και μας επιτρέπουν να οδηγούμε λιγότερο βαριά αυτοκίνητα, να δημιουργούμε πιο οικονομικά σπίτια, να απελευθερώνουμε λιγότερο άνθρακα κ.λπ. Το ACC υποστηρίζει επίσης ότι νέα εργοστάσια πλαστικών θα δημιουργήσουν εκατοντάδες έως χιλιάδες θέσεις εργασίας και θα επιτρέψουν την ευρεία κατασκευή εξαρτημάτων για διάφορους διαφορετικούς σκοπούς, όπως εξαρτήματα οχημάτων, εξαρτήματα υπολογιστών, ιατρικά όργανα και εξαρτήματα κτιρίων.
Ανάπτυξη λιγότερο ρυπογόνων πλαστικών
Δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ που επενδύουν στη δημιουργία νέων πλαστικών, η γαλλική εταιρεία πλαστικών ανταλλακτικών Plastic Omnium SA μόλις πρόσφατα ανακοίνωσε ότι θα επεκτείνει την τρέχουσα παραγωγική της ικανότητα τα επόμενα τέσσερα χρόνια μέσω της επένδυσης 2,5 δισ. ευρώ ( 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια). Η Plastic Omnium SA κατασκευάζει κυρίως πλαστικά εξαρτήματα για αυτοκίνητα και σε μια κάπως ειρωνική εξέλιξη, ορισμένα από τα τρέχοντα έργα της περιλαμβάνουν τη δημιουργία λύσεων αποθήκευσης ενέργειας για ηλεκτρικά και υβριδικά οχήματα.
Αυτό δείχνει το γεγονός ότι είναι πιθανό τα πλαστικά να είναι τεράστιοι ρυπαίνοντες με κάποιους τρόπους και λιγότερο ρυπογόνοι με άλλους. Η πρόκληση είναι να βρεθεί μια ισορροπία, ένας τρόπος να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη των πλαστικών και να μειωθούν τα μειονεκτήματα. Οι περιβαλλοντικοί ερευνητές και ακτιβιστές αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν ορισμένα οφέλη από τη χρήση πλαστικών, αλλά εξακολουθούν να ανησυχούν για τη βιομηχανία πλαστικών μιας χρήσης, καθώς συνεχίζει να είναι υπεύθυνη για δισεκατομμύρια τόνους ρύπανσης ετησίως.
Προκειμένου να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη των πλαστικών, διεξάγεται έρευνα σε τεχνολογία όπως τα βιοαποδομήσιμα πλαστικά. Μια ομάδα επιστημόνων από το NYP School of Chemical and Life Sciences στη Σιγκαπούρη βρήκε πρόσφατα έναν τρόπο να μετατρέψει τα απορρίμματα καφέ σε μια μορφή βιοδιασπώμενου πλαστικού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε πλαστικές σακούλες και άλλα προϊόντα. Ένας Γάλλος μηχανικός εργάζεται επίσης σε ένα έργο για τη μείωση των πλαστικών απορριμμάτων, μέσω της δημιουργίας ενός βιοδιασπώμενου μπουκαλιού νερού που χρησιμοποιεί ως βάση το ζαχαροκάλαμο. Μένει να δούμε πόσο αποτελεσματικά θα είναι αυτά τα προϊόντα στη μείωση των πλαστικών απορριμμάτων, αλλά οι προσπάθειες για τη μείωση των πλαστικών απορριμμάτων είναι πάντα ευπρόσδεκτες.
Μπορεί να εναπόκειται στην κοινωνία ως σύνολο να βρει μια λύση, η οποία πιθανότατα περιλαμβάνει τόσο τη μείωση της εξάρτησής μας από το πλαστικό όσο και την εφεύρεση λιγότερο ρυπογόνων πλαστικών τεχνολογιών.
