Οι νεογέννητες χελώνες κουβαλούν την ιστορία της ρύπανσης των μητέρων τους
Οι επιστήμονες εντόπισαν μεγάλο αριθμό χημικών ρύπων σε φρεσκογεννημένα αυγά χελωνών γερακιού κατά μήκος της ακτής Γιουκατάν του Μεξικού. Λόγω της ευρείας χρήσης και της ικανότητάς τους για μεταφορά μεγάλης εμβέλειας, μια μεγάλη ποικιλία χημικών ουσιών είναι πλέον πανταχού παρούσα στο θαλάσσιο περιβάλλον παγκοσμίως. Χρόνια συσσώρευση χημικών ρύπων έχει ανιχνευθεί σε όλες τις θαλάσσιες χελώνες σε όλο τον κόσμο, με αποδεδειγμένη σχέση με προβλήματα υγείας όπως ανοσοποιητικές, ενδοκρινικές και αναπαραγωγικές διαταραχές. Η ελαχιστοποίηση της έκθεσης των θαλάσσιων χελωνών σε χημικούς ρύπους είναι κρίσιμης σημασίας για τη διατήρησή τους και για τη διατήρηση της υγείας του οικοσυστήματος.
Περισσότερο από το 90% των χημικών ενώσεων που στοχεύτηκαν στη μελέτη ανιχνεύθηκαν σε φρεσκογεννημένα αυγά. Αυτό περιελάμβανε 25 οργανοχλωριωμένα φυτοφάρμακα (OCPs) και 21 πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs). Αυτοί οι επίμονοι ρύποι συσσωρεύονται για μεγάλες περιόδους και αντιπροσωπεύουν μόλυνση που αποκτούν οι θαλάσσιες χελώνες κατά τη διάρκεια των μακρών ωκεανικών μεταναστεύσεών τους. Επιπρόσθετα, ανιχνεύθηκαν επίσης 21 πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες (PAH), χημικές ουσίες που απελευθερώνονται κυρίως στο θαλάσσιο περιβάλλον ως αποτέλεσμα της καύσης ορυκτών καυσίμων και της έρευνας και παραγωγής πετρελαίου. Οι θαλάσσιες χελώνες μπορούν να διασπαστούν και να εκκρίνουν PAH. Ως εκ τούτου, η παρουσία τους στα αυγά της θαλάσσιας χελώνας αντανακλά πρόσφατη, τοπικά αποκτηθείσα μόλυνση.
Η ανίχνευση ενός τόσο μεγάλου φάσματος ρύπων προκαλεί ανησυχία. Αποδεικνύει ότι οι χημικοί ρύποι μπορούν να μεταφερθούν από τις θηλυκές χελώνες στους απογόνους τους. Πράγματι, χημικοί ρύποι όπως PCB, OCP και PAH μπορούν να συγκεντρωθούν στους λιπώδεις ιστούς και να μεταφερθούν από τις θηλυκές θαλάσσιες χελώνες στον κρόκο του αυγού των απογόνων τους. Τα λίπη που αποθηκεύονται στον κρόκο του αυγού παρέχουν ζωτικής σημασίας ενεργειακό ανεφοδιασμό κατά την ανάπτυξη του αυγού και κατά τη διάρκεια του «Χαμένου έτους», την περίοδο μεταξύ της εκκόλαψης και της άφιξης των νεαρών στα πεδία αναζήτησης τροφής, στην οποία οι μεταναστευτικές κινήσεις είναι αόριστα γνωστές. Ως εκ τούτου, η μεταφορά ρύπων από τα θηλυκά στα αυγά μπορεί να επηρεάσει την επιτυχία της εκκόλαψης και να εφοδιάσει τα αυγά με ρύπους ακόμη και πριν οι απόγονοι έρθουν σε επαφή με το περιβάλλον.
Η μελέτη συνέκρινε τα επίπεδα χημικής ρύπανσης σε τρεις παραλίες στη χερσόνησο Γιουκατάν. Ενώ εντοπίστηκε μεγάλη ομοιότητα στα προφίλ ρύπανσης για τους έμμονους ρύπους (PCBs, OCPs), η ρύπανση από PAH έδειξε διακριτές διαφορές μεταξύ των παραλιών. Οι διαφορές στα προφίλ PAH μεταξύ των παραλιών πιθανότατα αντικατοπτρίζουν την απόστασή τους από περιοχές με βιομηχανία πετρελαίου, η οποία μπορεί να είναι αρκετά εκτεταμένη στον Κόλπο του Μεξικού. Επιπλέον, τα αντικυκλωνικά ρεύματα μετακινούν το νερό κυρίως μέσα στον ίδιο τον Κόλπο του Μεξικού, περιέχοντας σε μεγάλο βαθμό τυχόν ρύπους που απελευθερώνονται στο θαλασσινό νερό. Αντίθετα, οι παραλίες που βρίσκονταν περισσότερο στο εξωτερικό του Κόλπου του Μεξικού ήταν υπό την επίδραση διαφορετικών ωκεάνιων ρευμάτων. Συγκεκριμένα, το ρεύμα βρόχου φέρνει νερό από την Καραϊβική προς τα βόρεια, μεταφέροντας έτσι ρύπους από αστικές περιοχές όπως το Κανκούν και το Isla Mujeres. Αυτό αντικατοπτρίστηκε στα προφίλ ρύπανσης των αυγών της χελώνας που περιείχαν πολλές ενώσεις PAH που προέρχονται από την καύση ορυκτών καυσίμων. Τα δεδομένα σχετικά με τα επίπεδα ρύπανσης του PAH που καταγράφηκαν στη μελέτη παρέχουν την πρώτη γραμμή βάσης για το Μεξικό, η οποία είναι εξαιρετικά πολύτιμη για την αξιολόγηση κινδύνου χρησιμοποιώντας τις χελώνες γερακιού ως βιοπαρατηρητές.
Λόγω της επίμονης φύσης τους, τα OCP και τα PCB έχουν την ικανότητα να διασκορπίζονται μακροπρόθεσμα και σε μεγάλες αποστάσεις από ατμοσφαιρικές κινήσεις και ωκεάνια ρεύματα. Επιπλέον, οι ίδιες οι θαλάσσιες χελώνες μεταναστεύουν σε μεγάλες αποστάσεις και περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής τους σε μακρινές περιοχές αναζήτησης τροφής. Αυτό εξηγεί την ομοιότητα στα προφίλ αυτών των επίμονων ρύπων μεταξύ των τριών παραλιών που μελετήθηκαν. Η ανθεκτικότητα αυτών των χημικών ουσιών τονίζεται στη συνεχιζόμενη παρουσία τους στα αυγά της χελώνας. Για παράδειγμα, τα φυτοφάρμακα DDT ήταν από τους πρώτους έμμονους ρύπους που μειώθηκαν σε χρήση και παραγωγή στο Μεξικό. Ωστόσο, το DDT και οι μεταβολίτες του εξακολουθούσαν να αναφέρονται σε χαμηλές συγκεντρώσεις στην παρούσα μελέτη. Στην πραγματικότητα, το συγκεκριμένο μείγμα ενώσεων DDT που παρατηρήθηκε σε αυτή τη μελέτη και άλλες έρευνες σε θαλάσσιες χελώνες γύρω από το Μεξικό υποδηλώνει μια πρόσφατη χρήση των DDT παρά την απαγόρευσή τους. Ομοίως, ορισμένες ενώσεις που αναφέρονται ως φυτοφάρμακα για τα οποία η παραγωγή και η χρήση πρέπει να εξαλειφθούν σύμφωνα με τη Σύμβαση της Στοκχόλμης ήταν από τις πιο διαδεδομένες στην τρέχουσα μελέτη.
Για τα PCB, ένα πρότυπο μοναδικό στο Μεξικό εντοπίστηκε στη μελέτη και παρόμοιες έρευνες στην περιοχή. Συγκεκριμένα, οι ενώσεις χαμηλού χλωρίου κυριαρχούν στα προφίλ PCB κατά μήκος των δύο πλευρών της μεξικανικής ακτογραμμής. Για παράδειγμα, τα χαμηλά χλωριωμένα PCB ήταν μεταξύ των υψηλότερων συγγενών σε θαλάσσιες χελώνες αυτής της μελέτης, στη Baja California και στο Campeche. Αυτά τα ισχυρά τοπικά πρότυπα για τις μεξικανικές χελώνες υποδηλώνουν τη χρησιμότητά τους ως είδη δεικτών ρύπανσης. Επιπλέον, η παρουσία ενώσεων PCB χαμηλού χλωρίου σε ιζήματα υδάτινων περιβαλλόντων σε παράκτιες περιοχές σε όλο το Μεξικό, συμπεριλαμβανομένων των πολιτειών Sonora, Sinaloa, Oaxaca και Veracruz, υποδηλώνει τη χρήση ενός ξεχωριστού μείγματος PCB στο Μεξικό, των οποίων οι επιπτώσεις πρέπει να ληφθούν υπόψη για την διατήρηση των θαλάσσιων χελωνών σε αυτήν την περιοχή.
Τα αποτελέσματα της μελέτης μεταφέρουν ένα ισχυρό μήνυμα στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και στους περιβαλλοντικούς διαχειριστές. Πράγματι, οι στρατηγικές διατήρησης και ο χωροταξικός σχεδιασμός για τις παραλίες φωλεοποίησης χελωνών στο πλαίσιο των χημικών ρύπων απαιτούν συνεργασία πέρα από γεωγραφικά, πολιτικά και εθνικά σύνορα. Τόσο η μετακίνηση των ρύπων όσο και η μετανάστευση των χελωνών καθιστούν τη χημική ρύπανση ένα ζήτημα μεγάλης κλίμακας που απαιτεί συνεργασία μεταξύ όλων των εθνών γύρω από τον Κόλπο του Μεξικού. Αν και οι εκτιμήσεις κινδύνου για αυτούς τους ρύπους δεν έχουν αναπτυχθεί ελάχιστα για τις χελώνες γερακιού, η μεταφορά ρύπων από τα θηλυκά στα αυγά τους και τα διαφορετικά προφίλ μεταξύ των παραλιών που φωλιάζουν θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στην επιτυχία της διατήρησης. Συγκεκριμένα, αυτή η μελέτη διεξήχθη σε μια από τις κύριες τοποθεσίες φωλιάσματος χελωνών γερακοχελώνων στον κόσμο, καθιστώντας τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης σχετικά με την παγκόσμια επιτυχία διατήρησης αυτού του είδους. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η μεταβλητότητα στη χημική ρύπανση μεταξύ των παραλιών φωλεοποίησης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στον χωροταξικό σχεδιασμό των προστατευόμενων περιοχών, στην εφαρμογή στρατηγικών διαχείρισης διατήρησης και στη χρήση αυγών χελώνας ως εργαλεία παρακολούθησης για PAH, OCP και PCB.
Αυτά τα ευρήματα περιγράφονται στο άρθρο με τίτλο Προφίλ περιβαλλοντικών μολυντών στους κρόκους αυγών της χελώνας γερακίνης αντανακλούν τοπικές έως απομακρυσμένες πηγές ρύπανσης μεταξύ των παραλιών που φωλιάζουν στη χερσόνησο Γιουκατάν, στο Μεξικό, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Marine Environmental Research. Αυτή η εργασία διεξήχθη από τη Cynthia C. Muñoz από το Πανεπιστήμιο Κότσι και τον Peter Vermeiren από το EAAWAG.
