Η μελέτη υποδηλώνει ότι το ενεργό συστατικό στο Roundup μπορεί να είναι υπεύθυνο για τη μείωση των πληθυσμών μελισσών

Το glyphosate είναι ένα ενεργό συστατικό του ζιζανιοκτόνου που είναι γνωστό ως Roundup, και ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα ζιζανιοκτόνα στον κόσμο. Μια νέα μελέτη υποδηλώνει ότι η γλυφοσάτη θα μπορούσε να συμβάλλει στον θάνατο των μελισσών σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας τις μέλισσες πιο ευάλωτες σε μολύνσεις.

Ενώ η προηγούμενη έρευνα είχε βρει ότι τα νεονικοτινοειδή και άλλα φυτοφάρμακα μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στις μέλισσες, το glyphosate είναι ένα ζιζανιοκτόνο που στοχεύει μόνο τα βακτήρια και τα φυτά. Αν και κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι οι μέλισσες, που παίζουν κρίσιμο ρόλο στην επικονίαση σχεδόν των τριών τέταρτων των καλλιεργειών τροφίμων, δεν θα βλάπτονταν από ένα ζιζανιοκτόνο, η μελέτη υπονοεί ότι το glyphosate θα μπορούσε να βλάψει τη μικροχλωρίδα που βρίσκεται στα έντερα των μελισσών. Δεδομένου ότι το glyphosate χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο σε μεγάλες συγκεντρώσεις, οι ερευνητές πιστεύουν ότι θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση των πληθυσμών των μελισσών σε όλο τον κόσμο, εκτός από τη μείωση του βιώσιμου ενδιαιτήματος για τις μέλισσες.

Δοκιμή επιπέδων έκθεσης μελισσών

Ο Erick Motta, από το Πανεπιστήμιο του Τέξας και συγγραφέας της εργασίας, εξηγεί ότι οι μέλισσες χρειάζονται τη μικροχλωρίδα στο έντερό τους για να αμυνθούν από βλαβερά παθογόνα. Χωρίς αυτά τα μικροχλωρίδια, τα παθογόνα μπορούν να τα σκοτώσουν. Ο Motta λέει ότι η μελέτη διαπίστωσε ότι τα κυρίαρχα βακτήρια του εντέρου στις μέλισσες μειώνονται στις μέλισσες που έχουν εκτεθεί σε επίπεδα glyphosate που τεκμηριώνονται στο περιβάλλον. Ο Motta και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι οι εργάτριες μέλισσες που είχαν εκτεθεί στο glyphosate ήταν πιο πιθανό να πεθάνουν όταν εκτέθηκαν σε ένα πανταχού παρόν βακτήριο.

Η μελέτη που έγινε από τον Motta και τους συνεργάτες του δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences και αναφέρει ότι η γλυφοσάτη «αλλάζει την κοινότητα του εντέρου των μελισσών και αυξάνει την ευαισθησία σε μόλυνση από ευκαιριακά παθογόνα». Όχι μόνο οι μέλισσες που εκτέθηκαν στο glyphosate έγιναν πιο ευάλωτες στα παθογόνα, αλλά οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι παρεμπόδιζε την ικανότητα των μελισσών να αναπτύξουν ένα φυσιολογικό βίωμα του εντέρου αρχικά. Ωστόσο, άλλες μελέτες που έγιναν στην Κίνα διαπίστωσαν ότι η προνύμφη των μελισσών αναπτύχθηκε πολύ πιο αργά και ήταν πιο πιθανό να πεθάνει μετά από έκθεση στο glyphosate. Η έκθεση σε γλυφοσάτη θεωρείται επίσης ότι υποβαθμίζει τις γνωστικές ικανότητες των ενήλικων μελισσών, καθιστώντας πιο δύσκολη την πλοήγηση και την επιστροφή τους στην κυψέλη μετά την έξοδο τους.

Οι ερευνητές συνέλεξαν εκατοντάδες ενήλικες εργάτριες μέλισσες και στη συνέχεια τους έδωσαν δόσεις glyphosate που προορίζονταν να μιμηθούν τα επίπεδα glyphosate που βρέθηκαν στο περιβάλλον. Οι ερευνητές αντιμετώπισαν τις μέλισσες είτε με μεγάλη δόση, (10 mg/L glyphosate [G-10]), μια μικρή δόση (5 mg/L glyphosate [G-5]), είτε ένα στείρο σιρόπι σακχαρόζης ως έλεγχο. Τα επίπεδα γλυφοσάτης στο περιβάλλον εκτιμάται ότι είναι κάπου μεταξύ 1,4 και 7,6 mg/L, τα οποία μπορεί να συναντήσουν οι μέλισσες καθώς αναζητούν τροφή γύρω από ζιζάνια και λουλούδια.

Στη συνέχεια, οι μέλισσες επέστρεψαν στην αρχική τους κυψέλη και σημάδεψαν με μια κηλίδα χρώματος στον θώρακά τους, έτσι ώστε να διακρίνονται από τις άλλες μέλισσες στην κυψέλη. Λιγότερο από το 20% των μελισσών που επανεισάχθηκαν στην κυψέλη (μέγεθος δείγματος 45) ανακτήθηκαν από τους επιστήμονες και πιστεύουν ότι οι ανακτημένες μέλισσες μπορεί να μην αντικατοπτρίζουν τον συνολικό πληθυσμό των μελισσών που επηρεάστηκε από την επίδραση του glyphosate στις μέλισσες που ήταν αντιμετωπίζονται.

Πολλή χρήση ζιζανιοκτόνου;

Τα ζιζανιοκτόνα αποτελέσματα του glyphosate μπορεί να καταστρέψουν φυτά από τα οποία εξαρτώνται οι μέλισσες για να επιβιώσουν, σύμφωνα με τον Matt Sharlow της Buglife, μιας ομάδας προστασίας του περιβάλλοντος. Έτσι, παρόλο που το ζιζανιοκτόνο δεν είναι πολύ τοξικό για τις ίδιες τις μέλισσες, η μελέτη υποδηλώνει ότι η χρήση φυτοφαρμάκων/ζιζανιοκτόνων μπορεί να βοηθήσει σε ακούσιες συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της καταστροφής των οικοτόπων.

Ο Dave Goulson, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Essex, υποστηρίζει ότι η γλυφοσάτη πρέπει να προστεθεί στη λίστα των απειλών που αντιμετωπίζουν οι πληθυσμοί των μελισσών και ότι η ευρεία εφαρμογή φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων μπορεί να βλάψει τα έντομα με απροσδόκητους τρόπους. Άλλες μελέτες για το glyphosate έδειξαν ότι έχει επιβλαβή επίδραση στα βακτήρια του εντέρου σε αρουραίους και ο Goulson λέει ότι τα βακτήρια του εντέρου είναι αναπόσπαστο συστατικό για την καλή υγεία για μια μεγάλη ποικιλία διαφορετικών οργανισμών, όπως οι άνθρωποι και οι μέλισσες. Ο Goulson συνεχίζει λέγοντας ότι το εύρημα ότι τα βακτήρια που βρίσκονται στο έντερο των μελισσών φαίνεται να είναι ευαίσθητα σε ζιζανιοκτόνα και φυτοφάρμακα όπως το glyphosate είναι "ανησυχητικό".

Μαζί με τον Motta, οι ερευνητές Moran και Raymann ανησυχούν ότι το glyphosate θα μπορούσε να συμβάλλει στη διαταραχή κατάρρευσης αποικίας, ένα φαινόμενο όπου οι περισσότερες από τις εργάτριες μέλισσες σε μια αποικία εξαφανίζονται και η αποικία δεν επιβιώνει ως αποτέλεσμα. Ο Μότα εξηγεί την ανησυχία:

Κριτικές της Μελέτης

Ωστόσο, ενώ ο Motta και οι συνεργάτες ερευνητές ανησυχούν ότι το glyphosate θα μπορούσε να συμβάλλει στην εξάλειψη των μελισσών και στη διαταραχή κατάρρευσης αποικιών, άλλοι έχουν προειδοποιήσει να μην είναι πολύ γρήγορος για να ρίξει την ευθύνη στο glyphosate. Όσοι είναι δύσπιστοι για τα αποτελέσματα της μελέτης επισημαίνουν ότι το επίπεδο γλυφοσάτης που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη μπορεί να ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα εκτεθεί μια μέλισσα στο περιβάλλον.

Ο χημικός στο Πανεπιστήμιο RMIT στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, Oliver Jones, λέει ότι είναι πιθανό οι δόσεις που χρησιμοποιούνται να είναι πολύ υψηλές και να μην αντικατοπτρίζουν επαρκώς την ποσότητα glyphosate που είναι πιθανό να συναντήσει μια μέλισσα στο περιβάλλον. Επομένως, υποστηρίζει ο Τζόουνς, τα αποτελέσματα της εργασίας είναι απόδειξη ότι η γλυφοσάτη θα μπορούσε να βλάψει τα έντερα των μελισσών, «όχι ότι το κάνει στην πραγματικότητα στο περιβάλλον». Άλλοι ένοχοι, όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη, τα ακάρεα και άλλα φυτοφάρμακα θα μπορούσαν επίσης να συμβάλλουν στη διαταραχή κατάρρευσης αποικιών.

Εκφράστηκαν επίσης ανησυχίες για την κλίμακα της μελέτης. Το μέγεθος του δείγματος της μελέτης ήταν 45, ή 15 μέλισσες από καθεμία από τις τρεις ομάδες δοκιμής. Έχει γίνει κριτική ότι το μέγεθος της μελέτης ήταν πολύ μικρό και ότι μεγαλύτερες μελέτες έδειξαν ότι το glyphosate στη συλλογή είναι σε μεγάλο βαθμό ασφαλές για τις μέλισσες. Η Monsanto λέει ότι καμία μεγάλης κλίμακας μελέτη δεν έχει δείξει ότι το glyphosate συνδέεται με τον θάνατο των μελισσών και λέει ότι έχουν υπάρξει πάνω από τέσσερις δεκαετίες ισχυρής έρευνας που αποδεικνύουν ότι η glyphosate «δεν ενέχει αδικαιολόγητο κίνδυνο για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον γενικά».

Ανθρώπινη επίδραση

Όσον αφορά τις επιπτώσεις της γλυφοσάτης στον άνθρωπο, οι επιδημιολογικές μελέτες της έκθεσης στη γλυφοσάτη υποδεικνύουν ορισμένους ασθενείς δεσμούς μεταξύ της γλυφοσάτης και των τύπων λεμφώματος μη Hodgkin. Η βιοσυσσώρευση του glyphosate παραμένει ανησυχητικό για πολλούς επιστήμονες, ωστόσο, όπως ο τοξικολόγος Felix Carvalho από το Πανεπιστήμιο Prot του Porutgal, ο οποίος λέει ότι η αυξανόμενη χρήση του glyphosate στα ζιζανιοκτόνα σημαίνει ότι οι άνθρωποι είναι πιθανό να εκτίθενται στο glyphosate σε αυξανόμενες δόσεις και ότι η έκθεση είναι « δυνητικά επιβλαβής».

Ωστόσο, μια ανάλυση πραγματοποιήθηκε το 2016 με την έρευνα πάνω από 90.000 εργαζομένων που είχαν εκτεθεί στο glyphosate σε αγροκτήματα για περισσότερες από δύο δεκαετίες και δεν βρήκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ του glyphosate και του λεμφώματος non-Hodgkin. Επιπλέον, μια συστηματική ανασκόπηση του καρκίνου και της γλυφοσάτης που έγινε το 2012 διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε «συνεπές πρότυπο θετικών συσχετισμών» μεταξύ του καρκίνου και του μεγάλου όγκου και της έκθεσης στο glyphosate. Ενώ το glyphosate μπορεί να είναι επικίνδυνο σε κάποιο επίπεδο συγκέντρωσης, το ίδιο ισχύει και για κάθε άλλη χημική ουσία, και τα ερωτήματα περιστρέφονται γύρω από τη δόση στην οποία εκτίθενται οι άνθρωποι. Από αυτή την άποψη, επιστήμονες και γιατροί όπως ο Στίβεν Νοβέλα, κλινικός νευρολόγος από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Γέιλ ανησυχούν ότι το αντίθετο της γλυφοσάτης είναι αντιπαραγωγικό και ότι ως ένα από τα ασφαλέστερα φυτοφάρμακα εκεί έξω, η αντικατάστασή του θα μπορούσε να είναι ακόμη χειρότερη για την υγεία του ανθρώπου και του περιβάλλοντος. .

Τελικά, η συζήτηση σχετικά με την ασφάλεια της γλυφοσάτης για τις μέλισσες συνεχίζεται, και ενώ η μελέτη του Πανεπιστημίου του Τέξας είναι ενδιαφέρουσα, θα χρειαστεί μεγαλύτερης κλίμακας, πιο ολοκληρωμένη έρευνα για να αποκαλυφθεί εάν η γλυφοσάτη αποτελεί σημαντικό κίνδυνο για τους πληθυσμούς των μελισσών.