Πώς τα σφουγγάρια υπονομεύουν τους κοραλλιογενείς υφάλους από μέσα
> Βιοερόμημα: Τα σφουγγάρια μπορούν να εκκρίνουν οξέα και ένζυμα που διασπούν τους σκελετούς ανθρακικού ασβεστίου των κοραλλιών. Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως Bioerosion, μπορεί να προκαλέσει εξασθενημένη και πιο ευαίσθητη σε ζημιές των κοραλλιών.
> θήρευση: Ορισμένα είδη σφουγγαριών θηλάζουν σε κοραλλιογενείς πολύποδες, τα μικροσκοπικά ζώα που χτίζουν κοραλλιογενείς αποικίες. Αυτή η θήρευση μπορεί να μειώσει τον αριθμό των κοραλλιογενών πολύποδων σε έναν ύφαλο, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει στην παρακμή του υφάλου.
> Ανταγωνισμός για το διάστημα: Τα σφουγγάρια μπορούν επίσης να ανταγωνίζονται με κοράλλια για χώρο στον ύφαλο. Αυτός ο διαγωνισμός μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη και την επέκταση των κοραλλιών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην παρακμή του υφάλου.
Εκτός από αυτά τα άμεσα αποτελέσματα, τα σφουγγάρια μπορούν επίσης να βλάψουν έμμεσα τους κοραλλιογενείς υφάλους μεταβάλλοντας το περιβάλλον των υφάλων. Για παράδειγμα, τα σφουγγάρια μπορούν να απελευθερώσουν θρεπτικά συστατικά στο νερό που μπορούν να προκαλέσουν άνθη φυκών. Αυτά τα ανθοφόρα άνθη μπορούν να εμποδίσουν το φως του ήλιου να φτάσουν στα κοράλλια, τα οποία μπορούν να τους εμποδίσουν από τη φωτοσύνθεση και την παραγωγή τροφίμων.
Η ζημιά που προκαλείται από τα σφουγγάρια στους κοραλλιογενείς υφάλους αποτελεί σοβαρή απειλή για αυτά τα σημαντικά οικοσυστήματα. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι φιλοξενούν μια ποικιλία θαλάσσιων ζωής και παρέχουν επίσης σημαντικές υπηρεσίες οικοσυστήματος όπως η προστασία των παράκτιων και η παραγωγή τροφίμων. Η απώλεια των κοραλλιογενών υφάλων μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και στις ανθρώπινες κοινότητες που βασίζονται σε αυτές.
