Τι προκαλεί τριβή ανάμεσα σε δύο φαινομενικά ομαλές επιφάνειες;

Ακόμη και οι επιφάνειες που αισθάνονται ομαλές στη μακροσκοπική κλίμακα έχουν τραχύτητα σε μικροσκοπικό επίπεδο. Αυτά τα μικροσκοπικά χτυπήματα και κοιλάδες μπορούν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, δημιουργώντας τριβή ακόμη και μεταξύ φαινομενικά ομαλών επιφανειών.

Ακολουθούν ορισμένοι παράγοντες που συμβάλλουν στην τριβή μεταξύ δύο ομαλών επιφανειών:

1. προσκόλληση: Όταν έρχονται σε επαφή δύο επιφάνειες, τα άτομα και τα μόρια τους μπορούν να αλληλεπιδρούν και να σχηματίζουν προσωρινά ομόλογα. Αυτοί οι δεσμοί είναι αδύναμοι, αλλά μπορούν να δημιουργήσουν αντίσταση στην κίνηση, με αποτέλεσμα την τριβή. Όσο ισχυρότερη είναι η πρόσφυση, τόσο μεγαλύτερη είναι η τριβή.

2. Παραμόρφωση: Όταν δύο επιφάνειες γλιστρούν μεταξύ τους, οι προσκρούσεις και οι κοιλάδες στις επιφάνειές τους μπορούν να παραμορφωθούν και να αλληλοσυνδέονται. Αυτό μπορεί να εμποδίσει την κίνησή τους, δημιουργώντας τριβή. Όσο πιο δύσκολες είναι οι επιφάνειες, τόσο πιο ανθεκτικές είναι σε παραμόρφωση και, ως εκ τούτου, τόσο λιγότερο τριβή θα δημιουργήσουν.

3. ελαστικότητα: Η ελαστικότητα των επιφανειών μπορεί επίσης να επηρεάσει την τριβή. Τα ελαστικά υλικά μπορούν να παραμορφωθούν και στη συνέχεια να επιστρέψουν στο αρχικό τους σχήμα όταν αφαιρεθεί η δύναμη. Αυτή η ελαστικότητα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της τριβής επειδή επιτρέπει στις επιφάνειες να συμμορφώνονται με τις ανωμαλίες του άλλου και να μειώσουν το συνολικό αποτέλεσμα.

Συνοπτικά, η μικροσκοπική τραχύτητα, η προσκόλληση, η παραμόρφωση και η ελαστικότητα των επιφανειών μπορούν να συμβάλλουν στην τριβή μεταξύ δύο φαινομενικά ομαλών επιφανειών.