Η Virginia Trimble έχει δει τα αστέρια

Ξεκινώντας το 1991, η Virginia Trimble διάβαζε κάθε άρθρο αστρονομίας που δημοσιεύτηκε σε 23 διαφορετικά περιοδικά. Έπειτα θα έγραφε ένα ετήσιο άρθρο «αναθεώρηση έτους», το οποίο οι αστρονόμοι παντού χρησιμοποιούσαν ως παράθυρο στο υπόλοιπο πεδίο γενικότερα. Το χαρακτηριστικό ξηρό χιούμορ της εμφανίστηκε ακόμη και στην πρώτη δόση:«Η επιστήμη, ως γνωστόν, προχωρά σαν αμοιβάδα, βγάζοντας τα ψευδόποδα σε απρόβλεπτες κατευθύνσεις και σέρνοντας στο υπόλοιπο σώμα μετά ή, περιστασιακά, υποχωρώντας σε διαταραχή». Σταμάτησε το 2007, εν μέρει επειδή, με τη διαδικτυακή δημοσίευση, υπήρχαν πάρα πολλά άρθρα για ανάγνωση.

Αυτή η προσπάθεια και άλλες έχουν δώσει στον Trimble μια προοπτική για τον τελευταίο μισό αιώνα αστρονομίας που λίγοι άλλοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν.

Η Stardom ήταν μέρος των πρώτων χρόνων της Trimble, και όχι μόνο επειδή φοίτησε στο Hollywood High School. Το 1962, ενώ ήταν ακόμη προπτυχιακός στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, πέτυχε το πρώτο της μικρό μέτρο φήμης όταν Life Το περιοδικό δημοσίευσε ένα άρθρο για αυτήν με τίτλο «Behind a Lovely Face, a 180 I.Q». Στη συνέχεια, το 1963, έγινε Miss Twilight Zone, το πρόσωπο μιας διαφημιστικής εκστρατείας για την προώθηση του δημοφιλούς σόου επιστημονικής φαντασίας με τον Rod Serling.

Στο κολέγιο βυθίστηκε στα άλλα είδη των αστεριών - σε αυτά του ευρύτερου σύμπαντος - και έγινε μια από τις πρώτες γυναίκες που κέρδισαν διδακτορικό στην αστροφυσική στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια. Όσο ήταν εκεί, έγινε φίλος με τον Richard Feynman, ο οποίος την πλήρωνε 5,50 δολάρια την ώρα για να ποζάρει ως μοντέλο.

Επέστρεψε στο Caltech τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους για να λάβει το βραβείο Andrew Gemant από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής για τα επιτεύγματά της στη ζωή της. Έδωσε τη διάλεξή της για το βραβείο στην αίθουσα διαλέξεων Richard P. Feynman, με ένα αντίγραφο ενός από τα πορτρέτα του Φάινμαν του Trimble να παρατηρεί από την προεξοχή του μαυροπίνακα.

Συνολικά έχει δημοσιεύσει πάνω από 900 εργασίες. Πιο πρόσφατα, έχει γίνει εξέχουσα στην επιστημονικομετρία, τη μελέτη της ίδιας της επιστημονικής έρευνας, η οποία θέτει ερωτήματα όπως πόσο συχνά αναφέρονται διάφορα είδη εργασιών και εάν υπάρχουν συσχετίσεις με το φύλο και άλλα χαρακτηριστικά. Εξακολουθεί να κάνει επίσης κάποια έρευνα αστρονομίας — πέρυσι, για παράδειγμα, συνέγραψε μια εργασία με τον πρόσφατο βραβευμένο με Νόμπελ Kip Thorne σχετικά με την αναζήτηση για μαύρες τρύπες και αστέρια νετρονίων.

Αλλά για τον David DeVorkin, τον ανώτερο επιμελητή ιστορίας της αστρονομίας στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος του Ινστιτούτου Smithsonian, η μεγαλύτερη συνεισφορά της Trimble μπορεί να είναι η ανεπιφύλακτη παρουσία της σε συναντήσεις αστρονόμων, όπου θέτει προκλητικές ερωτήσεις και προκαλεί μερικές φορές έντονες συζητήσεις μεταξύ των επιστημόνων. «Ήταν εξαιρετικά σημαντική στο να διατηρήσει την αστρονομική κοινότητα πνευματικά ζωτικής σημασίας», είπε ο DeVorkin, ο οποίος θυμάται τον Trimble από τότε που ήταν και οι δύο προπτυχιακοί στο UCLA.

Ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ κατά τη διάρκεια της καριέρας της Trimble, αλλά από πολλές απόψεις δεν έχει αλλάξει. Σήμερα, ο Trimble, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Irvine, δεν έχει κινητό τηλέφωνο. Για διαλέξεις, συνθέτει το κείμενο για διαφάνειες σε μια γραφομηχανή, μερικές φορές χαράσσοντας χειρόγραφες σημειώσεις πάνω τους, και τις δίνει σε ένα μέλος του προσωπικού για να τις σαρώσει - κάνοντάς τις να μοιάζουν με τις διαφάνειες από οξικό άλας περασμένων ετών. Λέει ότι δεν έχει ανοίξει ποτέ ούτε μια φορά το κλιματιστικό στο διαμέρισμα στο οποίο μένει από το 1991.

Και ενώ το κίνημα #MeToo έχει φέρει στο φως πολλές περιπτώσεις παρενόχλησης ή άλλων μορφών σεξουαλικής παρενόχλησης στον ακαδημαϊκό χώρο, οι απόψεις του Trimble γύρω από αυτό το θέμα θα θεωρούνταν από πολλούς ως απαρχαιωμένες επίσης.

Κάθισα με την Trimble πριν από τη διάλεξή της για το βραβείο και συνεχίσαμε τη συζήτηση αργότερα τηλεφωνικά. Η συνέντευξη έχει συμπυκνωθεί και επεξεργαστεί για λόγους σαφήνειας.

Πείτε μου πώς ξεκίνησαν οι ετήσιες κριτικές σας για την αστρονομία. Τι σας ενέπνευσε να ξεκινήσετε;

Ω, δεν εμπνεύστηκα. Μου ζητήθηκε. Πίσω στο 1990, οι εκδόσεις της Astronomical Society of the Pacific απέκτησαν έναν νέο συντάκτη και ήθελε να κάνει πράγματα που θα το έκαναν διαφορετικό.

Μου έγραψε και ρώτησε, θα ήθελα να κάνω μια ανασκόπηση όλων όσων συνέβησαν πέρυσι για το τεύχος Ιανουαρίου;

Έχοντας κάνει λοιπόν αυτό για τόσο καιρό —

Είναι μόνο 16 χρόνια.

Εννοώ, ήταν πολύς καιρός.

Λοιπόν, όταν είσαι 75, τα 16 χρόνια δεν είναι τόσο πολλά.

Παρατηρήσατε ιδιαίτερες τάσεις στον τομέα;

Περισσότερο. Θέλω να πω, η κοινότητα αυξάνεται με περίπου 5% το χρόνο, αλλά ο αριθμός των χαρτιών, οι λέξεις σε χαρτί, αυξάνεται περισσότερο από 10% το χρόνο, και ξέρετε, 10% το χρόνο για 16 χρόνια και δεν μπορείτε το αντέξει πια. Ο πληθωρισμός είναι σωρευτικός. Περισσότερα ήταν το πιο προφανές πράγμα.

Σταδιακές τάσεις, φυσικά. Εννοώ ότι οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα ήταν ένα μεγάλο μυστήριο για μεγάλο χρονικό διάστημα, και στη συνέχεια τελικά αναγνωρίστηκαν. Οι πρώτοι εξωπλανήτες εμφανίστηκαν το 1995 και ούτω καθεξής. Έχετε λοιπόν αλλαγές, αλλά όχι συντριπτικές. Αλλά περισσότερο. Μεγαλύτερες ομάδες, αυτό είναι μια τάση για πολύ καιρό. Παλαιότερα, η μέση εργασία είχε έναν συγγραφέα - λοιπόν, η μέση εργασία είχε 1,2 συγγραφείς, υποθέτω. [Γέλια.] Αλλά τώρα, τόσες πολλές εργασίες έχουν χιλιάδες συγγραφείς.

Ειδικά οι μεγάλες ανακαλύψεις.

Και δεν είναι τόσο διασκεδαστικό να διαβάζεις. Μια εργασία με έναν συγγραφέα μπορεί να είναι πολύ πιο βαρετή, αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα από μια εργασία με χίλιους συγγραφείς που πρέπει να συμφωνήσουν.

Όταν μιλήσαμε πριν από μερικούς μήνες, αναφέρατε ότι "οι άνθρωποι δεν κάνουν πια αστέρια."

Τα αστέρια έχουν ξεφύγει από τη μόδα, είναι αλήθεια. Υπήρξε μια εποχή που η οπτική παρατήρηση των άστρων ήταν το μεγαλύτερο κομμάτι της αστρονομικής κοινότητας. Αυτό ήταν αλήθεια την πρώτη φορά που έκανα μια ανάλυση παραπομπών, αλλά σίγουρα άλλαξε.

Τα καυτά θέματα είναι οι ατμόσφαιρες του πρώιμου σύμπαντος και των εξωπλανητών, τα πρώτα φώτα και, προς το παρόν, οι γρήγορες ραδιοφωνικές μεταβάσεις.

Είστε ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι με έναν συγκεκριμένο κλάδο της αστροφυσικής αυτή τη στιγμή ή με κάποιες συγκεκριμένες ανακαλύψεις;

Θα ήθελα να μάθω ποιες είναι οι γρήγορες εκρήξεις ραδιοφώνου. Αν μπορούσαν να βρουν ζωή σε άλλο πλανήτη, θα ήταν ωραίο. Παίρνω πολύ σοβαρά υπόψη την απόκλιση στις δύο τιμές της σταθεράς Hubble και τις διαφορετικές μεθόδους; Όχι πολύ σοβαρά. Νομίζω ότι θα τακτοποιηθεί μόνο του. Εξάλλου, δεν μετρούν το ίδιο πράγμα. Μετρούν κάτι με το ίδιο όνομα, αλλά με διαφορά 10 δισεκατομμυρίων ετών.

Καταλαβαίνω ότι ο Richard Feynman σε ζωγράφιζε.

Ναι, του πόζαρα όταν μάθαινε να σχεδιάζει — 5,50 $ την ώρα συν όλη τη φυσική που μπορούσα να καταπιώ.

Πώς προέκυψε αυτό;

Με είδε να περπατάω στην πανεπιστημιούπολη. Έψαχνε για μοντέλα. Ο αριθμός των γυναικών στο Caltech εκείνες τις μέρες ήταν μέτριος, και δεν θα το πιστέψετε:στην πραγματικότητα ήμουν πολύ ωραία.

Έχω δει φωτογραφίες. Έχεις ωραία εμφάνιση και τώρα!

Λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψη ότι είμαι 75 [γέλια] και πεθαίνω από καρκίνο… ήμουν πανέμορφη, στην πραγματικότητα. Και έτσι κέρδιζα τα προς το ζην. Εννοώ, τη Ζωή άρθρο περιοδικού, το να είσαι Miss Twilight Zone και όλα αυτά.

Όμως ο Φάινμαν έψαχνε για μοντέλα. Με είδε να περπατάω στην πανεπιστημιούπολη, άρχισε να με ακολουθεί και εξαφανίστηκα στο Robinson - το παλιό κτίριο της αστρονομίας - τη στιγμή που ο [σύμβουλός μου] Guido Münch έβγαινε έξω, και ο Feynman πήγε στον Guido και είπε, ξέρετε, "εγώ" κυνηγώ, ίσως ξέρεις το λατομείο». Και με περιέγραψε και ο Guido λέει, "Ω ναι, αυτή είναι η Βιρτζίνια."

Ο Guido λοιπόν έφερε τον Richard και μας σύστησε, και ο Feynman είπε, θα του πόζαρα; Και είπα ναι. Και έτσι συναντιόμασταν εναλλακτικές Τρίτες για ένα χρόνο περίπου.

Το βραβείο Νόμπελ ανακοινώθηκε την Τρίτη, όπως συμβαίνει. Η μητέρα μου και εγώ είμαστε πρωινοί άνθρωποι. Είχε σηκωθεί και είχε ακούσει τη ραδιοφωνική εκπομπή στις 6 το πρωί και με πήρε τηλέφωνο για να πει ότι ο Ρίτσαρντ είχε κερδίσει το βραβείο. Και έτσι όταν μπήκε στο γραφείο μου, ήταν ντυμένος με κοστούμι, κάτι που δεν το έκανε ποτέ, φυσικά. Και μπήκε για να πει ότι θα έπρεπε να ακυρώσουμε εκείνο το βράδυ. Και το ήξερα ήδη. Έτσι απλά αγκαλιαστήκαμε.

Συζητήσαμε και για τη φυσική;

Δεν του άρεσε η σιωπή, και αν δεν συνέβαινε τίποτα άλλο, θα μιλούσε απλώς συνέχεια. Και έτσι άκουσα τα πρωτότυπα πολλών ιστοριών του κατά τη διάρκεια της [συγγραφής των] βιβλίων, όπως Σίγουρα αστειεύεστε . Άκουσα πολλές από αυτές τις ιστορίες ως πρωτότυπες και πολλές άλλες εκτός από αυτές.

Αλλά αν δεν μιλούσε, περίμενε να μιλήσετε, και ήταν πρόθυμος να ακούσει, μερικά. Θυμάμαι ότι του μίλησα για τα αστέρια του R Coronae Borealis και διάφορα άλλα αστρικά πράγματα. Τον ενδιέφεραν πολλά.

Αν όμως υπήρχε σοβαρό πρόβλημα, ήθελε να κάνει μόνος του τον υπολογισμό. Δεν επρόκειτο να πάρει τη λέξη κανενός άλλου για υπολογισμό.

Όταν του μιλήσατε, σας συμπεριφέρθηκε συλλογικά;

Η προφανής ερώτηση, κάναμε έρωτα; Όπως συμβαίνει, όχι, αλλά δεν είναι μεγάλη υπόθεση. Θα μπορούσε εξίσου να ήταν ναι, και θα ήμασταν ακόμα καλοί φίλοι.

Φτάνετε λοιπόν στο Caltech και είστε η μόνη γυναίκα —

δεν ήμουν. Υπήρχε αυτό το μικροσκοπικό σύμπλεγμα επτά από εμάς που περάσαμε από όλα ταυτόχρονα. Δεν υπήρχαν γυναίκες πριν από την αστρονομία, μία ή δύο στη φυσική και τη χημεία και καμία μετά από εμάς μέχρι τη δεκαετία του 1990.

Και τότε εκείνες τις μέρες, όταν πήρατε το διδακτορικό σας, δεν μπορούσατε να κάνετε αίτηση για δουλειά, γιατί δεν υπήρχε τρόπος να μάθετε τι υπήρχε εκεί έξω.

Το μητρώο θέσεων εργασίας της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, νομίζω, ήταν η μεγαλύτερη απεργία για την ισότητα των φύλων και της φυλής από οτιδήποτε συνέβη στον τομέα από τότε που ήμουν φοιτητής στη δεκαετία του '60, επειδή τώρα παίρνεις πτυχίο ή τελείωσες ο πρώτος σας μεταδιδακτορικός, ό,τι κι αν είναι, μπορείτε να μάθετε τι είναι διαθέσιμο και για τι μπορεί να θέλετε να κάνετε αίτηση, και θα σας ταιριάζει και θα τους ταιριάζει. Και αυτό απλώς δεν υπήρχε.

Θέλω να μιλήσω για τη σεξουαλική παρενόχληση στον ακαδημαϊκό χώρο.

Δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η λέξη παρενόχληση.

Ας πάμε με το "hanky-panky", OK;

Σίγουρα.

Όταν ήμουν νέος και όμορφος, ασχολήθηκα με πολλά hanky-panky. Δεν μπόρεσα ποτέ να δω κάτι πολύ κακό σε αυτό. Μπορεί να ισχυριστείτε ότι εάν ένας πολύ διακεκριμένος ανώτερος επιστήμονας ασχολείται με έναν πολύ νεότερο επιστήμονα -δεν πειράζει ποιο φύλο, και κάντε τον μαέστρο και βιολονίστα αν θέλετε, αντί για ανώτερους και κατώτερους επιστήμονες- αν αυτό έχει ως αποτέλεσμα πραγματικά αδικία σε άτομα που δεν εμπλέκονται στο hanky-panky, τότε, ναι, πρέπει να έχετε έναν κανόνα εναντίον του. Αλλά δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι αυτό συμβαίνει πολύ συχνά.

Θέλω απλώς να διευκρινίσω, όταν κάποιος στην εξουσία κάνει κάποιον που είναι υφιστάμενος να αισθάνεται ότι πρέπει να εμπλακεί σε σεξουαλικές δραστηριότητες για χάρη της δουλειάς του ή για χάρη της ακαδημαϊκής του καριέρας, αυτό είναι που εξοργίζει τόσους πολλούς ανθρώπους αυτή τη στιγμή .

Το βήμα σε αυτόν τον συλλογισμό όπου χωρίζω την παρέα είναι το νεότερο - ή οτιδήποτε άλλο - άτομο που νιώθει ότι «πρέπει» και επιτρέψτε μου να πω ξανά ότι μια νεαρή ελκυστική γυναίκα έχει πολλή δύναμη, όσον αφορά τους μεγαλύτερους, λιγότερο ελκυστικούς άντρες. /P>

Και δεν ένιωσα ποτέ ότι έπρεπε, να κρατήσω τις δουλειές μου. Όταν ασχολήθηκα με έναν άντρα, ήταν γιατί μου άρεσε. Το γούστο μου μπορεί να μην ήταν πάντα πολύ καλό — αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Για τι είστε περισσότερο περήφανοι όσον αφορά το επιστημονικό σας έργο;

Δεν ανακάλυψα τη βαρύτητα. Δεν είμαι ο Μάξγουελ. Δεν είμαι ο Αϊνστάιν, δεν είμαι ο Νεύτων. Εργάστηκα σε μια σειρά από πράγματα που γέμισαν μια θέση εκείνη την εποχή και ήταν χρήσιμα, και μπορείτε να το καταλάβετε από ποιες από τις εργασίες μου αναφέρθηκαν τη στιγμή που γράφτηκαν, και εξακολουθώ να κάνω τέτοια πράγματα.

Τίποτα άλλο;

Δώσε προσοχή. Κάποια μέρα, θα είσαι ο τελευταίος που θα θυμηθεί.