Γιατί ορισμένες ουσίες είναι βιοαποικοδομήσιμες και άλλες όχι;
* Η παρουσία λειτουργικών ομάδων. Οι λειτουργικές ομάδες είναι άτομα ή ομάδες ατόμων που είναι υπεύθυνα για τις χημικές ιδιότητες ενός μορίου. Ορισμένες λειτουργικές ομάδες, όπως οι ομάδες υδροξυλίου (-ΟΗ) και καρβοξυλίου (-COOH), είναι εύκολα βιοαποικοδομήσιμες, ενώ άλλες, όπως ομάδες αλογονωμένων ομάδων (-cl, -br, -i) και νιτρο (-NO2), είναι πιο ανθεκτικές στη βιοαποικοδόμηση.
* Το μοριακό βάρος. Το μοριακό βάρος μιας ουσίας είναι το άθροισμα των ατομικών βαρών των ατόμων που συνθέτουν το μόριο. Γενικά, όσο υψηλότερο είναι το μοριακό βάρος, τόσο πιο δύσκολη είναι η ουσία να βιοαποικοδομήσει.
* Η κρυσταλλικότητα. Οι κρυσταλλικές ουσίες είναι πιο δύσκολες στην βιοαποικοδόμηση από τις άμορφες ουσίες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι κρυσταλλικές ουσίες έχουν μια πιο διατεταγμένη δομή, γεγονός που τις καθιστά λιγότερο προσιτές σε ένζυμα και άλλους μικροοργανισμούς που διασπούν την οργανική ύλη.
* Οι περιβαλλοντικές συνθήκες. Οι περιβαλλοντικές συνθήκες στις οποίες εντοπίζεται μια ουσία μπορεί επίσης να επηρεάσει την βιοαποικοδόμησή της. Μερικοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τη βιοαποικοδομότητα περιλαμβάνουν τη θερμοκρασία, το pH και την παρουσία οξυγόνου.
Γενικά, οι ουσίες που είναι βιοαποικοδομήσιμες είναι αυτές που αποτελούνται από σχετικά απλά οργανικά μόρια και έχουν υψηλό βαθμό δομικής διαταραχής. Αυτές οι ουσίες διασπώνται εύκολα από ένζυμα και άλλους μικροοργανισμούς που βρίσκονται στο περιβάλλον. Οι ουσίες που δεν είναι βιοαποικοδομήσιμες είναι συνήθως αυτές που αποτελούνται από σύνθετα οργανικά μόρια και έχουν υψηλό βαθμό δομικής τάξης. Αυτές οι ουσίες είναι πιο ανθεκτικές στη δράση των ενζύμων και των μικροοργανισμών.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα βιοαποικοδομήσιμων και μη βιοαποικοδομήσιμων ουσιών:
* Βιοαποικοδομήσιμες ουσίες:
* Χαρτί
* Ξύλο
* Αποκόμματα τροφίμων
* Βαμβάκι
* Μαλλί
* Μη βιοαποικοδομήσιμες ουσίες:
* Πλαστικό
* Μέταλλο
* Γυαλί
* Καουτσούκ
* Στυροπάθεια
