Γιατί η απώλεια ηλεκτρονίων ονομάζεται οξείδωση;
Στη σύγχρονη χημεία, η οξείδωση ορίζεται ως η απώλεια ηλεκτρονίων. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ένα άτομο ή μόριο μεταφέρει ηλεκτρόνια σε άλλο άτομο ή μόριο ή όταν ένα άτομο ή μόριο χάνει ηλεκτρόνια σε ένα εξωτερικό ηλεκτρικό πεδίο.
Το αντίθετο της οξείδωσης είναι η μείωση, η οποία ορίζεται ως το κέρδος των ηλεκτρονίων.
Ο λόγος για τον οποίο η απώλεια ηλεκτρονίων ονομάζεται οξείδωση είναι επειδή, σε πολλές περιπτώσεις, η οξείδωση συνοδεύεται από την προσθήκη οξυγόνου. Για παράδειγμα, όταν σκουριάς σιδήρου, τα άτομα σιδήρου χάνουν ηλεκτρόνια σε άτομα οξυγόνου, σχηματίζοντας οξείδιο του σιδήρου.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις στις οποίες η οξείδωση δεν περιλαμβάνει την προσθήκη οξυγόνου. Για παράδειγμα, όταν ο χαλκός αντιδρά με υδροχλωρικό οξύ, τα άτομα χαλκού χάνουν ηλεκτρόνια στα άτομα υδρογόνου, σχηματίζοντας χλωριούχο χαλκό και αέριο υδρογόνου.
Παρά το γεγονός ότι η οξείδωση δεν περιλαμβάνει πάντοτε την προσθήκη οξυγόνου, ο όρος "οξείδωση" εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για να περιγράψει αυτές τις αντιδράσεις λόγω της ιστορικής προέλευσής του.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα αντιδράσεων μείωσης οξείδωσης:
* καύση: Όταν μια ουσία καίει, αντιδρά με οξυγόνο για να παράγει θερμότητα και φως. Τα άτομα οξυγόνου κερδίζουν ηλεκτρόνια από το καύσιμο, το οποίο οξειδώνεται.
* σκουριά: Σκουριασμένα σίδερα όταν έρχεται σε επαφή με οξυγόνο και νερό. Τα άτομα σιδήρου χάνουν ηλεκτρόνια σε άτομα οξυγόνου, σχηματίζοντας οξείδιο του σιδήρου.
* ηλεκτρόλυση: Η ηλεκτρόλυση είναι η διαδικασία χρήσης ενός ηλεκτρικού ρεύματος για να διαχωρίσει μια ένωση στα συστατικά του στοιχεία. Το ηλεκτρόδιο που χάνει ηλεκτρόνια οξειδώνεται, ενώ το ηλεκτρόδιο που κερδίζει ηλεκτρόνια μειώνεται.
Οι αντιδράσεις μείωσης της οξείδωσης είναι απαραίτητες για πολλές βιολογικές διεργασίες, όπως η φωτοσύνθεση και η αναπνοή. Χρησιμοποιούνται επίσης σε πολλές βιομηχανικές διεργασίες, όπως η παραγωγή χάλυβα και η διύλιση του πετρελαίου.
