bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> Χημική ουσία

Ποιο είναι το αποτέλεσμα στην ανάμειξη νιτρικού αργύρου και αλμυρού νερού;

Όταν το νιτρικό ασήμι (AgNO3) αναμειγνύεται με αλμυρό νερό (διάλυμα NaCl), λαμβάνει χώρα μια χημική αντίδραση, με αποτέλεσμα το σχηματισμό ενός λευκού ίζημα του χλωριούχου αργύρου (AgCl) και του νιτρικού νατρίου (Nano3) στο διάλυμα. Η αντίδραση μπορεί να εκπροσωπηθεί ως εξής:

Agno3 (aq) + naCl (aq) → agcl (s) + nano3 (aq)

Σε αυτή την αντίδραση, τα ιόντα αργύρου (Ag+) από νιτρικό άργυρο συνδυάζονται με τα ιόντα χλωριούχου (Cl-) από χλωριούχο νάτριο για να σχηματίσουν αδιάλυτο χλωριούχο ασήμι. Τα ιόντα νατρίου (Na+) και τα νιτρικά ιόντα (ΝΟ3-) παραμένουν στο διάλυμα ως νιτρικό νάτριο.

Ο σχηματισμός του λευκού ίζημα του χλωριούχου αργύρου είναι μια χαρακτηριστική αντίδραση νιτρικού αργύρου και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ποιοτική δοκιμή για την παρουσία ιόντων χλωριδίου σε ένα διάλυμα. Αυτή η αντίδραση χρησιμοποιείται επίσης σε διάφορες αναλυτικές και βιομηχανικές εφαρμογές, όπως στη φωτογραφία και την παραγωγή ενώσεων αργύρου.

Διαφορά μεταξύ μονονιτρικής θειαμίνης και υδροχλωρικής θειαμίνης

Διαφορά μεταξύ μονονιτρικής θειαμίνης και υδροχλωρικής θειαμίνης

Κύρια διαφορά – Μονονιτρική θειαμίνη έναντι υδροχλωρικής θειαμίνης Η μονονιτρική θειαμίνη και η υδροχλωρική θειαμίνη είναι ενώσεις που παράγονται με την προσθήκη διαφορετικών ομάδων στη θειαμίνη. Η θειαμίνη είναι βιταμίνη Β1. Επομένως, η μονονιτρική θειαμίνη και η υδροχλωρική θειαμίνη είναι παράγωγα

Διαφορά μεταξύ κρεατίνης και πρωτεΐνης

Διαφορά μεταξύ κρεατίνης και πρωτεΐνης

Κύρια διαφορά – Κρεατίνη έναντι πρωτεΐνης Η κρεατίνη και η πρωτεΐνη είναι δύο ενώσεις που προέρχονται από αμινοξέα που χρησιμοποιούνται στη λειτουργία των μυών του σώματος. Ως εκ τούτου, τόσο η κρεατίνη όσο και η πρωτεΐνη μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμπληρώματα διατροφής για την αύξηση της μυϊκής

Θεωρία οξέος και βάσεων Lewis

Θεωρία οξέος και βάσεων Lewis

Η θεωρία οξέος και βάσης Lewis βλέπει το ηλεκτρόνιο ως το ενεργό είδος σε μια αντίδραση οξέος-βάσης. Ένα οξύ Lewis είναι ένας δέκτης ζεύγους ηλεκτρονίων, ενώ μια βάση Lewis είναι δότης ζεύγους ηλεκτρονίων. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα οξέα και τις βάσεις Arrhenius και Bronsted-Lowry, τα οποία βλέπ