Μωρό κροταλία

Ένα μωρό κροταλία τυπικά έχει παρόμοια σημάδια με έναν ενήλικο κροταλία αλλά είναι συνολικά πιο σκούρα στην εμφάνιση και δεν έχει την πλήρως ανεπτυγμένη κουδουνίστρα. Ένα μωρό κροταλία θα έχει ένα προ-κουμπί αντί για μια κουδουνίστρα και θα γεννηθεί συνήθως τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο, καθιστώντας αυτούς τους μήνες ιδιαίτερα επικίνδυνους για ένα δάγκωμα μωρού κροταλίας.

Οι κροταλίες είναι γνωστοί για τη ριγέ εμφάνιση, το δηλητηριώδες δάγκωμα και την χαρακτηριστική κουδουνίστρα στην ουρά τους. Μερικοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι το δάγκωμα ενός μωρού κροταλία είναι στην πραγματικότητα πιο επικίνδυνο από το δάγκωμα ενός ενήλικου κροταλία, αλλά αυτό δεν είναι ακριβώς αλήθεια. Τούτου λεχθέντος, ενώ το δάγκωμα ενός μωρού κροταλίας δεν είναι τόσο ισχυρό όσο το δάγκωμα ενός ενήλικα, μπορεί να είναι ακόμα αρκετά επικίνδυνο.

Τα μωρά κροταλίες φαίνονται λίγο διαφορετικά από την ενήλικη μορφή τους, επομένως είναι σημαντικό να μπορείτε να διακρίνετε ένα μωρό κροταλία από ένα άλλο είδος φιδιού.

Διακρίνοντας έναν κροταλία από άλλα φίδια

Είναι σημαντικό να μπορείτε να ξεχωρίσετε έναν κροταλία από ένα άλλο είδος φιδιού. Ο χαρακτηριστικός ήχος κουδουνίσματος της ουράς τους είναι μια προφανής ένδειξη, αλλά οι κροταλίες δεν εκπέμπουν πάντα την προειδοποίησή τους πριν χτυπήσουν, επομένως είναι καλό να γνωρίζετε άλλες πτυχές της εμφάνισής τους. Η κροταλία ενός κροταλία είναι κατασκευασμένη από τμήματα κερατίνης, τα οποία εφαρμόζουν χαλαρά το ένα μέσα στο άλλο. Όταν τα τμήματα της κερατίνης συγκρούονται το ένα με το άλλο καθώς το φίδι κουνάει την ουρά του, ακούγεται ο ήχος κουδουνίσματος.

Υπάρχει μια ποικιλία από κροταλίες που μπορούν να βρεθούν σε όλη τη Βόρεια και Νότια Αμερική. Η υψηλότερη συγκέντρωση κροταλιών βρίσκεται στις περιοχές του βόρειου Μεξικού και των νοτιοδυτικών Ηνωμένων Πολιτειών. Η Αριζόνα έχει 13 διαφορετικά είδη κροταλιών, που είναι η μεγαλύτερη ποσότητα ειδών σε μια πολιτεία σε ολόκληρες τις ΗΠΑ. Οι κροταλίες μπορούν να βρεθούν σε όλες τις ΗΠΑ επειδή είναι πολύ προσαρμόσιμοι. Οι κροταλίες μπορούν να ζήσουν σε μια ποικιλία διαφορετικών υψομέτρων, σε μια ποικιλία διαφορετικών οικοσυστημάτων, που βρίσκονται στο επίπεδο της θάλασσας και σε όλη τη διαδρομή μέχρι περίπου τα 11.000 πόδια (3.350 μέτρα). Οι κροταλίες μπορούν να ζουν σε ερημικές περιοχές, ανάμεσα σε θαμνώνες, σε βραχώδεις λόφους, λιβάδια, βάλτους και λιβάδια.

Ενώ τα ακριβή χαρακτηριστικά ενός κροταλία αλλάζουν μεταξύ των διαφορετικών ειδών, υπάρχουν ορισμένα γενικά χαρακτηριστικά που μοιράζονται και τα οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να τα διακρίνετε.

Οι κροταλίες κυμαίνονται συνήθως από ένα έως οκτώ πόδια σε μήκος. Ένας κροταλίας έχει λέπια με ραβδώσεις ή καρίνα, σε αντίθεση με ορισμένα άλλα είδη φιδιών που έχουν πιο λεία λέπια. Τα σχέδια που εμφανίζονται στις κλίμακες των κροταλιών τείνουν να είναι φτιαγμένα από εξάγωνα, διαμάντια ή ρόμβους. Τα γεωμετρικά σχήματα εμφανίζονται συνήθως ως σκούρα μοτίβα πάνω από ένα πιο ανοιχτόχρωμο γενικό σκηνικό.

Άλλες αναγνωρίσιμες πτυχές ενός κροταλία περιλαμβάνουν «λάκκους προσώπου», οδοντωτές περιοχές του προσώπου τους που χρησιμοποιούν για να αισθανθούν τη θερμότητα. Έχουν αρθρωτούς κυνόδοντες και σε αντίθεση με άλλα φίδια που γεννούν αυγά, μερικά κροταλίες έχουν ζωντανές γεννήσεις. Αυτά είναι χαρακτηριστικά που είναι κοινά με άλλους τύπους οχιών pit. Οι περισσότεροι κροταλίες έχουν τριγωνικό κεφάλι και έχουν μάτια που έχουν κάθετες σχισμές για τις κόρες των ματιών.

Διακρίνοντας ένα μωρό κροταλία από άλλα φίδια

Οι νεαροί κροταλίες φαίνονται λίγο διαφορετικά από τους ενήλικους ομολόγους τους, επομένως, εκτός από το τριγωνικό κεφάλι τους, θα πρέπει να αναζητήσετε και αυτά τα άλλα διακριτικά χαρακτηριστικά. Οι ρίγες άλλων γεωμετρικών σχεδίων σε ένα μωρό κροταλία μπορεί να μην είναι τόσο ευδιάκριτες λόγω του μικρότερου σώματος ενός μωρού κροταλία, αλλά είναι εκεί. Οι νεαροί κροταλίες τείνουν επίσης να είναι πιο λεπτοί συνολικά από τους ενήλικες κροταλίες, αλλά το σώμα τους εξακολουθεί να λεπταίνει και στα δύο άκρα όπως οι ενήλικες.

Το μέγεθος ενός μωρού κροταλίας τείνει να είναι από 6 έως 12 ίντσες σε μήκος. Είναι σημαντικό να μπορείτε να αναγνωρίσετε ένα μωρό κροταλία όταν βλέπει, επειδή τα μωρά κροταλίες δεν έχουν κροταλίες για το πρώτο μέρος της ζωής τους. Οι κροταλίες δεν παθαίνουν την κροταλία τους μέχρι την πρώτη φορά που ξεφλουδίζουν. Αντίθετα, το μωρό κροταλία έχει μια δομή που ονομάζεται πόμολο ή κουμπί, ένα εξόγκωμα στην ουρά του όπου θα ήταν η κουδουνίστρα.

Υποστηρίζεται συχνά ότι το δάγκωμα ενός μωρού κροταλία είναι στην πραγματικότητα πιο επικίνδυνο από το δάγκωμα ενός ενήλικα κροταλία. Αυτό μπορεί να είναι εν μέρει αλήθεια, αλλά μόνο εν μέρει. Μερικές μελέτες έχουν βρει ότι τα μωρά κροταλίες δυτικού τύπου μπορεί να έχουν δηλητήριο που στην πραγματικότητα έχει περισσότερες τοξικές ενώσεις από ότι το δηλητήριο ενός ενήλικα. Ωστόσο,  το δάγκωμα ενός ώριμου φιδιού εγχέει σημαντικά μεγαλύτερες δόσεις δηλητηρίου από το δάγκωμα ενός μωρού κροταλίας, πράγμα που σημαίνει ότι τα δαγκώματα ενός ενήλικα τείνουν να είναι συνολικά πιο επικίνδυνα.

Οι κροταλίες τρώνε κυρίως σαύρες και τρωκτικά. Όταν κυνηγούν, οι κροταλίες θα περιμένουν ακίνητα για να φτάσει το θήραμά τους και μετά χτυπούν εξαιρετικά γρήγορα, με ταχύτητα που χρειάζεται λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο για να συνδέσουν τους κυνόδοντες τους. Το δηλητήριο χρησιμοποιείται για να παραλύσει το θήραμα του κροταλία και στη συνέχεια το φίδι καταπίνει ολόκληρο το θήραμά του. Τα μωρά κροταλίες είναι ικανά να φροντίζουν τον εαυτό τους μόλις γεννηθούν, ικανά να κυνηγούν και να σκοτώνουν το θήραμα, επομένως αυτό προφανώς σημαίνει ότι το δηλητήριό τους είναι αρκετά ισχυρό μόλις γεννηθούν.

The Bite Of A Baby Rattlesnake

Το δάγκωμα ενός κροταλία είναι τόσο ισχυρό γιατί είναι ένα θανατηφόρο κοκτέιλ διαφορετικών τοξικών χημικών ουσιών. Τα κύρια συστατικά στο δάγκωμα ενός κροταλία είναι μια ποικιλία αιμοτοξινών. Οι αιμοτοξίνες είναι τοξίνες που επηρεάζουν το αίμα ενός ζώου. Μπορούν να βλάψουν ή να καταστρέψουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, να βλάψουν την ικανότητα του αίματος να πήζει ή να οδηγήσουν σε βλάβη ιστών ή οργάνων. Οι αιμοτοξίνες σε ένα δάγκωμα κροταλίας μπορεί να οδηγήσουν σε εσωτερική αιμορραγία, έντονο πόνο και οίδημα, μυϊκή βλάβη και προσωρινή ή μόνιμη βλάβη στον ιστό, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής απώλειας ενός άκρου.

Ορισμένα είδη κροταλιών έχουν επίσης νευροτοξίνες συσκευασμένες στο δάγκωμά τους μαζί με τις αιμοτοξίνες. Η νευροτοξίνη επηρεάζει το νευρικό σύστημα ενός ζώου και τείνουν να δρουν πιο γρήγορα από τις αιμοτοξίνες. Ένα δάγκωμα κροταλίας που περιέχει νευροτοξίνες μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε ζάλη, θολή όραση, δυσκολία στην ομιλία, προβλήματα στη διατήρηση της στάσης του σώματος, ακόμη και θάνατο από αναπνευστική ανεπάρκεια. Για αυτούς τους λόγους, είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν δαγκωθεί από κροταλία.

Ορισμένα είδη κροταλιών μπορεί στην πραγματικότητα να χάνουν τις κροταλίες τους χάρη στην εξέλιξη. Η θεωρία λέει ότι αν και το κροταλία ενός κροταλία προορίζεται να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση, στην πραγματικότητα έχει τραβήξει την προσοχή από τους ανθρώπους που συχνά τους σκοτώνουν. Το γεγονός ότι τραβούν την προσοχή από τους ανθρώπους και στη συνέχεια σκοτώνονται σημαίνει ότι όλο και περισσότερο μόνο οι μεταλλαγμένοι κροταλίες που γεννιούνται χωρίς κροταλίες ζουν και μεταδίδουν το DNA τους. Οι κροταλίες που δεν μπορούν να κροταλήσουν είναι συχνά πιο επιθετικοί και πιο δύσκολο να εντοπιστούν, καθιστώντας τους πιο επικίνδυνους.

Θυμηθείτε πώς φαίνονται οι κροταλίες για να τις ξεχωρίσετε από τα άλλα φίδια και για να εξακριβώσετε εάν ένα μωρό φιδάκι είναι μωρό κροταλία. Αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν δαγκωθεί από κροταλία, ακόμα και από μωρό, καθώς όλα τα δαγκώματα φιδιού μπορεί να είναι επικίνδυνα.