Τα αρχαία δίκτυα σωλήνων νερού της Κίνας δείχνουν ότι ήταν μια κοινόχρηστη προσπάθεια χωρίς να αποδεικνύουν την κεντρική κρατική αρχή
Η Κίνα έχει μια μακρά και πλούσια ιστορία της διαχείρισης των υδάτων, με ενδείξεις εξελιγμένων δικτύων σωλήνων νερού που χρονολογούνται από χιλιάδες χρόνια. Αυτά τα δίκτυα ήταν απαραίτητα για την παροχή νερού για οικιακή χρήση, άρδευση και βιομηχανικούς σκοπούς και η κατασκευή και η συντήρησή τους απαιτούσαν σημαντική συνεργασία και συντονισμό.
Ένα από τα πρώτα γνωστά δίκτυα σωλήνων νερού στην Κίνα κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της περιόδου αντιμαχόμενων κρατών (475-221 π.Χ.) στην πόλη Luoyang. Αυτό το δίκτυο αποτελείται από μια σειρά υπόγειων σωλήνων από κεραμικά, πέτρα και ξύλο, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά νερού από ένα κοντινό ποτάμι στους κατοίκους της πόλης. Οι σωλήνες συνδέθηκαν με μια σειρά δημόσιων βρύσων, όπου οι άνθρωποι θα μπορούσαν να συλλέγουν νερό για την καθημερινή τους χρήση.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο παράδειγμα ενός αρχαίου κινεζικού δικτύου σωλήνων νερού είναι το σύστημα άρδευσης Dujiangyan, το οποίο χτίστηκε κατά τη διάρκεια της δυναστείας Qin (221-206 π.Χ.). Αυτό το σύστημα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα διατήρησης του νερού στον κόσμο. Το σύστημα Dujiangyan αποτελείται από μια σειρά από φράγματα και κανάλια που εκτρέπουν νερό από τον ποταμό Min για να αρδίσουν τη γύρω γεωργική γη.
Αυτά τα αρχαία δίκτυα σωλήνων νερού είναι σαφείς ενδείξεις για την εφευρετικότητα και τη συνεργασία του κινεζικού λαού. Ήταν σε θέση να κατασκευάσουν και να διατηρήσουν σύνθετα συστήματα νερού που ήταν απαραίτητα για την επιβίωσή τους και την ευημερία τους. Το γεγονός ότι αυτά τα δίκτυα χτίστηκαν χωρίς καμία ένδειξη κεντρικής κρατικής αρχής αποτελεί απόδειξη της δύναμης και της ανθεκτικότητας των κινεζικών κοινοτήτων.
Στοιχεία κοινοτικής προσπάθειας
Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι η κατασκευή και η συντήρηση των αρχείων δικτύων σωλήνων νερού της Κίνας συγκεντρώθηκε από το κράτος. Αντ 'αυτού, είναι πιο πιθανό ότι αυτά τα δίκτυα χτίστηκαν και διατηρούνται από τις τοπικές κοινότητες, συχνά με τη βοήθεια πλούσιων ιδιοκτητών γης.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους είναι απίθανο το κράτος να συμμετέχει στην κατασκευή και τη διατήρηση αυτών των δικτύων. Πρώτον, τα δίκτυα ήταν συχνά πολύ εντοπισμένα, εξυπηρετώντας μόνο ένα μικρό αριθμό κοινοτήτων. Δεύτερον, τα δίκτυα κατασκευάστηκαν συχνά χρησιμοποιώντας τοπικά υλικά και εργασία, τα οποία θα ήταν δύσκολο για το κράτος να διαχειρίζεται σε μεγάλη κλίμακα. Τρίτον, δεν υπάρχουν ενδείξεις για πολιτικές διαχείρισης νερού που χρηματοδοτούνται από το κράτος κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου.
Αντ 'αυτού, είναι πιο πιθανό ότι αυτά τα δίκτυα χτίστηκαν και διατηρούνται από τις τοπικές κοινότητες, συχνά με τη βοήθεια πλούσιων ιδιοκτητών γης. Αυτοί οι ιδιοκτήτες γης θα είχαν τους πόρους και το κίνητρο να επενδύσουν στην υποδομή των υδάτων, καθώς θα αυξήσει την αξία της γης τους. Θα μπορούσαν επίσης να κινητοποιήσουν το απαραίτητο εργατικό δυναμικό από τους δικούς τους ενοικιαστές ή από την τοπική κοινότητα.
Το γεγονός ότι αυτά τα δίκτυα χτίστηκαν χωρίς καμία ένδειξη κεντρικής κρατικής αρχής αποτελεί απόδειξη της δύναμης και της ανθεκτικότητας των κινεζικών κοινοτήτων. Αυτές οι κοινότητες ήταν σε θέση να συνεργαστούν και να συντονίσουν μεταξύ τους για να οικοδομήσουν και να διατηρήσουν σύνθετα συστήματα νερού που ήταν απαραίτητα για την επιβίωσή τους και την ευημερία τους.
