Αριθμός ατόμων αλογόνου

Στον περιοδικό πίνακα, το άτομο αλογόνου τοποθετείται στη δέκατη έβδομη οργάνωση του περιοδικού πίνακα. Οι παράγοντες αλογόνου που εμφανίζονται στην οργάνωση είναι Φθόριο, Χλώριο, Βρώμιο, Ιώδιο, Τεννεσίνη και Αστατίνη. Κατά συνέπεια, όταν ένα άτομο ενός διαφορετικού στοιχείου λαμβάνει ηλεκτρόνια από άτομα αλογόνου, το εξωτερικό περίβλημα ηλεκτρονίων γεμίζει με ηλεκτρόνια. Τα δύο άτομα, επομένως, συνδυάζονται για να σχηματίσουν μια σταθερή ένωση λόγω του λόγου ότι το άτομο αλογόνου δεν έχει το εξωτερικό του κέλυφος ηλεκτρονίων γεμάτο. Το κύριο κοινό παράδειγμα τέτοιων αλάτων μπορεί να είναι το βρώσιμο αλάτι.

Επισκόπηση των ατόμων αλογόνου

• Το αλογόνο περιλαμβάνει οποιοδήποτε από τα έξι μη μεταλλικά στοιχεία που αποτελούν τη 17η (ομάδα VII) χρονοσειρά. Τα στοιχεία του αλογόνου είναι η τεννεσίνη, το χλώριο, το βρώμιο, η αστατίνη, το ιώδιο και το φθόριο.
• Τα χημικά στοιχεία ονομάζονται αλογόνα επειδή όλα παράγουν άλατα της ίδιας ουσίας, ένα κατιόν και ένα ανιόν, όπως μαρτυρούν τα ονόματά τους. Το επιτραπέζιο αλάτι, ή χλωριούχο νάτριο, είναι το πιο διάσημο συνώνυμο του χλωριούχου νατρίου.
• Το αλογόνο βρίσκεται στους παγετώνες του φλοιού της Γης σε ποσότητες 0,00003 ιωδίου, 0,00016 βρωμίου, 0,031 χλωρίου και 0,06 φθορίου. Είναι επίσης πολύ αντιδραστικό.
• Η αστατίνη και η τεννεσίνη δεν απαντώνται φυσικά επειδή περιέχουν μόνο βραχύβια ραδιενεργά ισότοπα.

Φθόριο 

• Το υδροφθορικό οξύ, το οποίο αποτελείται από άτομα φθορίου, ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1886. Το σύμβολο του φθορίου είναι το F. Το φθόριο ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά ως στοιχείο το 1886 με το διαχωρισμό των ατόμων του υδροφθορικού οξέος.
• Στο διατομικό του μόριο, το φθόριο (F2) είναι διαθέσιμο σε μεγάλες ποσότητες στον φλοιό της γης.
• Ο περιοδικός πίνακας έχει το πιο ηλεκτραρνητικό στοιχείο:το φθόριο. Παρά τη μικρότερη ατομική του διάμετρο, το φθόριο έχει σταθερή κατάσταση οξείδωσης -1, εκτός από τη μοναδική διατομική του κατάσταση (στην οποία έχει σταθερή κατάσταση οξείδωσης 0). Σε θερμοκρασία δωματίου, η εμφάνισή του είναι παρόμοια με αυτή ενός στοιχείου που υπάρχει σε αέρια κατάσταση, με κίτρινο χρώμα.
•  Το υδροφθορικό οξύ (HF) είναι ένα οξύ που σχηματίζεται όταν το φθόριο αντιδρά υπερβολικά και ταυτόχρονα με όλους τους παράγοντες εκτός από τα ευγενή αέρια. Δεδομένου ότι τα ιόντα φθορίου είναι πρωτογενή, το HF είναι ένα ευαίσθητο οξύ επειδή τα ιόντα φθορίου είναι πολύ ηλεκτραρνητικά (pH> 7).

Χλώριο

• • Το μόριο του χλωρίου μπορεί να υποβληθεί σε διάφορες καταστάσεις οξείδωσης, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης διαφόρων φορτίων. Αυτό περιλαμβάνει το φορτίο ενός, που έχει αρνητικά και θετικά φορτία, και τρία, πέντε και επτά, όλα με θετικά φορτία.
  •  Λόγω του εξασθενημένου δεσμού μεταξύ των ατόμων χλωρίου, το μόριο του Cl2 φαίνεται σαν ακατέργαστη βενζίνη σε θερμοκρασία δωματίου.

• Το χλώριο έχει ακόμη και δύο ισότοπα, το chlorine-35 και το chlorine-37. Είναι ένα στοιχείο που έχει δύο άτομα χλωρίου ενωμένα μεταξύ τους με μοριακές δυνάμεις.

• Στο νερό των ωκεανών, το αλάτι σχηματίζεται όταν σχηματίζονται ιόντα χλωρίου ως αποτέλεσμα χημικών αντιδράσεων μεταξύ μετάλλων και χλωρίου.

Βρώμιο 

• Το χρώμα του βρωμίου σε θερμοκρασία δωματίου κυμαίνεται από ένα κοκκινοκαφέ έως ένα γκριζωπό λευκό. Έχει αρνητικά και θετικά φορτία στην πρώτη κατάσταση και θετικά φορτία στις καταστάσεις τρία, τέσσερα και πέντε.
•  Είναι ένα στοιχείο που έχει δύο άτομα βρωμίου ενωμένα μεταξύ τους με μοριακές δυνάμεις.
• Το έτος δεκαοκτώ είκοσι έξι, βρέθηκε το στοιχείο βρώμιο.
• Η διαθεσιμότητα και η ανθεκτικότητα του βρωμιδίου οδήγησαν σε δραματική αύξηση της παραγωγής βρωμιδίου, το οποίο μπορεί να βρεθεί ως βρωμιούχα άλατα. Όπως συμβαίνει με όλα τα αλογόνα, το βρώμιο είναι εξαιρετικά τοξικό και οξειδωτικό. Υπάρχουν δύο ισότοπα του Br—79Br και 81Br και έχει υψηλότερη αντιδραστικότητα από το ιώδιο αλλά χαμηλότερη αντιδραστικότητα από το χλώριο.
• Ο ατομικός αριθμός του στοιχείου βρώμιο είναι 35.

Ιώδιο

• • Το ιώδιο έχει την ατομική ποσότητα πενήντα τρία και το σύμβολο «I». Το ιώδιο έχει καταστάσεις οξείδωσης ένα, με θετικά και αρνητικά φορτία, και πέντε και επτά, και οι δύο έχουν θετικά φορτία.

• Είναι ένα στοιχείο που έχει δύο άτομα ιωδίου ενωμένα μεταξύ τους με μοριακές δυνάμεις.

•  Τα ιόντα ιωδίου μπορούν να εξαχθούν από το θαλασσινό νερό χρησιμοποιώντας φύκια και θειικό οξύ. Ανακαλύφθηκε το 1811 χρησιμοποιώντας φύκια και θειικό οξύ.
• Το ιώδιο είναι ένα ιώδες στερεό σε θερμοκρασία δωματίου. Έχει ένα σταθερό ισότοπο:127I.
• Παρά τη χαμηλότερη διαλυτότητα του ιωδίου στο νερό, τα θετικά ιωδίδια μπορούν επίσης να αυξήσουν τη διαλυτότητα εάν προστεθούν στο διάλυμα.
• Στο έτος δεκαοκτώ- έντεκα, βρέθηκε το στοιχείο ιώδιο. Βρέθηκε με χρήση θειικού οξέος και εξαγωγή από φύκια.
•  Η παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών είναι μια σημαντική λειτουργία του ιωδίου στη ζωή των ζωντανών οργανισμών.

Συμπέρασμα

Λόγω της υψηλής αντιδραστικότητάς τους, τα ελεύθερα στοιχεία αλογόνου δεν απαντώνται φυσικά. Το πιο εξωτερικό κέλυφος ηλεκτρονίων κάθε ατόμου αλογόνου περιέχει επτά ηλεκτρόνια σθένους. Το αλογόνο τοποθετείται στη 17η ομάδα του περιοδικού πίνακα. Συνεπώς, ενώ ένα άτομο αλογόνου μπορεί να συγκρατήσει ένα ηλεκτρόνιο από ένα άτομο εξαιρετικής λεπτομέρειας, τα 2 άτομα σχηματίζουν μια εντελώς ισχυρή ένωση επειδή το εξώτατο κέλυφος ηλεκτρονίων του ατόμου αλογόνου είναι τότε πλήρες.